بیشتر توده های پوستی کاملاً خوش خیم و بی ضرر هستند. با این وجود، تمایز بین رشد بدخیم و خوش خیم پوست ضروری است، بنابراین در برخی موارد ممکن است نیاز به بیوپسی باشد.

تصاویری از ضایعات عجیب پوستی که لازم است درباره آنها بدانید

به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول هلث، بیشتر توده های پوستی خوش خیم هستند، اما در برخی موارد ممکن است توده های بدخیم باشند.

انواع مختلف زائده های پوستی با روش های مختلفی درمان می شوند. درک انواع مختلف رشد پوست و نحوه درمان آنها می تواند به شما کمک کند در صورت نیاز به دنبال مراقبت های پزشکی مناسب باشید.

انواع ضایعات پوستی خوش خیم

اکثر ضایعات پوستی خوش خیم هستند و فقط از منظر زیبایی نگرانی ایجاد می کنند. برخی از رایج ترین انواع رشد خوش خیم پوست به شرح زیر است:

بیشتر بدانید:‌تصاویر انواع لکه های پوستی و روشهای درمان آنها

کراتوز سبورئیک

کراتوز سبورئیک بیشتر در صورت، شانه ها، قفسه سینه یا پشت دیده می شود، اما می تواند در هر نقطه از پوست دیده شود. کراتوزهای سبورئیک رنگ متفاوتی از قهوه ای روشن تا سیاه دارند و از نظر ظاهری برجسته و مومی شکل هستند. آنها اغلب به نظر می رسند که روی پوست چسبیده اند و یکی از رایج ترین انواع توده های خوش خیم پوست هستند.

آنها معمولا در بزرگسالان میانسال تا مسن دیده می شوند و بی ضرر هستند و در صورت ایجاد نگرانی های آرایشی قابل حذف هستند. با این حال، اگر در مورد تشخیص کراتوز سبورئیک تردید وجود دارد، باید بیوپسی برای تایید انجام شود.

کراتوز سبورئیک

آنژیوم گیلاس

آنژیوم گیلاس (نقطه کمپبل دو مورگان) یک لکه عروقی کوچک قرمز رنگ (برآمده) یا ماکول (مسطح) است که خوش خیم است و شایع و بی ضرر هستند و علت آن ناشناخته است. اغلب اوقات نیاز به درمان ندارند، اما در صورت ایجاد مشکل زیبایی می توان از لیزر درمانی برای برداشتن آنها استفاده کرد.

آنژیوم گیلاس

خال

خال ها بسیار رایج هستند و معمولا به شکل گرد با حاشیه صاف دیده می شوند و به صورت یک برآمدگی یا لکه قهوه ای/صورتی روی پوست ظاهر می شوند.

آنها از ملانوسیت ها (نوع خاصی از سلول های پوستی که رنگدانه تیره کننده پوست به نام ملانین را تولید می کنند) تشکیل شده اند و می توانند در هر مرحله از زندگی ظاهر شوند، می توانند برجسته یا صاف باشند و می توانند در هر نقطه از بدن یافت شوند.

اکثر مردم حداقل یک خال دارند و معمولا بی ضرر شناخته می شوند. با این حال، اگر یک خال تغییر شکل، رنگ، اندازه داد یا شروع به خونریزی و پوسته پوسته شدن کرد، ممکن است نشانه ای از سرطان پوست در حال توسعه باشد. در این مورد، بیوپسی برای بررسی وجود سرطان پوست مورد نیاز خواهد بود.

خال

هیپرپلازی سباسه

هایپرپلازی سباسه (هیپرپلازی سالخورده) به صورت پاپول های گنبدی شکل زرد و نرم با برآمدگی های برجسته ظاهر می شود که برخی از آنها دارای فرورفتگی در مرکز هستند. آنها معمولا در صورت (پیشانی، بینی و گونه ها) ظاهر می شوند اما گاهی اوقات می توانند روی فرج نیز ظاهر شوند.

این موارد خوش خیم شناخته می شوند. با این حال، از آنجا که آنها اغلب شبیه به کارسینوم سلول بازال هستند، ممکن است برای تشخیص تشخیص نیاز به بیوپسی باشد.

هایپرپلازی سباسه

کراتوز اکتینیک

کراتوز اکتینیک به کراتوز خورشیدی نیز معروف است. در مناطقی که در معرض نور خورشید قرار گرفته اند، به صورت پلاک های خشن و پوسته پوسته روی پوست و معمولاً تا بعد از 40 سالگی ظاهر نمی شوند، زیرا در اثر سالها قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شوند.

اگرچه خوش خیم هستند، اما اگر درمان نشوند، 5 تا 10 درصد خطر تبدیل کراتوزهای اکتینیک به کارسینوم سلول سنگفرشی (نوعی سرطان پوست) وجود دارد.

کراتوز اکتینیک

کراتوآکانتوما

این نوع ضایعات به سرعت رشد می کنند و اغلب در افراد مسن به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید رخ می دهند. اندازه آنها می تواند در مدت کوتاه چند هفته به 2 سانتی متر یا بیشتر برسد. آنها اغلب دارای یک فرورفتگی در مرکز، زمخت و ساخته شده از کراتین هستند.

توصیه می شود که بیوپسی گرفته شود و کراتوآکانتوما به دلیل بروز مشابه کارسینوم سلول سنگفرشی درمان شود. همچنین مشخص نیست که آیا آنها واقعاً خوش خیم هستند یا پتانسیل بدخیم بودن را دارند.

کراتو

لیپوم

لیپوم ها معمولاً در زیر پوست یافت می شوند، اما می توانند در هر جایی که سلول های چربی وجود دارند ایجاد شوند. از نظر فنی رشد پوستی نیستند و شایع ترین نوع تومورهای بافت نرم زیر جلدی هستند.

اگرچه آنها معمولاً هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند، اما اگر بزرگ شوند یا به ساختار زیرین فشار وارد کنند، می توانند باعث درد و ناراحتی شوند. اگر خیلی بزرگ باشد (بیش از 5 سانتی متر)، توصیه می شود برای رد لیپوسارکوم از یک پزشک بالینی مشاوره بگیرید.

لیپوم

کلوئید

کلوئیدها اسکارهای غیرطبیعی هستند که برجسته، سفت و بزرگتر از زخمی هستند که باعث ایجاد اسکار شده است. آنها معمولا در گوش، خط فک، قفسه سینه، قسمت بالایی پشت و شانه ایجاد می شوند. افرادی که رنگ پوست تیره تر دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به کلوئید هستند.

اسکارهای کلوئیدی خوش خیم در نظر گرفته می شوند و نیازی به درمان ندارند. اگر کلوئیدها آزاردهنده شوند، می‌توان کلوئیدها را با جراحی برداشت یا با تزریق استروئید درمان کرد.

کلوئید

درماتوفیبروم

درماتوفیبروماها اغلب بر روی بازوها و پاها به صورت توده های کوچک سختی که رنگ آنها از صورتی تا قهوه ای متفاوت است دیده می شود. آنها می توانند رشد خوش خیم ناشی از فولیکولیت یا واکنشی به یک آسیب جزئی یا نیش حشره باشند. گاهی اوقات نیز در بیمارانی که نقص ایمنی دارند یا دارای یک اختلال خود ایمنی هستند رخ می دهد.

درماتوفیبروما را می توان با ملانوم اشتباه گرفت، بنابراین تایید تشخیص توصیه می شود. برداشتن جراحی یا کرایوسرجری اغلب برای برداشتن این نوع ضایعات استفاده می شود، اما برداشتن آن ضروری نیست، مگر اینکه درماتوفیبروما علائم ایجاد کند.

درماتوفیبروم

آکروکوردون

آکروکوردون (برچسب های پوستی) زائده های کوچک، نرم و همرنگ پوست هستند و تقریباً نیمی از افراد حداقل یک برچسب پوستی دارند و در افراد مسن و افراد چاق شایع تر است. برداشتن آنها ضروری نیست مگر اینکه باعث تحریک شوند یا از نظر زیبایی مشکلی ایجاد کنند.

آکروکوردون

گرانولوم پیوژنیک

گرانولوم های پیوژنیک ضایعات عروقی هستند که معمولاً در پنج سال اول زندگی ظاهر می شوند اما می توانند در هر سنی ایجاد شوند. اندازه آنها معمولا کمتر از 1 سانتی متر است، اما تمایل به خونریزی دارند.

گرانولوم پیوژنیک اغلب به سرعت ایجاد می شود و در بیشتر موارد هیچ علت ظاهری وجود ندارد. معمولاً برای برداشتن بیوپسی اکسیزیون توصیه می شود.

گرانولوم های پیوژنیک

کیست سباسه

کیست های سباسه کیست های گرد پر از کراتین هستند و می توانند به عنوان کیست های اپیدرموئید، اینکلوژن یا کراتینوئید نیز شناخته شوند. آنها ندول های سفت و همرنگ پوستی می باشند که اغلب در قسمت بالایی بدن یا صورت یافت می شوند.

اندازه آنها متفاوت است و پتانسیل پارگی دارند که می تواند منجر به پاسخ التهابی و به طور بالقوه عفونت شود. این نوع ضایعات معمولاً نیازی به درمان ندارند مگر اینکه کیست پاره شود.

تومورهای خوش خیم پوستی که کمتر شایع هستند نیز شامل تریکواپیتلیوما، نایووس سباسه جاداسون، تری شیلموما، پیلومتریکسوما و هیپرپلازی کاذب اپیتلیوماتوز می شود.

کیست سبابه

ضایعات پوستی سرطانی

سه نوع شایع رشد پوستی که باید به آنها توجه کرد که سرطانی هستند و نیاز به درمان فوری دارند عبارتند از:

کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال (BCC) شایع ترین شکل سرطان پوست است و در لایه سلولی پایه اپیدرم شروع می شود. سالانه بیش از 2 میلیون آمریکایی مبتلا به BCC تشخیص داده می شوند.

BCC اغلب در نواحی بدن که در معرض نور خورشید هستند، مانند پوست سر، سر، صورت و گردن یافت می شود. با این حال، می تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد و می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود.

کارسینوم سلول بازال

سرطان سلول سنگ‌فرشی

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) سالانه بیش از 1 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد و آن را به دومین شکل شایع سرطان پوست تبدیل می کند. در سلول های صاف لایه های خارجی پوست شروع می شود و در صورت عدم درمان می تواند تهاجمی باشد.

علائم SCC که باید مراقب آنها بود عبارتند از: رشد زگیل مانند. لکه های نامنظم، پوسته پوست شدنه؛ زخم های باز که خوب نمی شوند. و رشد توده هایی که ممکن است در مواردی خونریزی کنند.

کارسینوم سلول سنگفرشی

ملانوما

ملانوما نادرتر از این سه نوع سرطان پوست است، اما همچنین کشنده ترین آنهاست. اگر درمان نشود، می تواند به سایر قسمت های بدن سرایت کند.

شایع ترین علامت هشدار دهنده ملانوم، لکه یا خال روی پوست است که اندازه، رنگ یا شکل آن تغییر کرده است. مهم است که به طور منظم پوست و خال های خود را با استفاده از تکنیک ABCDE بررسی چک کنید.

در همه انواع سرطان پوست، هرچه زودتر تشخیص داده شوند، درمان آنها آسان تر است. بنابراین، اگر نگران تغییر در پوست خود هستید، همیشه در اسرع وقت با یک متخصص پزشکی مشورت کنید.

ملانوما

علل رشد ضایعات پوستی

دلیل اینکه بیشتر انواع رشد پوست رخ می دهد مشخص نیست. با این حال، در برخی شرایط ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید، ضربه های جزئی، یا یک بیماری زمینه ای (مانند یک اختلال خود ایمنی) ایجاد شوند.

تشخیص ضایعات پوستی

پزشک از شما سوالاتی در مورد مدت زمان تشکیل رشد پوست و سایر سوابق پزشکی مرتبط می پرسد و رشد پوست به دقت مورد بررسی قرار می گیرد.

اگر پزشک شما در مورد تشخیص رشد پوست نامطمئن باشد، احتمالاً شما را به متخصص پوست و بیوپسی ارجاع می دهد. بیوپسی جایی است که یک نمونه کوچک (در برخی موارد، کل رشد پوست اگر کوچک باشد) گرفته می‌شود و برای جستجوی سلول‌های سرطانی دقیق‌تر آنالیز می‌شود.

درمان ضایعات پوستی

بیشتر توده های پوستی خوش خیم هستند و تنها در صورتی نیاز به درمان دارند که باعث ناراحتی یا ایجاد نگرانی های زیبایی شوند. گزینه های درمانی بسته به نوع رشد پوست متفاوت است اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • لیزر درمانی: لیزر یک طول موج نور است که در یک پرتو نور با شدت بالا و باریک متمرکز شده است. آنها بسیار قدرتمند هستند و می توانند بافت انسان را بدون استفاده از چاقوی جراحی برش دهند. لیزر برای کارهای جراحی دقیق بسیار مفید است.
  • کورتاژ و الکترودیکاسیون: یک ابزار تیز به نام کورت برای خراش دادن رشد پوست استفاده می شود. سپس یک دستگاه سوزن مانند از جریان الکتریکی برای سوزاندن بافت های اطراف استفاده می کند، خونریزی را متوقف می کند و سلول های سرطانی اطراف لبه زخم را از بین می برد.
  • جراحی: یک برداشت ساده شامل بریدن رشد پوست و برخی از بافت طبیعی اطراف آن از روی پوست است.
  • تراشیدن: یک تیغه کوچک برای تراشیدن ناحیه غیر طبیعی پوست استفاده می شود.
  • کرایوتراپی : نیتروژن مایع یا دی اکسید کربن مایع روی بافت غیرعادی اسپری می شود تا منجمد و از بین برود.
  • داروهای موضعی: کرم‌های موضعی حاوی داروهای ایمونوتراپی یا داروهای شیمی‌درمانی اجازه می‌دهند تا سطوح بالایی از دارو در ناحیه خاصی از پوست نفوذ کند بدون اینکه تأثیر سیستمیک بر بقیه بدن داشته باشد. آنها معمولاً فقط برای تومورهای پیش سرطانی یا سرطان های اولیه پوست که گسترش نیافته اند توصیه می شود.
  • داروهای خوراکی: درمان هدفمند، ایمونوتراپی و شیمی درمانی همگی می توانند برای درمان سرطان پوست به شکل داروی خوراکی استفاده شوند.
  • جراحی Mohs: در جراحی Mohs، یک زائده در لایه های بسیار نازک متوالی از پوست برداشته می شود. با برداشتن هر لایه، سلول های سرطانی زیر میکروسکوپ بررسی می شود. لایه ها برداشته می شوند تا زمانی که دیگر سلول های سرطانی دیده نشوند. این نوع جراحی تا حد امکان کمتر بافت طبیعی را برداشته و برای درمان نواحی مانند صورت مفید است.
  • رادیوتراپی (پرتودرمانی): پرتودرمانی برای هدف قرار دادن ناحیه ای از بدن که سرطان در آن وجود دارد استفاده می شود.

به طور کلی، بیشتر توده های خوش خیم پوست نیازی به درمان ندارند و بر زندگی شما تأثیری نمی گذارند. با این حال، یک متخصص پوست می تواند رشد پوست را در صورت نگرانی زیبایی یا ایجاد ناراحتی حذف کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha