به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ وزارت بهداشت از جمله این وزارتخانههاست كه اتفاقا در سالهای اخیر معمولا با كسری بودجه مواجه بوده و مشكلات آن به شكل مستقیم در مسائل درمانی مردم تاثیرگذار بوده است. دراین شرایط دیروز اعلام شد كه ممكن است بودجه سال آینده وزرات بهداشت كاهش پیدا كند، مسالهای كه در شرایط كنونی میتواند تهدیدكننده نظام سلامت باشد.
پیك خبر دیروز كه از كم شدن بودجه سلامت كشور در سال آینده سخن گفت، عابد فتاحی، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس بود كه بودجه سلامت سال 92 را انقباضی نامید و اعلام كرد این سال نسبت به سال گذشته سال سختتری برای بیماران خواهد بود.
او از دو نشست با كمیسیون برنامه و بودجه مجلس خبر داد كه در آنها مطالبات و نیازهای واقعی حوزه بهداشت و درمان پیش از آن كه فصل بودجه برسد، بازگو شده بود. او تعریف كرد كه كمیسیون برنامه و بودجه مجلس در این دو جلسه اعلام كرده است كه از ضعف مدیریت حوزه سلامت در نظارت بر بودجهای كه به آن اختصاص داده میشود، گلایه دارد و گفت: دوستان برنامه و بودجه معتقد بودند بعد از تزریق بودجه به حوزه سلامت، آن طور كه باید بر توزیع و هزینهكرد این بودجه نظارت نمیشود.
اما حتی اگر كمیسیون برنامه و بودجه به عملكرد مدیران حوزه سلامت اعتماد داشت هم به هر حال حق و حقوق این حوزه هنوز كامل پرداخت نشده است كه آنها به شیوه توزیعش خرده بگیرند برای مثال سهم حوزه سلامت از محل هدفمندی یارانهها، 10 درصد است كه امسال رقمی معادل 600 میلیارد تومان برآورد شده بود، اما هنوز این سهم به وزارت بهداشت پرداختنشده است.
خبر انقباضی شدن بودجه سلامت در سال 92 هم از همین جلسات بیرون آمده است و عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس به مهر اظهار كرد: بودجه سلامت در سال 92 فوقالعاده انقباضی است و از همین رو به ما هشدار دادند كه از حالا به فكر باشید و بودجه را بر اساس واقعیتها ببندید.
وی با تاكید بر اینكه بودجه وزارت بهداشت در سال 92 بمراتب بدتر از بودجه سال 91 خواهد بود، تصریح كرد: دوستان وزارت بهداشت با بودجهای كه به آنها اختصاص داده خواهد شد، باید بتوانند علاوه بر پرداخت حقوق و مزایای كاركنان و كارمندان دانشگاههای علوم پزشكی، اعتباراتی نیز برای تامین هزینههای بیمارستانها و... اختصاص دهند كه بسیار سخت خواهد بود.
بار سختی روی دوش مردم است
دود كاهش بودجه سلامت در كشور، فقط به چشم مردم میرود. این را فتاحی نیز تائید كرد و گفت: هم اكنون نیز كه مردم به مراكز درمانی دولتی مراجعه میكنند، هزینه زیادی بابت خرید لوازم و تجهیزات مورد نیاز پرداخت میكنند كه با توجه به وضع بودجه سلامت در سال آینده، احتمالا عدهای برای رفتن به بیمارستانهای دولتی هم ناتوان شوند.
انقباضی كردن بودجه سلامت در حالی رخ میدهد كه بر اساس چشمانداز حوزه سلامت كشور، باید در سال 1404 سهم مردم از پرداخت هزینههای درمان به كمتر از 30 درصد میرسید اما در وضع كنونی هزینههای پرداختی از جیب مردم بشدت افزایش یافته است و مردم 70 درصد هزینهها را میپردازند. برای درك میزان تاثیرگذاری تورم بر حوزه سلامت و وضع كنونی این حوزه، فقط كافی است این هشدار فتاحی را در نظر بگیرید كه همیشه نرخ تورم در حوزه سلامت دو برابر نرخ تورم در كشور است.
این رشته سر دراز ندارد!
از كدام مشكل حوزه درمان حرف بزنیم كه ربطی به بودجه نداشته باشد؟ هر كدام را كه بگیرید، یك سرش میرسد به بودجهای كه نیست و دست وزارت بهداشتیها را خالی گذاشته است؛ برای مثال ماه هاست كه مردم از گرانی خدمات درمانی گلایه دارند و پاسخ وزارت بهداشتیها این است كه گران شدن قیمت تجهیزات و لوازم پزشكی، باعث آن شده است؛ كه گران شدن این تجهیزات، به علت ناتوانی مالی وزارت بهداشت در حمایت از تولیدكنندگان لوازم پزشكی است.
از سوی دیگر تولیدكنندگان این لوازم كه حالا مواد اولیهشان را به چند برابر قیمت از كشورهای دیگر میخرند، همه بدهكار بیمارستانهایی هستند كه وزیر پیشین بهداشت میگفت در جریان است كه خیلی از كاركنان شان چند ماهی است حتی حقوق نگرفتهاند!
آن بیمارستانهای مقروض، همان مراكزی است كه وزیر بهداشت پیشین میگفت خبر دارد كاركنان برخیشان چند ماهی است حقوق نگرفتهاند، آن كاركنان بیحقوق، همان كسانی هستند كه قرار است به مردم خدمات ارائه بدهند اما از آنجا كه امكاناتشان كم شده است خدمات را در سطح پایینتری ارائه میدهند و به این ترتیب مردم ناراضی میشوند، این مردم همانهایی هستند كه تامین سلامت شان و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به آنها از اولویتهای رفاهی در هر جامعهای است، همانهایی كه مدتی است وقتی به داروخانهها میروند داروها را گرانتر میگیرند چون مواد اولیه ساخت دارو هم گران شده است، همانهایی كه مجبورند زیرمیزی بدهند چون پزشكان اعتقاد دارند حقشان در نظام سلامت تمام و كمال پرداخت نمیشود، همانهایی كه به گفته رهبر معظم انقلاب قرار است در شرایط بیماری هیچ دلمشغولی جز درمان بیماریشان نداشته باشند و نباید به هیچ وجه هزینههای درمان، غم شود و روی دلشان سنگینی كند، همانهایی كه قرار است بودجه سلامتشان در سال 92 «انقباضی» باشد و آنها هنوز نمیدانند كه كاهش بودجه سلامت برایشان چقدر گران تمام خواهد شد.
نظر شما