به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ به گفته او با توجه به این ضرورت، در سالهای اخیر سیاستها و برنامههایی تحت عنوان «شهر دوستدار کودک» یا CFC برای حضور، رشد و مشارکت خلاقانه کودکان در فضاهای شهری مطرح شده است که در این برنامهها، معیارها و ضوابطی همچون ایمنی، امنیت، دسترسی، زیبایی، سازگاری، قابلیت بازی، آموزشدهندگی، مشارکتپذیری و در اختیار داشتن امکانات مالی مدنظر قرار میگیرد.کامبیز مصطفی پور در تبیین ویژگیهایی شهر دوستدار کودکان افزود: «چنین شهری جایی است که در آن بخشهای مختلف جامعه متعهد میشوند تا استانداردهای لازم را برای زندگی شایسته کودکان در منطقه خود فراهم کنند. شهری که نیازها و علایق خاص این گروهها را مدنظر قرار میدهد و کودکان به لحاظ ذهنی از زندگی در آن احساس آرامش میكنند. این احساس آرامش به ویژه با امنیت اجتماعی و ایمنی رابطه مستقیم دارد.» او ادامه داد: «در ادبیات جهانی با پیدایش پارادایم برنامهریزی فراگیر و ضرورت ادغام اجتماعی همه گروهها در برنامهریزی شهری ملاحظات و اولویتهای کودکمحور در برنامهریزی و طراحی شهری، ایمنی و امنیت کودکان در محیطهای شهری مورد توجه قرار گرفته است.
بنابراین توجه به امنیت اجتماعی کودکان در توسعه پایدار شهری و تاثیر آن در پیشگیری و کاهش آسیبها و مشکلات اجتماعی زندگی شهری در حال و آینده و راهبردهای ارتقای آن ضرورتی مضاعف مییابد. به همین منظور مرکز مطالعات و برنامهریزی شهرداری تهران پروژهای با عنوان تدوین راهبردها و راهکارهای تامین امنیت و اجتماعی کودکان در فضاهای عمومیشهر تهران را به اجرا درآورده است.» به گفته مصطفیپور تاکید این پروژه بر فضاهای عمومیشهر، ازخانه تا مدرسه و تمامی فضاهایی که کودک در محیط شهری از آن استفاده میكند، قرار دارد، اگرچه امنیت کودکان گاهی در محیط خانوادهها از جمله خانوادههای بد سرپرست نیز تهدید میشود، اما محور اصلی این پروژه فضاهای عمومی است که از حیطه نظارت خانواده خارج است. در این پروژه از کودکان در گروههای سنی مختلف با روشهای متفاوت مانند نقاشی، خاطرهنگاری و پرسشنامه خواسته شده آنچه سبب هراس آنها در شهر میشود و امنیتشان را به خطر میاندازند، بیان كنند.
نظر شما