سلامت نیوز : خبر تنیبه بدنی كودك 7 ساله در شهرستان انار واقع در كرمان، خبری بود كه امیدوارم مسوولان امور فرهنگی كشور را به چاره‌اندیشی در این خصوص وادارد. امروزه حتی در پادگان‌ها نیز تنبیه بدنی منسوخ شده است، مدارس كشور كه جای خود دارند. اما متاسفانه برخی افراد، با وجود مسوولیت مهمی كه بر عهده دارند خودسر و قانون‌شكن هستند. دوران كنونی، عهد عتیق نیست كه مدیر مدرسه به خود اجازه دهد با مشت بر صورت دانش‌آموز بكوبد. خشونت، خشونت می‌آورد و به طور حتم نسل آینده وامدار این خشونت خواهد شد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ لازم نیست حتما چنین اتفاقی رخ دهد تا حساسیت و نظارت افزایش یابد. همیشگی بودن نظارت و حساسیت است كه مهم است. من خاطره‌یی از دهه 40 و سال‌های دانش‌آموزی‌ام دارم . در آن سال‌ها روزی ناظم مدرسه به دلیلی قصد تركه زدن بر دست مرا داشت كه با امتناع من مواجه شد و تركه را چنان بر سرم كوفت كه فرق سرم متورم شد.

پدرم این موضوع را به آموزش و پرورش آن زمان كشاند و پس از آن دیگر چنین برخوردی با من صورت نگرفت، اما این اتفاق موجب نشد كه دانش‌آموزان دیگر از خطر تركه در امان بمانند چون نظارتی بر سیستم مدارس وجود نداشت.

امروزه هم بحث، همان بحث نظارت است. این وظیفه نیروی نظارتی است كه قوی و محكم عمل كند و با بركناری مدیر خاطی، علیه چنین اقداماتی واكنش نشان دهد. این باعث تاسف است كه در عصر حاضر و در سال 1391، هنوز هم شاهد وقوع چنین رخداد‌های فاجعه‌باری هستیم.