به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ این گروهها با مراجعه به استانداریهای هر استان میتوانند تقاضای مجوز کنند و استانداری نیز پس از بررسیهای لازم مجوز گروههای الکلیک ناشناس را برای برگزاری جلسات صادر میکند. ایسنا نوشت؛ براتی میگوید: «این گروهها تنها میتوانند جلسه داشته باشند و دارای مراکز بستری و کمپهای اقامتی نیستند و نظارت تخصصی بر این گروهها به عهده سازمان بهزیستی خواهد بود که در این مصوبه نیز به آن اشاره شده است. تاکنون مراکز ترک الکل در کشور نداشتهایم و از این پس گروهها میتوانند برای دریافت مجوز ایجاد مراکز ترک الکل اقدام کنند. در حال بررسی هستیم که بتوانیم طی ضوابط و شرایط خاص افرادی که به ترک الکل تمایل دارند در مراکز ترک اعتیاد پذیرش کنیم که این موضوع پس از بررسیهای لازم اعلام خواهد شد.»
پلیس آمار میدهد
سال گذشته، فرمانده نیروی انتظامی کشور از وجود 200هزار معتاد به الکل در کشور خبر داد و این همزمان با شکایتهایی بود که مسئولان وزارت بهداشت از مصرف بالای الکل در جامعه مطرح کرده بودند. طبق آمار پزشکیقانونی در هفت ماه اول سال گذشته، 102 نفر -93مرد و 9زن - بر اثر مسمومیت الکلی جان خود را از دست دادهاند که در مدت زمان مشابه سال 90 این آمار 48 نفر بوده؛ 45 مرد و 3 زن. پزشکیقانونی میگوید بیشترین تعداد این نوع مرگ در آذربایجانشرقی، کردستان و خراسانرضوی بوده و بعد از آن هم تهران و کرمانشاه رکورددارند. پلیس راهنمایی و رانندگی هم میگوید سال گذشته 26 درصد از تست الکل رانندگان-تنها در اردیبهشت ماه- مثبت بوده و در هفت ماه اول سال 91، 15 هزار و 34 مورد تست هوای بازدمی گرفته شده و مطابق آمار پزشک قانونی بیشترین آزمایشها بر اهالی تهران و خراسان رضوی انجام شده است.
سعید صفاتیان، معاون درمان سابق ستاد مبارزه با مواد مخدر که به آرمان میگوید: 80 درصد از مشروبات الکلی با برندهای خارجی که در ایران به فروش میرسد تقلبی و دارای ترکیبات گلیسیرین و الکل طبی است و این منهای آن دسته از مشروباتی است که به اسم دست ساز قالب مشتری میشود و در ساخت آن از الکل صنعتی استفاده میکنند و الکل صنعتی هم یعنی مسمومیت؛ هر مقداری که میخواهد باشد. اما کامبیز محضری کارشناس اعتیاد بهزیستی درباره پیشینه ارتباط افراد معتاد به الکل با مراکز ترک اعتیاد به آرمان میگوید: پیش از این نیز اگر یک معتاد به الکل به مراکز ترک اعتیاد مواد مخدر مراجعه میکرد پذیرش میشد اما با توجه به شرایط پیش آمده و خبرهایی که از بالا بودن مصرف الکل شنیده میشود لازم بود پاسخی به این صداها داده شود و مراکزی به طور خاص بیماران معتاد به الکل را پذیرش کنند. هنوز هم بهطور پراکنده در بعضی از مراکز ترک اعتیاد موادمخدر، الکلیها بستری میشوند و اگر یک معتاد به الکل به درمانگری با تجربه مراجعه کند بعید است که پذیرش نشود.
پیگرد قانونی ندارد؟
محضری میگوید وقتی کسی برای ترک به مرکز مراجعه میکند تحت حمایت ماده 15 قانون مبارزه با موادمخدر قرار میگیرد و از برخوردهای کیفری معاف میشود اما در مورد الکل تابویی وجود دارد که افراد را نگران میکند که مراجعه آنان به مراکز ترک چه عواقبی خواهد داشت. البته انگهای دوره درمان وجود دارد و فرد در جامعه از برچسب خوردن در امان نخواهد بود اما قانون از او حمایت میکند. موضوع اینجاست که پذیرش وجود چنین موضوعی میتواند قدم مهمی محسوب شود و اینکه تا حدودی از مرحله کتمان بیرون آمدهایم و وجود چنین افرادی را به رسمیت میشناسند، قدم مهمی محسوب میشود. محضری میگوید جدا از پژوهشهایی که وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی انجام دادهاند خود پلیس پیشقدم شده و از مثبت بودن تست الکل عدهای از رانندگان خبر میدهد.
راه پرپیچ و خمی در پیش است
چندی پیش طبق آخرین اخبار 359 نفر در رفسنجان در اثر مصرف الکل مسموم شده بودند و این نخستین باری نبود که در یک شهر عدهای در یک یا دو روز متوالی برای مسمومیت در اثر الکل به بیمارستان مراجعه میکردند. رئیس دادگستری کرمان میگوید این تعداد نفرات همه در یک مهمانی نبودهاند و ماجرا مربوط به چند مهمانی است و مراجعه به بیمارستانها در چند روز اتفاق افتاده است. گفته میشود تا امروز از این تعداد، 6 نفر با تلخکامی از دنیا رفته اند. اسفندماه سال گذشته بود که مرگ 8 نفر و مسمومیت 52نفر در کردستان خبرساز شد. یکی از مسئولان وزارت بهداشت پیش از این اعلام کرده بود با بالا رفتن نرخ ارز و گران شدن مشروبات الکلی قاچاق، عدهای اقدام به ساخت این نوع مشروبات و بستهبندی آنها در بطریهای خارجی میکنند و این نوع مشروبات اغلب آلوده به متانول یا همان الکل صنعتی هستند و این یعنی مصرفکننده هر قدر هم کم مصرف باشد مسمومیت دامنگیرش میشود و حتی شاید به مرگ ختم شود.
کامبیز محضری میگوید: مصرف الکل در جامعه ما تابو است و این نحوه برخورد با آن را برای ما سخت میکند. در حال حاضر داریم به این نگاه واقع بینانه نزدیک میشویم که اعتیاد به الکل هم مانند اعتیاد به موادمخدر، اعتیاد است و در دنیا این ماده نیز به عنوان یک ماده اعتیادآور شناخته شده است. زمان میبرد تا از ترک الکل نیز مانند ترک مواد مخدر در رسانهها صحبت شود و مثل همیشه مطبوعات باید در این زمینه پیش رو باشند. اما در رابطه با کاهش آسیبهایی چون مسمومیت گستردهای که در رفسنجان و قبلتر از آن در شهرهای دیگر اتفاق افتاده بود زمان میبرد که بتوانیم با برنامههای کاهش آسیب با آن برخورد کنیم. به گفته این کارشناس الان بحث الکل در مرحله پیشگیری و درمان است و در این مرحله تنها گفته میشود که افراد الکل مصرف نکنند اما حرف زدن درباره الکل نسبت به مواد مخدر در جامعه ما دشوارتر است و به محدودیتهایی که از نظر فرهنگی در رابطه با آن وجود دارد، موضوع سیر رسیدن از مرحله درمان به کاهش آسیب را طولانیتر میکند. در حال حاضر ما پذیرفتهایم که علاوه بر عدهای که مواد مخدر مصرف میکنند و در مرحله ترک قرار دارند، عده دیگری مصرفکنندهاند و به این مصرف ادامه میدهند. ما به این افراد میگوییم مصرف کن اما کم خطر مصرف کن. مثلا اگر تزریق میکنند از سوزن مشترک استفاده نکنند؛ سرنگ به آنها میدهیم. اما در مورد مصرف الکل فعلا به جایی نرسیده ایم که بتوانیم بگوییم مصرف کن اما کم خطرتر؛ آسیبی که به کبد میرسد کنترل شود و از مشروباتی استفاده شود که تقلبی نیستند و باعث مسمومیت نمیشوند. همیشه پیشگیری و درمان مقدم بر کاهش آسیب بودهاند و زمان میبرد تا در مورد الکل نیز بتوانیم مانند مواد مخدر به این مرحله برسیم. این راه پر پیچ و خمتر خواهد بود.
نظر شما