به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ اما یك بررسی تازه كه توسط عصبشناسان آلمانی و فرانسوی انجام شده نشان میدهد كه این عمل در مورد بیماران جوانتر نیز موثر است. آنها این بررسی را روی بیمارانی انجام دادند كه بهطور متوسط ۵۲ سال سن داشتند و دست كم ۷ سال و نیم به پاركیسنون مبتلا بودند. در این بررسی بیماران برای دو سال تحت نظر قرار داشتند. نیمی از آنها تنها از دارو استفاده میكردند. نیم دیگر هم دارو مصرف میكردند و هم تحت عمل جراحی كاشت محرك مغزی قرار گرفتند. «گونتر دویشل»، عصبشناس درمانگاه وابسته به دانشگاه شلسویگ ـ هولشتاین آلمان كه همراه با همكاران خود نتایج این بررسی را در مجله پزشكی «نیو انگلند» منتشر كرده میگوید: «كیفیت زندگی بیماران بعد از كار گذاشتن محرك در مغز در قیاس با بیمارانی كه تنها دارو مصرف میكردند به وضوح بهتر شد.» به گفته «دویشل»، تحرك و توانایی آنها در كنترل فعالیتهای روزانه بهبود یافت و نیازشان به دارو نیز كمتر شد. تحرك این بیماران ۵۳ درصد و كیفیت زندگی و فعالیتهای روزانه آنها به ترتیب ۳۰ درصد بهبود یافت.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ اما یك بررسی تازه كه توسط عصبشناسان آلمانی و فرانسوی انجام شده نشان میدهد كه این عمل در مورد بیماران جوانتر نیز موثر است. آنها این بررسی را روی بیمارانی انجام دادند كه بهطور متوسط ۵۲ سال سن داشتند و دست كم ۷ سال و نیم به پاركیسنون مبتلا بودند. در این بررسی بیماران برای دو سال تحت نظر قرار داشتند. نیمی از آنها تنها از دارو استفاده میكردند. نیم دیگر هم دارو مصرف میكردند و هم تحت عمل جراحی كاشت محرك مغزی قرار گرفتند. «گونتر دویشل»، عصبشناس درمانگاه وابسته به دانشگاه شلسویگ ـ هولشتاین آلمان كه همراه با همكاران خود نتایج این بررسی را در مجله پزشكی «نیو انگلند» منتشر كرده میگوید: «كیفیت زندگی بیماران بعد از كار گذاشتن محرك در مغز در قیاس با بیمارانی كه تنها دارو مصرف میكردند به وضوح بهتر شد.» به گفته «دویشل»، تحرك و توانایی آنها در كنترل فعالیتهای روزانه بهبود یافت و نیازشان به دارو نیز كمتر شد. تحرك این بیماران ۵۳ درصد و كیفیت زندگی و فعالیتهای روزانه آنها به ترتیب ۳۰ درصد بهبود یافت.
نظر شما