دارو ممکن است مشکلات سلامتی شما را کاهش دهد، اما گاهی اوقات، ممکن است باعث سوزش سر دل نیز شود.

این 9 دارو می توانند باعث سوزش سر دل شوند

به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث، سوزش سر دل شکلی از سوء هاضمه است و زمانی اتفاق می افتد که اسید معده به مری، لوله ای که معده را به گلو متصل می کند، باز می گردد و اگر دل درد دارید، قرص ها می توانند بهترین دوست و بدترین دشمن شما باشند.

برخی از داروها (مانند آنتی اسیدها) سوزش دردناکی را که ممکن است بعد از خوردن غذا یا نوشیدن نوشیدنی تجربه کنید، تسکین می دهند.

سایر قرص‌ها، قرص‌هایی که برای بیماری‌های غیر مرتبط با سوزش سر دل مصرف می‌کنید، ممکن است رفلاکس اسید را بدتر کنند یا حتی در وهله اول باعث سوزش سر دل شوند.

آیا داروی شما مقصر درد شماست؟ این راهنما به شما کمک می کند تا متوجه این موضوع شوید.

آسپرین

این داروی شگفت انگیز جهان ممکن است بتواند همه چیز را از سردرد گرفته تا حملات قلبی کاهش دهد اما برای کسانی که سوزش سر دل را تجربه می کنند، هزینه ای نیز دارد: تولید اسید بیشتر در معده.

آسپرین از تشکیل پروستاگلاندین های محافظ در دستگاه گوارش جلوگیری می کند. پروستاگلاندین ها ترکیباتی هستند که توسط بدن ساخته می شوند و مانند هورمون ها عمل می کنند. آنهایی که در معده هستند مانع از تولید و ترشح اسید در دیواره معده می شوند.

ایبوپروفن

انواع ایبوپروفن بدون نسخه مانند Motrin و Advil می توانند تولید اسید در معده را افزایش و پروستاگلاندین های محافظ را کاهش دهند.

به گفته دکتر Vivek Kaul، متخصص گوارش در مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، در عوض می‌توانید استامینوفن (تیلنول) را برای تسکین درد امتحان کنید که سطح اسید را افزایش نمی‌دهد.

بهتر است در کنار دریافت دارو، علاوه بر ایجاد عادت، به دنبال گزینه های بهتر باشید و نگرانی های خود را با پزشک در میان بگذارید.

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین ها (یک دسته از آنتی بیوتیک های طیف وسیع) که برای درمان عفونت های باکتریایی رایج استفاده می شوند نیز می توانند باعث سوزش سر دل شوند.

اگر اغلب دچار سوزش سر دل می‌شوید و نیاز به دریافت آنتی‌بیوتیک دارید، در صورت امکان از یک پزشک بخواهید که برای مری و معده آنتی‌بیوتیک ملایمی داشته باشد.

همچنین یک قرص با پوشش مناسب روده ممکن است کمتر آزاردهنده باشد؛ این به این دلیل است که پوشش قرص را در حین عبور از معده دست نخورده نگه می دارد و باعث می شود به جای اینکه در معده شما باز شود، در روده کوچک شما حل شود.

داروهای فشار خون

داروهای فشار خون معروف به مسدود کننده های کانال کلسیم و مسدود کننده های بتا می توانند سوزش سر دل را تحریک کنند. آنها ممکن است این کار را با شل کردن اسفنکتر تحتانی مری (LES) انجام دهند که می تواند به اسید معده اجازه دهد تا به مری نفوذ کند.

اگر این اتفاق برای شما افتاد، از یک پزشک در مورد گزینه های جایگزین سوال کنید. تیموتی پفانر، MD ، استادیار پزشکی داخلی در کالج پزشکی مرکز علوم سلامت تگزاس گفت: «داروهای فشار خون زیادی وجود دارد و گاهی اوقات می‌توانید با موفقیت داروی خود را تغییر دهید.»

داروهای تقویت کننده استخوان

داروهای پوکی استخوان که به نام بیس فسفونات ها شناخته می شوند(از جمله آلندرونات (فوساماکس)، ایباندرونات (بونیوا) و ریزدرونات) به دلیل ایجاد سوزش سر دل بدنام شده اند.

برخی از فرمولاسیون هایی که کمتر مصرف می شوند ممکن است برای معده گزینه های مناسب تری باشند. به عنوان مثال، زولدرونیک اسید (Reclast)، یک داروی تزریقی است که تنها یک بار در سال باید مصرف شود.

اگر هنوز قرص بیس فسفونات روزانه یا هفتگی مصرف می کنید، مصرف آن با یک لیوان پر آب و نخوابیدن به مدت 30 دقیقه بعد از آن ممکن است به جلوگیری از سوزش سر دل کمک کند.

قرص های خواب آور و آرام بخش

داروهایی که به نام بنزودیازپین ها شناخته می شوند (مانند دیازپام (والیوم) و لورازپام) برای تسکین اضطراب و کمک به آرامش شما طراحی شده اند. اما آنها ممکن است منجر به سوزش سر دل شوند.

دراز کشیدن بیشتر افراد پس از مصرف این داروها کمکی نمی کند: دراز کشیدن می تواند رفلاکس اسید را تشدید کند. وقتی دراز می کشید، نیروی جاذبه دیگر به پایین نگه داشتن اسید معده کمک نمی کند و باعث می شود اسید به مری راحت تر برگردد.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

دکتر کاول گفت: «برخی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای قدیمی (مانند ایمی پرامین یا آمی تریپتیلین) ممکن است با کاهش سرعت تخلیه معده به سوزش سر دل کمک کنند. »

دکتر کاول توضیح داد: «اگر معده آنطور که باید تخلیه نشود، اسید و محصولات غذایی برای مدت طولانی در آنجا باقی خواهند ماند و احتمال بازگشت مجدد آنها بیشتر خواهد بود.» داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای همچنین می توانند LES را آرام کنند که خطر سوزش سر دل را افزایش می دهد.

مکمل های آهن

آهن یک ماده معدنی است که بدن شما برای بسیاری از عملکردها به آن نیاز دارد. این ماده معدنی بدن را تحریک می کند تا گلبول های قرمز بیشتری تولید کند تا اکسیژن را در سراسر بدن حمل کنند. بدن شما به مقدار مناسب آهن نیاز دارد. اگر آهن خیلی کمی دارید، ممکن است دچار کم خونی فقر آهن شوید.

کم خونی فقر آهن یک بیماری شایع است که با مکمل آهن درمان می شود. مصرف مکمل های آهن به صورت قرص می تواند پوشش مری شما را تحریک کرده و منجر به رفلاکس اسید شود.

تحقیقات نشان داده است که آهن باعث فرسایش مخاط دستگاه گوارش (GI) می شود. محققان اظهار داشتند که گاستریت (التهاب مخاط معده) ناشی از قرص آهن تنها زمانی ثابت شده است که مکمل آهن به شکل قرص داده شود، نه به صورت مایع.

از یک پزشک درباره اشکال جایگزین مکمل های آهن سوال کنید تا بهترین گزینه مناسب برای خودتان را پیدا کنید.

مکمل های پتاسیم

دکتر کاول گفت: «این مکمل ها اغلب برای کمک به عادی سازی فشار خون بالا مصرف می شوند، اما می توانند پوشش مری را تحریک کنند.»

هر فردی که پتاسیم مصرف می کند، سوزش سر دل را تجربه نمی کند اما برای کاهش احتمال، حتما دارو را در حالت نشسته مصرف کنید و با آب فراوان بشویید.

اگر هنوز سوزش سر دل را احساس می‌کنید، از یک پزشک درباره نوع دیگری از داروهای فشار خون یا نسخه‌ای از پتاسیم با پوشش روده‌ای آهسته رهش سوال کنید.

چگونه خطر سوزش سر دل را کاهش دهیم

همراه با صحبت با یک پزشک در مورد داروهای جایگزین که باعث سوزش سر دل نمی شوند، تغییرات زیادی در شیوه زندگی وجود دارد که می تواند سوزش سر دل را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند.

شما می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

  • دراز نکشیدن در عرض چند ساعت پس از خوردن غذا یا مصرف دارو
  • خوردن وعده های غذایی کوچکتر
  • کاهش وزن در صورت نیاز
  • پرهیز از پوشیدن لباس های تنگ

همچنین تعدادی غذا و نوشیدنی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید که می توانند باعث سوزش سر دل شوند. آنها عبارتند از:

  • نوشیدنی های گازدار
  • مرکبات و آب میوه ها
  • کافئین
  • شکلات
  • لبنیات پرچرب
  • غذاهای تند، چرب یا سرخ شده
  • گوجه فرنگی و سس گوجه فرنگی

همچنین، داروها را با آب و یا با غذا مصرف کنید. برای هر دارو با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید که غذا در نحوه جذب داروها در بدن شما تغییری ایجاد نمی کند. علاوه بر این، شما نمی خواهید هیچ دارویی را بدون صحبت با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تغییر دهید یا قطع کنید.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha