دانشمندان موفق شدند با استفاده از مهندسی ژنتیک، کلیه موش صحرایی را در آزمایشگاه تولید کنند و با اینکه کارآیی این کلیه پس از پیوند آن به بدن موشِ دیگر، تنها حدود ۵ درصد بود، امید است که با این روش بتوان بیماران کلیوی را از دیالیز نجات داد.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت ، پژوهشگران بیمارستان عمومی ماساچوست که این تحقیق را انجام داده و نتایج آن را در نشریه پزشکی نیچر منتشر کردهاند، گام بزرگی در درمان بیماریهای پیشرفته کلیوی برداشتهاند. بهاین ترتیب استفاده از کلیه آزمایشگاهی برای درمان نارسایی کلیه و رهایی این بیماران از دیالیز در آینده نهچندان دور محقق خواهد شد.
این روش مزیت بزرگی نسبت به پیوند عضو از یک فرد به فرد دیگر دارد؛ چون: از سلولهای خود فرد ساخته شده، خطر پس زدن پیوند وجود ندارد، و بیمار مجبور نیست سالها یا حتی تمام عمر داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی مصرف کند.
دانشمندان در این روش تمام سلولهای کلیه را از آن جدا میکنند و با استفاده از مواد شیمیایی آنها را میشویند. آنچه باقی میماند، مجموعهای از رگها و مجاری ظریف، و شبکهای از پروتئین است که در واقع بهمثابه داربستی برای ساختمان کلیه عمل میکند.
سپس با استفاده از سلولهای بنیادی خود فرد، سلولهای کلیه را در آزمایشگاه پرورش میدهند و بعد/ این سلولها را روی داربست سوار میکنند. از مجاری و رگهای باقیمانده هم استفاده میشود تا سلول مناسب را در جای مناسب بنشانند.
نظر شما