سلامت نیوز : به گزارش سلامت نیوز به نقل از ابرار ؛ از انفجار بمب خبرى فساد بانكى سه هزار میلیاردى و پس از آن افشاى ابعاد گسترده این اتفاق بى سابقه در كشور گرفته تا كوچك ترین مسائل مبتلابه سیستم هاى آموزشى، بهداشتى و ادارى كشور از جمله دریافت غیر قانونى وجه نقد از دانش آموزان در برخى مدارس، گزارش هاى پراكنده از دریافت رشوه توسط كارمندان در قبال انجام كار، سوءاستفاده از موقعیت ادارى، نقض شایسته سالارى و مقدم كردن رابطه بر ضابطه، بیماردزدى و ایجاد روابط مالى غیرمجاز میان بیمار و پزشك و... همگى قطعات پازلى هستند كه در نهایت تصویر بداخمى ها و بداخلاقى هاى موجود در جامعه را نمودار مى كند. اما رشد فساد در حوزه سلامت و درمان كشور كه دریافت زیرمیزى و یا به بیان بهتر «رشوه» از جمله بارزترین مصادیق آن به حساب مى آید، علاوه بر آن كه تقدس رشته پزشكى را با خود به قهقرا مى برد، باعث مى شود معنویت و سلامت اخلاقى از جامعه پزشكى رخت بربندد و به تدریج با ریزش قبح این عمل در میان پزشكان، پذیرش آن از سوى مردم و بدتر شدن اوضاع، حال بیماران بسترى شده در بیمارستان ها نیز رو به وخامت بگذارد.

عبارت «زیر میزى» آن قدر در ادبیات این روزهاى حوزه سلامت حتى در میان مردم آشناست كه دیگر نیازى به توضیح و تفصیل نداشته باشد. این پدیده زشت زمانى كه در محیط هاى درمانى چهره مى نماید، منفورتر و غیرقابل تحمل تر از هر جلوه دیگرى، به نظر مى رسد؛ زیرا اینجا این سلامت و هستى مردم است كه بازیچه مى شود. به گزارش ایسنا، سر و كارت اگر به بیمارستان هاى دولتى بیفتد از این دست صحنه ها را به چشم خودت مى بینى و باورشان نمى كنى و به یاد مى آورى كه «تراژدى»، كالاى عجیب و غریب و دور از دسترسى نیست كه فقط در فیلم ها و داستان هاى پرحادثه و پركشش به تماشایش بنشینى. «تراژدى» اشكى است كه از گوشه چشم بیماران بى پناهى كه گاه و بیگاه در مقابل درخواست هاى غیر متعارف اندك برخى پزشكان بى اخلاق و زیاده خواه ، امید به بهبودى را فراموش مى كنند، سرازیر مى شود. و ماجراهایى از این دست همچنان تكرار مى شوند:
•برداشت اول
یكى از معروف ترین جراحان قلب كشور به همراه یك بیمار قلبى مى گوید: نگران نباشید، پدرتان را در بیمارستان دولتى عمل مى كنم! همراه بیمار از سر آسودگى خیال و از ته دل پاسخ مى دهد كه: خدا خیرتون بده آقاى دكتر! دو روز بعد در بیمارستان دولتى محل كار پزشك معالج، منشى آقاى دكتر با لحنى نه چندان خوشایند تاكید مى كند: براى انجام عمل باید ۱۸ میلیون تومان را نقدى و فى المجلس تا بیمارتان را عمل كنند! همراه بیمار كه پدرش وضعیت وخیمى دارد و مصر بوده تا با اطمینان خاطر، قلب بیمارش را به تیغ یكى از بهترین جراحان قلب بسپارد، حالا با شنیدن این درخواست غیرقابل پیش بینى چه واكنشى باید داشته باشد؟ به سراغ پزشك دیگرى برود یا متحمل پرداخت این هزینه سنگین شود تا بتواند بیمارش را بار دیگر و در سلامت كامل در جمع خانواده ببیند؟ غصه دار درد بیمارش باشد یا گرفتار مصیبت تازه اى كه جراح معروف برایش تراشیده: زیر میزى!
•برداشت دوم
منشى آقاى دكترهمان طور كه مطالبى را بر روى یك برگه سفید مى نویسد، به زنى كه كنار میزش ایستاده مى گوید: مبلغ را روى كاغذ نوشتم، ترجیحا همه آن را تراول بیاورید تا بتوانم وقت عمل پسرتان را مشخص كنم. چشمان زن روى برگه سفیدى كه حالا در دستان لرزانش جا خوش كرده اند، قفل شده است. منشى زن را صدا مى كند و مى گوید: خانم شنیدید چه گفتم؟ نوبت بعد كه آمدید پول همراهتان باشد. زن با عصبانیت و درماندگى سوال مى كند: آخر هشت میلیون تومان پول از كجا بیاورم؟ اگر داشتم كه پسرم را بیمارستان خصوصى عمل مى كردم... چرا این قدر زیاد؟ مى خواهم با دكتر صحبت كنم!... جواب میشنود: اگر ندارید بروید پیش یك دكتر دیگر، یك بیمارستان دیگر. فلان دكتر دو برابر این هزینه را مى گیرد، اما كارش به این خوبى نیست... گذشته از این ها دكتر با شما كه وضعیت پسرت اورژانسى است راه آمده... اصرار مادر براى دیدار مجدد با پزشك بى نتیجه مى ماند....قدم هاى سنگین زنى كه فرزند بیمارش را به سختى راه مى برد بر دوش پله هاى مطب دكتر آقاى دكتر كه روى تابلوى آن نوشته «داراى بورد تخصصى از دانشگاه فلان انگلستان و استاد دانشگاه بهمان»، سنگینى مى كند... با وجود آن كه طى دو تا سه سال اخیر مسأله فساد مالى و به تبع آن دریافت زیرمیزى از سوى برخى پزشكان، مورد توجه بسیارى از رسانه ها، نمایندگان مجلس و وزیر و مسئولان نظام سلامت كشور قرار گرفته و بارها اعلام شد با پزشكان متخلف برخورد و اقدامات فرهنگى در راستاى از بین بردن این پدیده نابهنجار اخلاقى صورت خواهد پذیرفت، باز هم شاهد صحنه هایى نظیر آنچه توصیف آن رفت هستیم. به گونه اى كه به نظر مى رسد دریافت این مبالغ عادى شده و گویى پزشك حق خود را از بیمار مطالبه مى كند و سوگندنامه پرشكى نیز در این بین رنگ باخته است. آیا زمزمه اى كه اكنون در بیمارستان هاى دولتى شنیده مى شود نیاز به توجه، برخورد جدى و فرهنگ سازى مناسب براى قشر پزشك در وهله اول و سپس براى مردم ندارد؟ آیا خدشه دار شدن چهره جامعه پزشكى صرف اقدام اندك پزشكانى، در نهایت منجر به ایجاد موج بى اعتمادى در میان مردم نخواهد شد؟ آیا حتى نباید به سخنان یك پزشك زیرمیزى بگیر و گله هاى احتمالى او از میزان تعرفه ها و سازمان هاى بیمه گر گوش داد و در پى ریشه یابى وقوع این موارد بود؟ طى روزهاى آتى و به دنبال تداوم این رویه ناپسند كه گویى رفته رفته به بخشى از فرهنگ رفتارى جامعه پزشكى كشور تبدیل شده، سعى خواهیم كرد نظرات مسئولان، كارشناسان، پزشكان متعهد كشور، نمایندگان مجلس و البته مردم را در این باره منعكس و آسیب شناسى عمیق ترى را از زاویه نگاهى نو به دست دهیم؛ گرچه پیشاپیش باید گفت كه پرداختن به این مسأله به معناى زیرسوال بردن شرافت حرفه پزشكى و زحمات پزشكان شریف و متعهدى كه بدون هیچ ادعا و چشمداشتى تمام زندگى خود را وقف خدمت رسانى به اقشار مختلف جامعه در اقصا نقاط كشور مى كنند نیست؛ اما رواج این مسائل چاره اى جز دست زدن به یك جراحى بزرگ، دست كم در دنیاى رسانه باقى نگذاشته  است.