یافتن شیوه هایی آسان تر انتقال انسولین به جریان خون یکی از مهمترین شیوه های مهار بیماری رایج دیابت که در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است، خواهد بود.

یکی از برترین شیوه هایی که بیماران دیابتی همیشه آن را به دیگر شیوه های رنج آور برتری می دهند، استفاده از قرصهای روزانه انسولین است اما به دلیل اینکه انسولین به سرعت و تحت تاثیر سیستم هاضمه از بین می رود، استفاده از چنین شیوه ای تا به حال ممکن نشده است.

شیوه ای دیگر که در سال 2006 و ایالات متحده ارائه شد استفاده از انسولین در یک سیستم تنفسی بود که به دلیل هزینه بالای استفاده از آن متوقف شد.

با توجه به تمامی شیوه های ذکر شده، یکی از شیمیدانان دانشگاه سایراکوز در نیویورک شیوه ای جدید و جالب توجه را برای حل این مشکل ارائه کرده است. به اعتقاد رابرت دویل بدن انسان مکانیزم های منحصر به فردی برای محافظت و جذب مولکولهای با ارزش که در سیستم هاضمه از بین خواهند رفت، دارد.

برای مثال ویتامین ب 12 توسط یک پروتئین بزاقی به نام هاپتوکورین محافظت می شود که در دهان با ویتامین ترکیب شده و در سیستم هاضمه از آن محافظت می کند. زمانی که این پروتئین به معده رسید عامل شیمیایی دیگری ویتامین را تحویل گرفته و وارد جریان خون می کند.

دویل با توجه به این سیستم حفاظتی اعتقاد دارد که ترکیب انسولین با ویتامین ب 12 می تواند راه حلی موثر برای انتقال انسولین به خون بیمار بر شمرده شود زیرا انسولین تحت حمایت پروتئین محافظ ویتامین ب 12 از مسیرهای خطرناک سیستم هاضمه گذشته و وارد جریان خون خواهد شد. آزمایش های اولیه این شیوه بر روی موشها امید محققان را در عملی بودن این شیوه افزایش داده است.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، موشهای تحت آزمایش انسولین را از طریق مایع دریافت کرده اند اما دویل بر این باور است که استفاده از آدامس می تواند در انسان موثر تر واقع شود زیرا جویدن آدامس میزان قابل توجهی بزاق را در دهان تولید کرده و این میزان بزاق پروتئین مورد نیاز برای محافظت از انسولین را تولید می کند. در این صورت انسولین به راحتی و در نهایت امنیت مسیر خود را به سمت جریان خون خواهد یافت.