بیش از 80 هزار پزشک عمومی در کشور وجود دارد که شرایط کاری و درآمدشان اگر نگوئیم برتر، مطمئناً چندان بهتر از پرستاران هم نیست و سؤال اصلی این است که چرا خبری از رسیدگی و حتی پایین تر از آن باور به مشکلات عدیده بخش وسیعی از پزشکان کشور وجود ندارد.
وی افزود: پرستاران و مجامع صنفی آنان هر چند در برآورده کردن مطالبات غالباً به حق خود نتوانسته اند به موفقیت کامل و هدف مطلوب دست یابند اما توانسته اند با پشتکار و انسجام مثال زدنی خود با حرکتی تدریجی اما مستمر نگاه مسئولان و جامعه را به سوی خود و مشکلاتشان معطوف کنند.دکتر سجادی تصریح کرد: موفقیت آن ها در اثبات و رسمیت بخشیدن به موضوع سختی کار این رشته، کاهش ساعات موظفی کار، بهبود نسبی دریافت ها و شرایط کاری و در نهایت نزدیک شدن به بخشی از خواسته هایشان در مورد استخدام ها در بخش دولتی، هر چند برآوردن تمام خواسته هایشان نیست اما در خور توجه و غیر قابل انکار است.
* قشر وسیعی از پزشکان شرایط زندگی شان بهتر از پرستاران نیست
وی در ادامه با اشاره به اینکه اگر مسئولیت حرفه ای مستقیم پزشک در برابر بیماران، دوره زمانی طولانی تحصیلات، وجود ظرفیت کمتر اشتغال برای آن ها در مقایسه با پرستاران و تحمل سایه سنگین و حسرت برانگیز تحصیلات تکمیلی بر سر راه پزشکان عمومی را هم علاوه بر مشکلات مذکور در نظر بگیریم، گفت: بیشتر به این باور می رسیم که قشر وسیعی از پزشکان شرایط زندگی شان بهتر از پرستاران نیست و این معضل مختص پزشکان عمومی نیست و گروهی از پزشکان متخصص نیز بویژه در برخی رشته ها شرایط قابل قبولی ندارند.وی تأکید کرد: مشکل اینجاست که وقتی بسیاری از پزشکان می خواهند از درآمد ماهانه کمتر از یک میلیون تومان خود با کارکردی نزدیک به دو برابر ساعات موظف یک کارمند گله کنند، چشم مردم تصویر پزشکی متحول را می بیند که در ذهنشان حک شده و مسئولان و تصمیم گیران هم تصویر همان پزشکانی در ذهنشان نقش بسته است که برای معالجه و درمان به ایشان مراجعه می کنند.این پزشک عمومی خاطرنشان ساخت: بدیهی است که در این شرایط پزشکان نمی توانند انسجام و یک صدایی پرستاران را هم تجربه کنند چرا که تفاوت فاحش میان درآمد و جایگاه پزشکان تنها شکاف میان آن ها نیست و پزشکان در رده ها و رشته های مختلف تحصیلی و با توجه به نوع و محل فعالیتشان در بخش خصوصی یا دولتی مشکلاتی بسیار متفاوت دارند.
نظر شما