به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ مدیرکل محیط زیست استان تهران به تازگی اعلام کرده که فشار خون پلنگ در ماجرای دماوند بالا بوده و به همین خاطر آنها نتوانسته‌اند از تفنگ بیهوشی استفاده کنند.مگر تفنگ بیهوشی همراهشان بوده؟ به نظر من این گونه واکنش‌ها به حاشیه کشیدن ماجراست، اصل قضیه این است که یک پلنگ توسط محیطبانان کشته شده و سازمان محیط زیست باید نسبت به آن پاسخگو باشد.
آقای اشرفی‌پور گفته که اداره محیط زیست به سلاح بیهوشی مجهز بوده است.بله! اداره حتما سلاح بیهوشی دارد اما محیط‌بانی که برای بررسی موضوع به محل رفته تفنگ بیهوشی همراه نداشته اما سوال اصلی این است که آیا برخورد محیط‌بان با پلنگی که در چنین شرایطی گیر کرده، برخورد درستی بوده؟
یعنی شما معتقدید که محیطبانان محل حادثه نتوانسته‌اند، اوضاع را خوب مدیریت کنند؟
دقیقا! متاسفانه برخی محیطبانان ما بلد نیستند که این شرایط بحرانی را به خوبی حل کنند. با هر کارشناس و خبره‌ای که تماس می‌گرفتند و جزئیات صحنه را توضیح می‌دادند، قطعا به آنها می‌گفت که باید جمعیت و شلوغی مردم را کنترل و متفرق کرده تا پلنگ خود به خود محل را ترک کند. پلنگ از جمعیت هراس دارد و تا زمانی که به آرامش نرسد این امکان هست که حمله کند. کافی بود که محیطبانان جمعیت را پراکنده می‌کردند آن موقع پلنگ هم راهش را می‌گرفت و می‌رفت نیاز نبود که از اسلحه استفاده شود و حیوان این طور کشته شود!
استدلال سازمان محیط زیست این است که برای دفاع از محیطبانان در برابر حیوان جریحه‌دار شده، دست به اسلحه برده‌اند، شما این موضوع را قبول دارید؟
متاسفانه ما در حال از بین بردن طعمه‌های پلنگ‌ها هستیم، پلنگ با این که از انسان می‌ترسد اما گرسنگی او را به محیط انسان‌ها نزدیک می‌کند. بوی غذا، بوی احشام و بوی طویله باعث می‌شود که پلنگ به روستاهای ما بیاید. وقتی که آمد، اهالی محل دور حیوان جمع می‌شوند، به آن سنگ می‌زنند یا با چوب به سمتش حمله می‌کنند. اما در این اتفاق، محیطبانان هم دقیقا مثل مردم عادی عمل کرده‌اند. به جای پراکنده کردن افراد از محل، به حیوان نزدیک شده‌اند و او را وادار به واکنش کرده‌اند. در مثل‌های ما هست که اگر می‌خواهی گربه را تنبیه کنی، در خانه را باز بگذار. این مساله جدی است چرا که اگر گربه‌سانان راهی برای فرار نداشته باشند به سمت افراد حمله می‌کنند.
در مورد قضیه فشار خون و استفاده از تفنگ بیهوشی چطور؟ اصولا حیوانی که به روستاها آمده باشد مضطرب است و همین مساله روی فشار خونش تاثیر می‌گذارد، این مساله به این معنی است که نباید هیچ وقت از اسلحه بیهوشی استفاده کرد؟
خیر، این چه حرفی است که می‌زنید! هر کسی که از تفنگ بیهوشی استفاده می‌کند، همراه با اسلحه، جدولی در اختیار دارد که میزان ماده بیهوشی به کار رفته را بر حسب اندازه مغز حیوان و دیگر متغیرها کم و زیاد می‌کند. بنابراین فشار خون داشتن حیوان یک بهانه است و بس!
اگر از اسلحه بیهوشی استفاده می‌شد چه اتفاقی می‌افتاد؟
سوال من هم دقیقا همین است. فرض بگیریم که حیوان فشار خون داشت و تیر اسلحه بیهوشی به او اصابت می‌کرد و می‌مرد، خوب دوستان محیط‌بان ما هم که با گلوله این پلنگ را کشته‌اند! کدام بهتر است؟ اگر با داروی بیهوشی، بیهوش می‌شد بعد این امید و فرصت بود که تحت درمان قرار بگیرد و شاید جان به در ببرد اما کشتن حیوان که کار محیط‌بان نیست!
البته به نظر می‌رسد که اگر قرار بوده از خودشان دفاع کنند می‌توانستند یک تیر به پای پلنگ بزنند و به اصطلاح فراری‌اش بدهند اما منابع غیررسمی می‌گویند پلنگ با چندین گلوله از اسلحه کمری کشته شده است.
باید بگویم که این محیطبانان تمرین تیراندازی کرده‌اند. به فرض اگر پلنگ به هر دلیل و هر شکلی به آنها حمله کرده باشد، آیا این همه فشنگ جواب دفاع غریزی حیوان از خودش است؟
در هفته‌های اخیر اخبار تلخ درباره پلنگ ایرانی بیشتر و بیشتر شده است. با توجه به جمعیت این‌گونه از حیات وحش، فکر می‌کنید باید نگران پلنگ بود؟
نه! خوشبختانه پلنگ در مناطق دور از انسان زندگی می‌کند و جمعیتش در ایران، یک جمعیت مطمئن است.
هر سال به طور میانگین چند قلاده پلنگ می‌میرد؟
به طور متوسط هر سال 15 قلاده پلنگ قربانی می‌شود.
در ازای این میزان چه تعداد زاد و ولد اتفاق می‌افتد؟
به طور کلی گوشتخواران و گونه‌های در راس هرم، زادآوری کمی دارند چرا که طبیعت نمی‌تواند برای این حیوانات غذا فراهم کند.
بنابراین آیا نباید نگران جمعیت حدود 800 قلاده‌ای پلنگ در ایران بود؟
درست است که تکثیر این حیوان کم بوده اما به خاطر دور بودن زیستگاه‌هایش از محل زندگی انسان‌ها، همواره در حالت خوبی قرار داشته و نگران‌کننده نیست اما این موضوع به معنی بی‌توجهی به کشته شدن یک قلاده پلنگ به دست محیطبانان سازمان محیط‌زیست نیست.
نظر شما