سلامت نیوز : همه از مهاجرتهای زیاد به شهرها بهویژه تهران خسته شدهاند. بعضیها هم به این فكر افتادند كه صورت مسئله را به كل پاك كنند و معتقد بودند باید پایتخت عوض شود. با خودشان گفته بودند، میرویم یك شهر دیگر و آنجا را آباد میكنیم و میگوییم اینجا پایتخت است. اما به این فكر نكردند كه بودجهای كه میخواهند به این جابهجایی اختصاص دهند را میتوانند به آبادانی و دادن امكانات به ساكنان روستاها و شهرهای كوچك اختصاص دهند. اینطوری دیگر نیازی نیست مردم را از تهران بیرون كنید. آنها با میل و رغبت عطای تهران پر از دود، صدا، آلودگی و مشكلات را به لقایش میبخشند و به شهرهای كوچك و روستاها میروند تا با اعصابی راحت و امكانات بهتر زندگی سالمی را شروع كنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ اصلا همین نبود امكانات باعث شده كه رئیس كل سازمان نظامپزشكی ایران برای به خطر افتادن سلامت روستاییان هشدار جدی میدهد و آژیر خطر را به صدا درمیآورد. دكتر علیرضا زالی در این مورد میگوید: 6 هزار پزشك در روستاهای كشور مشغول خدمت هستند كه با توجه به رقم دریافتیای كه دارند، تاكنون دو هزار نفر از این پزشكان از مدار فعالیت در روستاها خارج شدهاند و این نگرانكننده است. رقم دریافتی این پزشكان، آنقدر پایین است كه دو هزار پزشك روستایی از مدار خارج شدهاند. میزان پرداختی به پزشكان روستایی در سال 84 به اندازهای خوب بود كه پزشكان برای رفتن به مناطق روستایی با هم رقابت داشتند اما متاسفانه روند افزایش تعرفههای آنها از سال 86 به بعد، خیلی كند شد و تا حدودی نیز ثابت ماند. رقم دریافتی پزشكان روستایی كه حداكثر 1.5 تا 2 میلیون تومان است.
در سالهای 84 تا 86، پرداختی به آنها مناسب بود اما كمكم این روند معكوس شد. رئیس كل سازمان نظامپزشكی ایران نسبت به خالی شدن روستاها از پزشك هشدار داد و افزود: ما 22 میلیون روستایی داریم كه سلامت آنها از اهمیت بالایی برخوردار است كه نبود پزشك در این مناطق، میتواند زنگ خطر جدی برای سلامت روستاییان كشور باشد. برای اینكه بتوانیم از خروج پزشكان روستایی جلوگیری كنیم، باید انگیزه ماندن آنها را افزایش دهیم.
دكتر مراد هاشمزهی با اشاره به اینكه برای افزایش تعرفههای پزشكان روستایی لایحهای به مجلس ارائه نشده است، به تهران امروز میگوید: نمایندگان مجلس با مردم حوزههای خود در ارتباط هستند بهویژه در حوزه بهداشت و درمان. در صحن مجلس هم خیلی به آن پرداخته شد و مسئولان این حوزه تذكر و سوال و جواب شدند. همیشه مردم از وضعیت سلامت خود نگران هستند و باید توجه ویژهای به بهداشت شود. خوشبختانه در وضعیت كنونی دولت با پیگیریهای كمیسیون بهداشت و درمان مجلس، وزیر و حتی رئیسجمهور وضعیت سلامت در اولویت قرار گرفته است. این باعث شده كه طرحی مطرح شود كه تعهداتی از كسانی كه در رشتههای تخصصی و دانشجویان رشته پزشكی پذیرفته میشوند گرفته میشود كه با آگاهی از كمبودهای امكانات به روستاها رفته و به خدمت بپردازند. پزشكان تافته جدابافته نیستند. پزشكان انتظار خارج از عرف و شرع از جامعه ندارند. شرایط باید بهگونهای باشد كه پزشكان در روستاها ماندگار باشند. انگیزه ماندن پزشك در روستاها كم بوده به دلیل مسائل زمینهای كه وجود دارد و فقط متعلق به الان نیست بلكه قبلا هم این مشكل وجود داشته است. چنین چیزی واقعیت ندارد كه پزشكان برای رفتن به مناطق محروم با هم رقابت میكردند.
نایب رئیس اول كمیسیون بهداشت و درمان مجلس با تاكید بر اینكه در گذشته تعرفههای پزشكان شهر و روستا یكی بود، ادامه میدهد: وقتی تمایل پزشكان عمومی در روستاها شد، وقتی بود كه با پزشكهای خانواده قرارداد بستند. قراردادها هنوز هم بسته میشود ولی به مرور بهویژه در سالهای اخیر با تورم و گرانیها پزشكان خانواده و متخصصان در روستاها وضعیت خود را با پزشكان عمومی ساكن شهرهای بزرگ مقایسه میكنند و میبینند از نظر امكانات رفاهی و پیشرفت، حتی سالهایی كه این پزشكان بیشتر درس خواندهاند تا بتوانند تخصص بگیرند، در شرایط مساوی نیستند. پزشكانی كه به روستاها میروند وضعیت متفاوتی دارند.
بالاخره پزشكی كه 26-27 سال تحصیلكرده انگیزه اصلیاش این بوده كه پیشرفت كند و درس بخواند،حالا باید به یك مركز بهداشتی- درمانی برود كه در دورترین روستای كشور قرار دارد. همسرش از ادامه تحصیل باز بماند و فرزندش نتواند تحصیل كند یا در رقابتهای فشردهای كه بقیه دانشآموزان در شهرهای بزرگ دارند، نتواند شركت كند. اینها شرایطی است كه پزشك در روستا با آن مواجه است.باید كاری كنیم كه این پزشكان از امكانات خوبی برخوردار شوند. چرا باید میزان دریافتی پزشك خانوادهای كه در روستا با این شرایط كار میكند و پزشك خانواده شهری یكی باشد؟ به همین دلیل است كه پزشكان تمایل دارند كه در شهر خدمت كنند. پزشكان خانواده شهری با كار كمتر، درآمد بیشتری دارند، امكانات بهتری برای پیشرفت علمی و ارتقای خود و فرزندانشان دارند. این موضوع تاثیر زیادی بر كمشدن خدمت پزشك روستایی میگذارد. البته این را هم باید بدانیم كه پزشكان روستاها كار خود را به درستی انجام میدهند. اما اگر قرار باشد انتظار داشته باشیم عمر خود را در روستاهای دوردست بگذرانند باید امتیازات و امكاناتی داد كه ماندگار بمانند.
وی در پایان با اشاره به اینكه مسئولان باید واقعبین باشند، میگوید: آنها فقط در این وادی نباشند كه با چوب، چماق، غل و زنجیر یا تحكم كسی را در یك منطقه نگهدارند. بلكه عاقلانه باید امكانات را برایشان فراهم كنند تا ظلمی كه در حق این پزشكان میشود در مقایسه با امكانات، رشد و پیشرفت كه در شهرهای بزرگتر هست، جبران شود و حداقل چند سالی را در روستاها و شهرهای كوچك خدمت كنند و بعد برای ادامه تحصیل فرزندانشان به شهرها بیایند.
آموزش عالی را غیرواقعی گسترش دادهایم
دكتر حسینعلی شهریاری نیز با بیان اینكه متاسفانه پولی كه به پزشكان در مناطق روستایی میدادند با این طرحهای جدیدی كه قرار است اجرا شود كمتر از پولی است كه به پزشكان در شهرها میدهند، به تهران امروز میگوید: طبیعی است كه پزشكان دوباره به سمت شهرها بازگردند. در سال آینده با این اعتباراتی كه مجلس تصویب كرده پزشكان روستا قطعا باید درآمد قابلتوجهی داشته باشند و حتی بیشتر از پزشكانی كه در شهر خدمت میكنند تا انگیزهای شود تا پزشكان در روستا ماندگار شوند.
رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس در ادامه میافزاید: باید حقوق این افراد را افزایش داد و واحد مسكونی كه در آن زندگی میكنند باید تجهیز شده و در شأن یك پزشك آماده شود تا بتوانند در آنجا بمانند.
در قانون برنامه پنجم پیشبینی شده كه نیازبندی شود و آمایش سرزمینی باید انجام شود و با توجه به نیاز یك منطقه دانشجو بگیرند. اینطوری فارغالتحصیلان را زیاد میكنیم بدون آنكه بدانیم بازار كار برای آنها وجود دارد یا خیر؟ این باعث میشود كه جوانان ما بروند تحصیلكرده شوند. كسی هم كه تحصیلكرده شد فكر میكند باید در شأن تحصیلاتش امكانات كار برایش فراهم شود. ما وضعیت آموزش عالی را غیرواقعی گسترش دادهایم. این درصد زیاد تحصیلكرده بیكار صدمه میزند هم به خانوادهها و هم به خود جوانان. در قانون برنامه پنجم این پیشبینی شده بود كه رعایت شود ولی متاسفانه فضاهای سیاسی و چانهزنیها و لابیگریها باعث شد كه این اتفاق نیفتد و شاهد بیش از یكهزار دانشگاه آزاد و غیرانتفاعی، دولتی و پیامنور در كشور باشیم و بدون حساب و كتاب آموزش عالی را گسترش میدهیم.
پزشكان با استرس كار میكنند
دكتر رضا لاریپور نیز با اشاره به تغییر نكردن تعرفههای پزشكان در روستاها به تهران امروز میگوید: این پزشكان كه دیدند جذابیت كار در روستاها از بین رفته به همین دلیل فضا را خالی كردند. خوشبختانه وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشكی در حال حاضر به این نكته اذعان دارد كه پزشكان ما باهوش هستند. این تفكر نابخردانهای است كه بخواهیم پزشك در روستا با شرایط سخت، بدون امكانات و حقوق كم كار كند. این فرد به جای ماندن در چنین شرایطی به تهران یا شهر بزرگی میآید و قید طبابت را میزند و حرفه دیگری را شروع میكند مطمئنا به اندازه یك یا دومیلیونی كه قرار است در روستا بگیرد درآمد خواهد داشت تا زندگیاش بگذرد. این است كه خیلی از پزشكان از مدار خدمت به روستاها خارج شدند. بیشتر پزشكانی كه در روستاها هستند مجبورند برای گذراندن طرح خود به آنجا بروند و پس از آن ماندگار نمیشوند، بنابراین وزارت بهداشت مجبور است كه تمهیدات و جذابیتهای بیشتری را برای ماندگاری آنها در نظر بگیرد.
نظر شما