سلامت نیوز : بی‌خود نیست كه نام آن را مبارزات انتخاباتی گذاشته‌اند! از مبارزه لفظی و تن به تن پوشیده در یك لباس تنگ كه حركت را محدود می‌كند تا بلند كردن صدا و حركت‌های دست (البته با لبخند) گرفته تا بی‌محلی و كم‌محلی به نمایندگان رسانه‌ها و گاه هم قهرهایی كه دیری نمی‌پاید و خلاصه همه ظواهر یك مبارزه لفظی (و در برخی از كشورها مبارزات فیزیكی) را دارد به خصوص كه اكنون در همه عالم (تقریبا) رسانه‌ها در تمام این مراحل حضور دارند و رای‌دهندگان را در جریان كم و كیف سلیقه‌های كاندیداها قرار می‌دهند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ بررسی‌ها نشان می‌دهند این‌گونه مبارزات انتخاباتی تاثیر فراوان بر تصمیم‌گیری مردم دارند. برخی نظر خود را بعد از شنیدن مبارزات انتخاباتی تغییر می‌دهند و گاه این امر دو یا سه بار در طول مبارزه‌های گوناگون تكرار می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد نامزدها روی عملكرد خود در این «مبارزات»، حسابی، حساب باز كرده‌اند.

حقیقت آن است كه نامزدهای امروز پست‌های سیاسی باید سخنوران قابل، هنرپیشه‌های كامل، حاضرجواب‌های شامل باشند و از نظر ظاهر و پوشش و نیز طریق به كار بردن (میمیك) صورت، تناسب معانی و مفاهیم مطالبی كه می‌گویند با ژست‌های صورت و دست یا «زبان بدن» به حد كمال رسیده باشند.

البته همه اینها برای آن است كه سیاست‌های پیشنهادی آن جناب نامزد، به خوبی ارائه شوند! آن خصوصیات در واقع وسیله نقلیه‌یی هستند برای حمل و ارائه مانیفست جناب نامزد! هر چه وسیله نقلیه زیباتر و كامل‌تر و راهوارتر باشد هدف سهل‌الوصول‌تر است.

بنده هم برنامه مناظرات را با وجود ضیق وقت ملاحظه كردم. آنچه در ذیل می‌آید نظر بنده در مورد چگونگی ارائه و تنظیم این مناظرات است و نظری به مطالب ارائه‌شده توسط كاندیداها ندارم:

1-‌ زمان مناظره‌ها: در سراسر دنیا كلاس‌های درس یا سخنرانی در زمانی كمتر از یك ساعت (در واقع 50 دقیقه)، تنظیم می‌شود زیرا ذهن انسان بیش از این آماده تمركز یافتن و مداقه نیست؛ فكر نمی‌كنید كه اختصاص چهار ساعت از بهترین زمان تلویزیون برای این مهاجه‌ها، بی‌انصافی در حق كاندیداها، كاركنان تلویزیون و بالاخره مردمی بود كه باید كاندیداها را مورد قضاوت قرار دهند؟ فكر می‌كنم شاید بهتر می‌بود كه این هشت نفر را به دو گروه چهار نفره تقسیم می‌كردند و 5/1 ساعت برای هر گروه تخصیص می‌دادند. به این ترتیب آنها (كاندیداها) خود را بهتر می‌شناساندند و مردم نیز با تمركز بهتری گوش می‌كردند.

2-‌ بنده نمی‌دانم سوالاتی كه به قید قرعه توسط آقای حیدری قرائت می‌شدند را چه كسی و كدام كارشناس طرح كرده بود ولی یك امر در آن مشخص بود و آن اینكه از سوی حتی كارشناسان ما، مقوله محیط زیست اصلا مساله مهمی نیست كه وقت كاندیداها را به آن معطوف كرد، طبعا بنده به عنوان یك شكاربان قدیمی و علاقه‌مند به محیط زیست طبیعی ایران، دوست داشتم نظر كاندیداها را در زمینه كاستی‌های محیط زیست ایران بدانم. ولی دریغ از یك شرح مختصر از نظرات حضرات در ابتدای مناظره. مجری اظهار كردند كه فقط ایشان و رییس سازمان و كارشناس از سوالات اطلاع دارند. چرا باید این سه نفر مسائل مهم مربوط به محیط زیست را زیر پا بگذارند.آنچه مورد تاسف شدید بنده است آن است كه مردم ما به خصوص جوانان ایرانی، به شدت به مقوله‌های محیط زیست علاقه‌مندند و پرداختن به آن توسط كاندیداها می‌توانست تعیین‌كننده باشد ولی طراحان سوال‌ها از این علاقه و تمایل مردم ما بی‌اطلاع بودند.این اولین‌بار نیست كه می‌بینیم مسوولان تابع ولی‌نعمتان خود (یعنی مردم) نیستند. ما انتظار داشتیم اكنون كه نامزدها در مرحله وعده و وعید هستند لااقل كمی رعایت نظرات مردم را بكنند!