به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ شركتهای خودرو سازی سالهاست كه از تولید یك اتومبیل مناسب كه حداقل استاندارد جهانی را داشته باشد و قیمتش زهره ما را نتركاند عاجز ماندهاند. هنوز هم پراید از پرفروشهای كشور ماست كه خیلیها به آن «مركب مرگ» میگویند. هنوز هم داشتن تجهیزاتی مثل ایربگ و ترمز ضد قفل و بدنه ایمن، برای اتومبیل بسیاری از ایرانیان یك آرزوی دیر و دور است. كمی آنطرفتر از كارخانههای خودروسازی، وزارت راه و شهرسازی باید فكری به حال این مشكل كند كه گویا مدیران این مجموعه نیز ترجیح میدهند زمان خود را صرف پروژههای دیگری كنند كه ظرفیت مانورهای تبلیغاتی بیشتری داشته باشد. به هرحال ساخت یك پروژه بزرگ كه بتوان با آن چندین عكس یادگاری گرفت و برای روز مبادا(!) كنار گذاشت،
بسیار بهتر از ساماندهی جادههای كشور است كه چنین ظرفیتی را ندارند. واقعا اگر بزرگراه تهران- شمال به بهره برداری رسیده بود، آمار تكان دهنده تلفات جادهای كشورمان چقدر كاهش مییافت؟ اگر بزگراه قم- گرمسار باوجود هشدارهای پلیس راه و با اهداف سیاسی- كه این نوشته مجال طرح آنها نیست- افتتاح نمیشد، چند نفر از مرگ حتمی نجات پیدا میكردند؟ جادهای كه هر هفته جان چندین شهروند را میگیرد و پلیس راه اعلام كرده كه نمیتواند امنیت سفر را در آن تامین كند، چرا باید هنوز هم دهانش برای گرفتن جان مردم باز باشد؟ اهل فن خوب میدانند كه امنیت سفر سه ضلع دارد؛ خودرو، جاده و راننده. این روزها مدام از طریق رسانههای مختلف میشنویم كه رانندهها قبل از سفر حواسشان را جمع كنند و كلی هشدار دیگر. اما گویا این نكته فراموش شده كه راننده، تابعی از شرایط خودرو و جاده هم است. حالا برای یك راننده خوب كلی ویژگی ذكر میكنند اما باید صادقانه به مردم بگوییم كه راننده خوب و زیرك، یك ویژگی بزرگ دارد، اینكه با وضعیت فعلی خودرو و راه، اصلا به جاده نمیزند و جان خود و خانوادهاش را حراج نمیكند.
نظر شما