به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری، فرونشست زمین و گردوغبار و پایین‌آمدن شاخص‌های رفاه زیستی به‌دلیل تغییرات اقلیمی، همچون دسترسی به آب، عواملی هستند که باعث مهاجرت داخلی هموطنان از استان‌های مرکزی و جنوبی کشور به استان‌های شمالی، حاشیه تهران و استان البرز شده است. کم‌آبی و طوفان‌های گردوغبار ناشی از رشد بیابان‌زایی به‌ویژه در فلات مرکزی ایران، مهم‌ترین دلیل مهاجرت مردم شهرها و روستاها از مناطق خشکیده ایران به شهرهای شمالی است.

مهاجرت‌اقلیمی توازن اکولوژیکی شهرها را به هم می‌زند

داریوش گل‌علیزاده، رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط‌زیست: زندگی مردم وابسته به آب است و معیشت کشاورزان بدون آب آسیب می‌بیند. بیشتر مهاجرت‌های صورت‌گرفته در 2سال اخیر از روستاها و شهرهای فلات مرکزی به مقصد شهرهای شمالی ایران صورت گرفته است. طی سالیان اخیر، روستاها منبع تولید شهرها بوده‌اند اما شرایط آب و هوایی در کنار عوامل دیگری مثل تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تمرکز خدمات در شهرها، روستاها را تبدیل به «خوش‌نشین» کرده و بسیاری از روستاییان مصرف‌کننده شده‌اند.

باتوجه به اینکه هرمنطقه ظرفیت اکولوژیکی محدودی دارد، بارگذاری بیش از اندازه‌ جمعیت، توازن و تعادل شهرها و روستاهای مقصد مهاجرت را برهم می‌زند که این موضوع، علاوه بر تبعات محیط‌زیستی، پیامدهای اجتماعی هم دارد.در حوزه تغییر اقلیم در حال حرکت به سمت یک فروچاله هستیم و اگر سازگاری نداشته باشیم با توجه به تحریم‌ها و محدودیت‌های موجود، آسیب جدی متوجه کشور خواهد شد.

تغییر اقلیم مانند مسائلی همچون آلودگی هوا یک مسئله نیست بلکه یک چالش جدی برای کشور محسوب می‌شود که نیازمند توجه جدی به آن در سیاستگذاری‌های کلان کشور هستیم. راهکار کاهش مهاجرت، توجه و توزیع خدمات بیشتر به شهرها و روستاهای مبدا مهاجرت است. برنامه‌ریزی در این زمینه ضمن توقف مهاجرت، این روند را معکوس می‌کند.