سلامت نیوز: مردم سه استان درگیر در سیل هفته گذشته کماکان منتظر شنیدن پاسخ مسئولان سازمان مدیریت بحران کشور هستند. این ماجرا از سوی شورای شهر تهران نیز در حال پیگیری است. سازمان هواشناسی و سازمان مدیریت بحران کشور در ردیف متهمان این بحران قرار دارند. با این وجود هیچ‌کدام از این سازمان‌ها اشتباه خود را به گردن نمی‌گیرند.

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه فرهیختگان در ادامه نوشت: اقبال شاکری از اعضای شورای شهر تهران ازجمله کسانی است که در جلسه علنی هفته گذشته این شورا سازمان هواشناسی را مورد سرزنش قرار داد. شاکری پرینتی از سایت هواشناسی بین‌المللی در دست داشت که به گفته او، این سایت یک هفته پیش از توفان آن را پیش‌بینی کرده است. براساس اطلاعات این سایت پیش‌بینی شده که در ساعات ابتدایی روز یکشنبه 28 تیر سرعت باد، رطوبت و دمای هوا در وضعیت مناسبی قرار داشته است، اما هر چقدر به ساعات پایانی روز نزدیک می‌شوید، سرعت باد افزایش می‌یابد، به‌طوری که در ساعت 7 بعدازظهر سرعت باد، 33 کیلومتر بر ساعت پیش‌بینی شده است. سرعتی که در نیم ساعت بعد به 8/77 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و این سایت وضعیت هوای تهران را در این ساعات توفان شدید و بارش پیش‌بینی می‌کند؛ پیش‌بینی‌ای که سازمان هواشناسی کشور از آن اطلاعی نداشته و سرعت باد در این روز را 20 کیلومتر بر ساعت کمتر از حد واقعی پیش‌بینی کرده است. با این حال براساس قانون این وظیفه سازمان مدیریت بحران بوده است که تشخیص نه‌چندان صحیح سازمان هواشناسی را به مردم محلی اطلاع دهد.
رحمت‌الله حافظی، عضو شورای شهر تهران در جلسه دیروز شورا و در گفت‌وگو با فرهیختگان، سازمان مدیریت بحران کشور را مقصر اصلی این ماجرا می‌داند. او در این‌باره می‌گوید: «سازمان هواشناسی این مساله را با درجاتی خطا پیش‌بینی کرده بود. سرعت باد 80 کیلومتر بر ساعت بوده است که سازمان هواشناسی آن را 60 کیلومتر پیش‌بینی کرده است. اما نکته اینجاست که اگر این سازمان حتی پیش‌بینی درستی نیز می‌کرد، چه فایده‌ای برای مردم داشت. آن سامانه هشداری سریعی که باید از سوی مدیریت بحران ایجاد می‌شد، تا به مردم اطلاع دهد که توفان و سیلی در راه است، ایجاد نشده است. به نظر می‌رسد همین گوشی‌های تلفن بهترین راه برای اطلاع‌رسانی است؛ تا اگر در جایی از کشور بحرانی به وجود آمد بتوان از طریق سامانه‌ای در تلفن همراه به آنها خبر داد.»
به اعتقاد این عضو شورای شهر، این ضعف سازمان مدیریت بحران است. وظیفه سازمان هواشناسی اطلاع این مساله به مدیریت بحران بوده است که این کار با درجاتی از خطا در تشخیص به مدیریت بحران اطلاع داده شده است. اما سوال اینجاست که چه کسی باید به افرادی که در این منطقه مستقر هستند، اطلاع بدهد.
حافظی می‌افزاید: «عملیات حین بحران نشان داد که این سازمان‌ها فاقد نظام متمرکز مدیریتی هستند. همه اینها موید عملکرد بد این سازمان است. یکی از دلایل این عملکرد بد، ضعف ساختار است. در فرمانداری تهران مسئول ستاد بحران تهران یک نفر است و با تحصیلات فوق‌دیپلم و غیرمرتبط انتخاب شده است. از همین جا باید به عمق ضعف ساختاری مدیریت بحران کشور پی برد. منابعی که برای مدیریت بحران شهر تهران پیش‌بینی شده برای 8 میلیون و 500 هزار نفر، چیزی حدود 30 میلیارد تومان است.»
او در پاسخ به بعضی از صحبت‌هایی که مردم را مقصر می‌دانست که در حاشیه رودخانه‌ها بساط کرده‌اند، گفت: «آیا برای مردم تفرجگاه ساختید و مردم از آن استفاده نکردند. این امکانات را بسازید و بعد اگر کسی رفت در حاشیه رودخانه‌ها بساط کرد آن وقت این صحبت‌ها را بکنید. آیا شما اطلاع‌رسانی کردید که مردم تخلیه نکردند؟ اول باید این زیرساخت‌ها فراهم شود و بعد مردم مقصر دانسته شوند. یکی از اصلی‌ترین دلایل این است که ما فرهنگ مقابله با بحران را نداریم. در ابتدا هم این مسئولان ما هستند که این فرهنگ را ندارند. برای مسئولان باید این فرهنگ‌سازی اتفاق بیفتد. آنها بپذیرند که بحران یک اتفاق مهم و جدی است و استانداردهای پدافند غیرعامل را رعایت کنند.» به اعتقاد او در حال حاضر سازمان‌ها به صورت جزایر پراکنده عمل می‌کنند. «پلیس، سازمان هواشناسی و مدیریت بحران شهرداری هر کدام به صورت پراکنده عمل می‌کنند. اینها باید توسط یک مرجع بالادست هماهنگ و مدیریت شود. ستاد بحران در سطح معاون وزیر تشکیل می‌شود و پاسخگو نیست؛ حتی اگر یک وزارتخانه هم باشد پاسخگو نیست. بایستی ستاد مدیریت بحران یک نهادی تحت نظارت مستقیم رئیس‌جمهور باشد. با ادامه روند فعلی اگر بحران دیگری اتفاق بیفتد، تنها کاری که مسئولان انجام می‌دهند این است که بنشینند و اشک بریزند.»