كشت آلبالو در كشورهایی كه تولیدكننده آلبالو هستند روز به روز رو به توسعه است. ایتالیا و آمریكا جزو اولین كشورهای تولیدكننده آلبالو هستند و بیش از 200 هزار تن هر ساله میوه آلبالو دارند، بعد از ایتالیا در اروپا كشور آلمان است كه محصول سالانه آن به 150 هزار تن می‌رسد.
درخت آلبالو اصلا در ایران بوده است و از ایران به كشورهای دیگر رفته و كشت شده است. منطقه‌ای كه در قدیم درختان آلبالوی فراوان داشته در منطقه وسیعی از آناتولی تركیه تا دریای خزر بوده است.
در حال حاضر در مناطق مختلف ایران درخت آلبالو و میوه آن وجود دارد و بعضی سال‌ها محصول فراوانی دارد كه از آن به عنوان میوه استفاده می‌شود یا آن را خشك می‌كنند و یا از آن شربت و مربا و یا آلبالوپلو و یا خورش آلبالو درست می‌كنند.
ارزش غذایی آلبالو زیاد نیست و صد گرم آلبالو فقط 70 كالری دارد. آلبالو دارای ویتامین آ، ب و ث است.املاح معدنی آلبالو عبارت است از آهن، كلسیم، فسفر، كلر، گوگرد، منیزیم، سدیم، پتاسیم، مس، روی، منگنز و كوبالت.
قند آلبالو از نوع لولوز است و برای اشخاصی كه دیابت دارند جذب آن آسان است.
آلبالویی برای خوردن خوب است كه رسیده و تازه باشد علامت رسیدگی آن رنگ آن است كه كاملا قرمز و درخشان باشد. از آلبالویی كه رنگ آن كاملا قرمز نشده است و دارای گوشتی سفت است دوری كنید زیرا مصرف آن سوء‌هضم می‌آورد و كار روده‌ها را مختل می‌كند.آلبالو وقتی تیره‌رنگ است و دارای لكه‌‌های قهوه‌ای است كهنه شده و رو به فساد گذاشته است. گاهی میوه‌فروشان برای اینكه آلبالو را خوش‌منظره سازند به آن آب می‌زنند این كار زود آلبالو را خراب می‌كند و آماده می‌سازد كه زودتر فاسد شود.
چه وقت و چگونه باید مصرف كرد
وقتی آلبالو خوردید روی آن آب نخورید، مایعات به طور كلی روی میوه‌ها آن را «باد كرده» می‌كند و این وضع برای دستگاه هاضمه خطرات جدی در بر دارد. در فاصله غذاهای اصلی می‌توانید آلبالو را بخورید زیرا خیلی زود هضم می‌شود یك مرتبه مقدار زیادی آلبالو نخورید بلكه به مقدار كم بخورید و در موقع خوردن هم خوب آن را بجوید.
آلبالو برای چه اشخاصی خوب نیست
كسانی كه ورم روده دارند چون آلبالو ترش است و سلولز دارد دیر هضم می‌شود.
كسانی كه از معده یا روده‌ها علیل هستند می‌توانند آلبالوی پخته را به صورت كمپوت یا مربا مصرف كنند، البته در این موارد آلبالو چون پخته می‌شود، قسمتی از مواد حیاتی خصوصا ویتامین‌های خود را از دست می‌دهد ولی به آسانی هضم می‌شود. با وجود این بعضی از كسانی كه از جهت معده و یا روده‌ها علیل هستند، می‌توانند هضم آلبالو را تحمل كنند به شرطی كه صبح ناشتا به مقدار كم آن هم كاملا رسیده باشد، مصرف كنند.
كسانی كه دیابت دارند می‌توانند به حد اعتدال آلبالو بخورند زیرا قند آلبالو از نوع لولوز است و این قند را بیماران دیابتیك می‌توانند جذب كنند.
اشخاصی كه چاق هستند نباید آلبالو را به عنوان دسر یا غذای اضافی علاوه بر غذاهای مخصوص رژیم خود مصرف كنند ولی به عنوان یك غذای اصلی می‌توانند آلبالو مصرف نمایند زیرا آلبالو دارای كالری كمی است و شیپور اشتهای كاذب را خفه می‌كند!
چه كسانی باید آلبالو بخورند؟
كسانی كه بیماری كلیه دارند، اشخاصی كه رماتیسم دارند اگر آلبالو بخورند از بروز نقرس در آنها جلوگیری خواهد شد.
كسانی كه بیماری قلبی دارند چون آلبالو ادرارآور است پتاسیم آن از باقیمانده نمك در عروق جلوگیری می‌كند و به صورت ادرار آن را خارج می‌كند و در نتیجه به قلب كمك می‌كند. خانم‌هایی كه می‌خواهند دارای رنگ درخشانی شوند و زیبایی چهره آنها مورد توجه قرار گیرد برای صاف شدن خون خود باید آلبالو بخورند.
مصارف دیگر آلبالو
جوشانده دم آلبالو بی‌اندازه ادرارآور است و كسانی كه به حبس‌البول یا اختلال كلیه و یا مثانه مبتلا هستند باید آن را مصرف كنند. برای تهیه این جوشانده باید 30 گرم دم آلبالو را كه خشك كرده‌اید در یك لیتر آب 10 دقیقه بجوشانید و بعد آن را مصرف كنید. در طب جدید هم جوشانده دم آلبالو در مواردی كه بخواهند خروج ادرار را زیادتر كنند، مصرف می‌شود.
مغز هسته آلبالو را می‌كوبند و از آن روغن مایعی می‌‌گیرند كه قرن‌هاست با موفقیت رماتیسم را شفا می‌بخشد.