وی افزود: در زمینه مواد جدید نانو برای ساخت ایمپلنت‌ها اقدامات زیادی باید انجام شود و در حوزه لیزرهای دندانپزشکی نیز چون رشته بسیار جدیدی است باید کارهای زیادی صورت پذیرد.سیدان بیان داشت: افزایش دانشکده‌های دندانپزشکی به نظر بنده به خودی خود مشکل ایجاد نمی‌کند زیرا اگر دانشکده بیشتر داشته باشیم بهتر از آن است که دانشکده کمتر باشد، البته این اعتقاد قلبی بنده است برای اینکه شما در هر جایی که دانشکده راه‌اندازی می‌کنید دانش و فناوری را به آن منطقه می‌برید و مسلماً همراه آن دانش فرهنگ آن منطقه نیز ارتقاء می‌یابد.

وی ادامه داد: به نظر من نفس ایجاد دانشکده‌ها صحیح است ولی اینکه به چه تعداد دانشجو پذیرش شود و چه تعداد دانشجو فارغ التحصیل شود باید براساس نیازهای کشور صورت پذیرد.دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: همه ما عادت کرده‌ایم عنوان کنیم که تعداد دانشگاه‌ها زیاد شده است ولی نظر من این است که اجازه دهیم وزارت بهداشت کار خود را انجام دهد زیرا مسلماً نیازسنجی‌ها صورت پذیرفته است و مسئولان می‌دانند که چه تعداد دانشجو فارغ‌التحصیل کنند.

وی گفت: اجازه بدهید شما را برگردانم به بیش از 30 سال قبل که دانشگاه آزاد اسلامی قرار بود تأسیس شود زیرا این دانشگاه وقتی می‌خواست تأسیس شود حرف‌های زیادی درباره آن زده می‌شد ولی حال می‌بینیم که این دانشگاه به بزرگترین قطب علمی کشور تبدیل شده است و این تعداد دانشجویی که قرار بود به خارج از کشور اعزام شوند و ارز بسیار زیادی برای آنان مصرف شود امروز با تربیت کادر علمی این افراد در خدمت این دانشجویان هستند.

سیدان اظهار داشت: شاید خیلی‌ها هم با این حرف من مخالف باشند ولی در مجموع من گسترش دانشکده‌های دندانپزشکی را روندی مثبت می‌بینم.این متخصص پروتز و ایمپلنت‌های دندانی تصریح کرد: حال اینکه هر کدام از این دانشکده‌ها به چه تعداد باید دانشجو فارغ‌التحصیل کنند دیگر در اختیار تیم‌های کارشناسی وزارت بهداشت است و اطلاع دارم که کارهای زیادی انجام می‌‌شود تا هر دانشکده‌ چه تعداد فارغ‌التحصیل داشته باشد.

سیدان در پاسخ به این پرسش که مشکل بیکاری دندانپزشکان در آینده را چگونه تشریح می‌کنید که مانند وضعیت پزشکان کنونی در چند سال اخیر نشود، گفت: باید اجازه داد کسانی که کار کارشناسی در این زمینه انجام می‌دهند به کار خود ادامه دهند و من در مجموع با باز شدن دانشکده‌های دندانپزشکی موافق هستم.

سرپرست کمیته بین الملل انجمن دندانپزشکی ایران ادامه داد: به طور مثال در یک شهر دور افتاده که هیچ دانشکده‌ای وجود ندارد وقتی در آن شهر یک دانشکده راه‌اندازی می‌شود یک تعداد دانشجو، استاد، تجهیزات و در نهایت فرهنگ جدید وارد آن شهر می‌شوند و در مدت 20 سال بافت فرهنگی آن شهر را ارتقاء می‌دهد بنابراین هر جایی که با باز شدن دانشکده‌ها علم توسعه پیدا کند موافق آن هستم، حال شاید 10 نفر فارغ التحصیل بیکار شوند اشکال ندارد زیرا با گسترش علم جهل نابود می‌شود.