به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ علی باقر زاده، رئیس سازمان نهضت سوادآموزی وزارت آموزش و پرورش با یادآوری این نكته كه فاصله بیسوادی در مناطق شهری و روستایی از 35 درصد به كمتر از 8درصد رسیده است، میگوید: «این فاصله در گروههای جنسی مختلف نیز از 23 درصد به كمتر از 7 درصد كاهش یافته است.»
بر طبق تعاریف مركز آمار ایران كسی كه بتواند متون ساده را به زبان فارسی بنویسد یا بخواند جزو افراد باسواد محسوب شده و معادل تحصیلی اول ابتدایی است،اما تعریف سواد در مجموعه نهضت سوادآموزی متفاوت است چون در این سازمان به فردی که بتواند به جز خواندن و نوشتن، حساب کردن و روخوانی از قرآن را بلد باشد باسواد گفته میشود و اگر کسی بتواند 2 آیتم حساب کردن و روخوانی قرآن را بلد باشد از نظر سازمان نهضت سوادآموزی با سواد محسوب میشود. با این حساب آمار مركز آمار ایران با آمار نهضت سوادآموزی در برخی اوقات تفاوتهایی با هم دارد. خوداظهاری غلط افراد در باره ارائه آمار ناصحیح یكی از دلایل تفاوتهای آماری در این زمینه است. در آخرین سرشماری كه در كشورمان انجام گرفت 3 درصد افراد به ماموران آمارگر اظهار كردهاند كه بیسواد هستند تا بتوانند یارانه بیشتری بگیرند
در حالی كه این افراد سابقه تحصیلی در آموزش و پرورش یا نهضت سوادآموزی دارند.
با این حال بهرغم همه تلاشهایی كه در سالهای گذشته بهویژه پس از انقلاب در كشور صورت گرفته كه در ابعاد واقعی بستر بیسوادی در شهرها و روستاهای مختلف ایران را به میزان زیادی كاهش داد اما هنوز نتوانستهایم جشن پایان بیسوادی را در كشور برگزار كنیم.
بر اساس تعاریف نهضت سوادآموزی توانایی خواندن و نوشتن شهروندان از پیششرطهای مهم پیشرفت و توسعه کشورها بهشمار میرود. اما با وجود افزایش چشمگیر تحصیلات دانشگاهی در 20 سال اخیر، نگاهی به وضع بیسوادی در ایران از شواهد نگرانکنندهای در این زمینه خبر میدهد تا آنجا كه علی باقرزاده، رئیس نهضت سوادآموزی چندی پیش از تهیه مدرك تقلبی برای
7 درصد افراد بیسوادی خبر داد كه بدون گذراندن دوره سوادآموزی خود را به عنوان افراد باسواد در جامعه معرفی كرده بودند. بر اساس نتایج تحقیقات نهضت سوادآموزی 35 درصد از افرادی كه در نهضت سواد دار شدهاند،
با گذشت زمان به دوره بیسوادی بازگشتهاند.
اگر چه از سالهای گذشته و پس از فرمان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر ایجاد نهضت سوادآموزی در كشور تلاشهای زیادی برای ریشه كنی بیسوادی در كشور انجام شده و به رغم تمام وعدههایی كه برای برپایی «جشن شكرگزاری سوادآموزی» در كشور داده شده اما هنوز هم نمیتوان امیدوار بود كه در آیندهای
نه چندان نزدیك شاهد برپایی این جشن در كشور باشیم.در برنامه چهارم توسعه و مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی آمده است که هر روستا، بخش، شهرستان و استانی که به 97 درصد باسوادی رسید، میتواند اعلام کند که برنامه سوادآموزیاش تمام شده است.اما به گفته باقرزاده: «یکی از دلایلی که سوادآموزی از محور افکار عمومی و دستگاهها خارج شد، برگزاری همین جشنها بود یعنی این تفكر کاذب در جامعه ایجاد شد و فکر میکردند که سوادآموزی در کشور تمام شده است و دستگاهها هر ظرفیتی که قبلا در نهضت گذاشته بودند را برداشتند.
به عقیده وی، این وضع در شرایطی بود که پایان سوادآموزی در گروه خاصی و برای درصد خاصی بین 10 تا 49 سال، پایان یافته است.رئیس سازمان نهضت سوادآموزی کشور با بیان اینکه رقم ریشهکنی بیسوادی در کشور باید عدد صفر باشد، میگوید: «منظور از صفر، صفر مطلق نیست بلکه صفر آماری است؛ به این معنی که نباید رقم بیسوادی آنقدر باشد که در جمعیت معنادار باشد.» وی تاكید میكند: «به پایان ریشهکنی بیسوادی در برخی مناطق اطمینان نداریم و باید در این زمینه مطمئن شویم چرا که برخی استانها اعلام آمادگی برای پایان بیسوادی داشتند اما وقتی بررسی کردیم، مشاهده کردیم که به صفر نرسیده است.»باقرزاده میگوید: «نمیخواهیم در جامعه القا کنیم که بیسوادی وجود ندارد و نمیخواهیم سیاهنمایی کرده یا بزرگنمایی کنیم؛ باید واقعیتها را انعکاس داد.»
مشكلات ساختاری سنگ پیش پای نهضت
اما بهرغم تمام موفقیتهایی كه نهضت سوادآموزی تاكنون داشته كارشناسان حوزه سوادآموزی عقیده دارند مشكلات ساختاری مهمترین معضل در دستیابی به نتیجه فراگیر در حوزه سوادآموزی است. این مشكلات به علت رابطه مستقیم با موضوعات كلی كشور مانند بودجه؛ هرگونه تغییر در مسیر را موجب كند شدن یا توقف مقطعی جریان سوادآموزی كشور میكند.
به این دلیل است كه كارشناسان اعلام میكنند بهدلیل وابسته بودن موضوع سوادآموزی به سیستم آموزشی كشور؛ هرگونه كاهش بودجه در این نهاد؛ نخستین موضوعی را كه از اولویت مدیران خارج میكند، حوزه سوادآموزی است. به همین دلیل نمودار سوادآموزی در كشور دایم افت و خیزهای ناگهانی را نشان میدهد. علی باقرزاده نیز با اشاره به كاهش 40 درصدی بودجه نهضت سوادآموزی در سال 90 میگوید: «منابع فعلی سازمان نهضت پاسخگوی ریشهکنی بیسوادی نیست و باید دستگاهها بتوانند همکاری لازم را با این سازمان داشته باشند.» رئیس سازمان نهضت سوادآموزی همچنین نبود یکپارچگی و هماهنگی در بین دستگاهها را یکی از مهمترین علل به تعویق افتادن ریشه کنی بیسوادی در کشور عنوان كرده و میگوید: «به رغم اینکه مصوبات مختلفی در شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص تصمیم کار دستگاهها وجود دارد، اما مطالبهگری جهت پیگیری این مصوبات وجود ندارد.»وی میگوید: «یکی از برنامههایی که نهضت سوادآموزی در سالجاری در رأس برنامههای خود قرار داده است، آموزش 60 هزار مدیر مجتمع آموزشی برای جذب و نگهداشت سواد آموزان است که در این رابطه همایشها و جلسات مختلفی برگزار میشود.»
زنان بیشترین آمار بیسوادان
محمد مهدیزاده،معاون آموزشی سازمان نهضت سوادآموزی نیز با اشاره به این نكته كه سمنان بالاترین آمار بیسوادی و سیستان و بلوچستان كمترین آمار باسوادی زنان را دركشور داراست، میگوید: «بر اساس مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش كسانی كه دارای مدرك تحصیلی تكمیلی، دوره سوادآموزی، سوم ابتدایی یا بالاتر از آن باشند با سواد شناخته شده و كسانی كه
بی سواد مطلق هستند یا مدركی پایینتر از سوم ابتدایی دارند بیسواد تلقی میگردند كه بر همین مبنا بیشترین بیسوادی زنان درگروه سنی بالای 50 سال است.» به گفته وی «تمامی دختران و زنان كه از حیطه سوادآموزی بازماندهاند میتوانند در كلاسهای سوادآموزی ثبتنام كنند البته طبق مصوبه 595 شورای عالی انقلاب فرهنگی و اهداف كمی برنامه 5 ساله پنجم گروه سنی 10 تا
49 ساله در اولویت بوده و سازمان نهضت سوادآموزی موظف به شناسایی، جذب و آموزش این افراد تا پایان برنامه پنجم شده است، اما به این معنا نیست كه افراد بالای 50 سالی كه تمایل به باسواد شدن دارند نتوانند در كلاسهای نهضت ثبتنام كنند.»
مهدیزاده میگوید: «با توجه به اینكه مدیران مدارس میتوانند با تشكیل كلاس سوادآموزی یا از طریق واگذاری مسئولیت سوادآموزی به افراد باسواد موجود در منطقه مورد نظر یا حتی اعضای باسواد خانوادهها در قبال پرداخت هزینه سرانه جهت باسواد كردن این افراد گام بردارند امید میرود ما بتوانیم تمام بیسوادان گروه هدف را تا پایان سال 1393 باسواد كنیم.»
نظر شما