سلامت نیوز: به گفته یك فوق تخصص خون، بیماران تالاسمی می‌توانند با آهن‌زدایی مرتب از عمر طبیعی برخوردار باشند.

دكتر مهران كریمی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی دانشگاه شیراز و رییس شورای تالاسمی استان فارس در گفت‌وگو با ایسنا، در این رابطه گفت: در گذشته كه آهن‌زداهای خوراكی وجود نداشت، عمر بیماران تالاسمی بسیار كوتاه بوده و حتی به دهه دوم هم نمی‌رسید و بیشتر این افراد به علت نارسایی قلبی در سنین پایین از دنیا می‌رفتند.

وی افزود: بیماری تالاسمی جزء شایع‌ترین كم‌خونی‌های ارثی است كه بدن گلبول قرمز سالم تولید نمی‌كند و این افراد برای ادامه حیات به تزریق خون به صورت منظم نیاز دارند و از آنجا كه هر كیسه خون حاوی مقدار زیادی آهن است، فرد به مرور دچار بار اضافی آهن می‌شوند كه این آهن اضافه در درازمدت صدمات زیادی را به بیمار وارد می‌كند.

عضو هیات علمی دانشگاه شیراز با بیان اینكه رسوب آهن در قلب، كبد و معده باعث نارسایی در اندام‌ها خواهد شد، افزود: این افراد پس از مدتی دچار مشكلات قلبی شده و با بیماری‌های پانكراس، دیابت و تیروئید مواجه می‌شوند.

كریمی در خصوص زمان آغاز درمان آهن‌زدایی، اظهار كرد: آهن‌زدایی پس از 10 تا 15 تزریق خون به فرد شروع می‌شود كه به دو شكل خوراكی و تزریقی صورت می‌گیرد.

به گفته وی، قدیمی‌ترین نوع آهن‌زدای، به صورت تزریقی و با داروی دیفروكسامین و پس از آن داروی دسفرال است كه از سال‌ها پیش استفاده می‌شود و از آنجا كه عمر این دارو فقط 30 دقیقه طول می‌كشد به صورت آهسته و با استفاده از پمپ دسفرال طی 8 تا 12 ساعت به زیر پوست تزریق می‌شود كه باعث رفع آهن اضافی از طریق ادرار می‌شود.

عضو شورای تالاسمی استان فارس ادامه داد: این داروها از نظر ایمنی كاملا مورد تاییدند اما از لحاظ پذیرش بیماران و استفاده آنها به صورت منظم در پنج تا شش شب در هفته مشكلاتی را ایجاد می‌كند.

به گفته وی، اگر پذیرش بیماران و استفاده صحیح از دارو صورت نگیرد، عوارض بسیاری را به همراه خواهد داشت.

كریمی اضافه كرد: از آنجا كه تزریق هر داروها به صورت مداوم با زخم، عفونت و به ویژه درد همراه است، بیماران به راحتی این درمان را نمی‌پذیرند.

عضو هیات علمی دانشگاه شیراز در خصوص استفاده از داروهای آهن‌زدای خوراكی اظهار كرد: قرص L1 اولین داروی خوراكی تولید شده است كه شش تا هشت ساعت ماندگاری داشته و سه بار در روز استفاده می‌شود. این دارو عوارضی را هم در پی دارد كه مهم‌ترین آن التهاب مفصل یا آرتریت است.

وی ادامه داد: بیمارانی كه از داروی L1 استفاده می‌كنند باید هر دو هفته یك بار گلبول‌های خود را چك كرده و اگر با كاهش گلبول‌های سفید مواجه شوند، باید استفاده از آن را قطع كنند.

رییس شورای تالاسمی فارس با بیان اینكه داروی اكسجید كه در سال 2006 مورد تائید قرار گرفت، بهترین داروی خوراكی است، افزود: مزیت این دارو، استفاده آن به صورت یك بار در روز است كه نیم ساعت قبل از صبحانه مصرف می‌شود. البته این دارو عوارضی را هم در پی دارد كه مهم‌ترین عوارض آن بر روی كلیه و كبد است. همچنین استفاده از این دارو با تهوع، استفراغ و دیگر عوارض گوارشی همراه است و در برخی مواقع عوارض پوستی هم گزارش شده است.

كریمی در پایان اظهار كرد: از لحاظ علمی ثابت شده كه بیماران تالاسمی بسیار باهوشند و می‌توانند مانند مردم فعالیت‌های اجتماعی داشته و از مزایای بسیاری برخوردار شوند اما غالبا این افراد پس از افزایش سن با مشكلات اجتماعی فراوانی روبرو می‌شوند. بنابراین لازم است مردم با آن‌ها برخورد مناسبی داشته باشند و مسوولین نیز باید به درمان این افراد توجه كافی را مبذول داشته باشند.