سلامت نیوز : دارو در كنار كالاهایی مثل غذا و اسلحه یك كالای استراتژیك محسوب می‌شود. یكی از علل اصلی اهمیت آن، وابستگی مستقیم موضوع سلامت به تأمین و تدارك بموقع و به‌روز دارو برای جامعه است. علاوه بر این بازار و صنعت دارو خود از نظر حجم مالی و بویژه فناوری‌های به كار رفته در آن و كیفیت نیروی انسانی شاغل در حوزه كسب و كار آن جزو «بهترین‌ها» در مقایسه با سایر صنایع و كسب و كارهای پیشرفته دنیا است. برای اطلاع بازار دارو را در جهان حدود هزار میلیارد دلار تخمین می‌زنند كه در تقسیم‌بندی جهانی، امریكای شمالی 38 درصد، اروپا 30 درصد، ژاپن 13 درصد و آسیا و اقیانوسیه حدود 12 درصد این بازار را به خود اختصاص می‌دهند. پیش از انقلاب اسلامی صنعت داروسازی نداشتیم در حالی كه هم اكنون در موضوع فرمولاسیون و تولید اشكال دارویی بیش از 95 درصد استقلال داشته و در تولید مواد اولیه دارویی نیز قریب به 30 درصد نیاز خودمان را تولید می‌كنیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ به‌منظور ذكر اهمیت موضوع كافی است اشاره كنیم كه از بازار حدود 350 هزار میلیارد ریالی دارویی كشور، از لحاظ حجمی كمتر از 5 درصد داروهای ما وارداتی است، لیكن قریب به  40 درصد بازار دارویی را از نظر مالی به خود مشغول داشته است. لذا اگر به رویه قبل از انقلاب می‌‌خواستیم ادامه دهیم، اكنون باید میلیاردها دلار در عین وابستگی صرف تأمین و تدارك داروهای گرانقیمت شركت‌های چندملیتی می‌كردیم. اگر شرایط حاضر یعنی تحریم‌های مستقیم و غیرمستقیمی كه بر ما اعمال می‌شود را به وضعیت موجود اضافه كنیم، این اسلحه كارا یعنی دارو می‌توانست آسیب‌های فوق‌العاده‌ای را به كشور ما وارد كند. از بازیگران اصلی حوزه كسب و كار دارو در كشور، سازمان تأمین اجتماعی و شركت سرمایه‌گذاری تأمین است.

شركت سرمایه‌گذاری دارویی وابسته به سازمان تأمین اجتماعی قریب به 40 درصد توزیع دارویی كشور را با در‌اختیار قرار داشتن بیش از 30 كارخانه داروسازی مطرح كشور به عهده دارد و این در حالی است كه به دلایلی كه از عهده این نوشتار خارج است از نظر سودآوری، دارو در كشور ما در وضعیت مناسبی قرار نداشته و به دلیل قیمت‌های ثابت و كنترل شده، صنعت سودآوری در مقایسه با سایر صنایع نیست، لذا حمایت ویژه دولت در موضوع با‌اهمیت تأمین اجتماعی كه با مقوله امنیت اجتماعی و ملی كشور گره خورده است، در اینجا نیز نقش پررنگ خود را می‌تواند نشان دهد.

 از این دیدگاه اهمیت سازمان تأمین اجتماعی در موضوع مدیریت و تدارك و توزیع و فناوری‌های نوین و بازار اقتصادی صنعت دارو كمتر مورد توجه قرار گرفته است و جای آن دارد كه حمایت‌های با‌ارزش دولت از مدیریت كلان سازمان تأمین اجتماعی در این مقوله نیز جدی‌تر از گذشته صورت گیرد و این باور وجود داشته باشد كه این نوع حمایت از جنس سرمایه‌گذاری در كالای استراتژیك دارو است. در غیر این صورت شاید صرفه و صلاح بنگاه‌های بزرگ سرمایه‌گذاری نظیر «شستا» و در كنار آن نقش‌آفرینان بزرگ دیگر داروی كشور نظیر شركت‌های وابسته به ستاد اجرایی فرمان حضرت امام‌(ره) و شركت سرمایه‌گذاری بانك ملی در ورود به صنایع پرفایده و كم‌دردسر دیگری باشد.

توجه وزارت بهداشت و وزارت صنایع به این موضوع و ضرورت حمایت‌های ملی از این بنگاه‌ها و قدرت كشور در ایجاد آرامش در حوزه سلامت از ضروریات است كه باید آن را و ارتباط تنگاتنگ با سازمان تأمین اجتماعی و مجموعه سرمایه‌گذاری دارویی تأمین را به صورت مشخص ملاحظه كرد. این نگاه هنوز نهادینه و در حد مورد‌نظر نیست و باید چاره اندیشید. تغییر مدیریت در سازمان تأمین اجتماعی و فضای موجود فرصت خوبی را بدان منظور فراهم كرده است كه باید از آن استفاده كرد.