سلامت نیوز:معاون دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست با بیان اینکه در حال حاضر حقابه زیستمحیطی زایندهرود و گاوخونی در عمل تامین نمیشود از طرح انتقال آب با تونل به جای برخورد با متخلفان در حاشیه زایندهرود انتقاد کرد.
به گزارش مهر، مسعود باقرزادهکریمی افزود: حل مشکل زایندهرود به این سادگیها امکانپذیر نیست چراکه بین منافع آبی پاییندستان این رودخانه که شامل حقابه تالاب گاوخونی، کشاورزان شرق اصفهان، کشاورزان شهر اصفهان و بخش شهری رودخانه میشود و بالادستان رودخانه یعنی کشاورزان غرب اصفهان و مصارف شهری و صنعتی به علاوه مصارف استان چهارمحال و بختیاری تعارض وجود دارد.
به گفته وی در حال حاضر وزارت نیرو نیز بین تامین منابع آب این دو دسته مانده است اما آنچه مسلم است همواره در اهم و فیالاهم کردن توزیع آب، حقابه تالاب گاوخونی نادیده گرفته میشود.معاون تالاب دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست با بیان اینکه البته اسما سالانه ۱۷۶ میلیون مترمکعب حقابه برای تالاب گاوخونی و اکوسیستم زایندهرود در نظر گرفته میشود، اظهار داشت: اما در حقیقت این حقابه تامین نمیشود.
به گفته وی، توجیه وزارت نیرو در این خصوص این است که در بالادست این حقابه رهاسازی میشود اما اگر برای زایندهرود هشت بازه مکانی در نظر بگیریم، این آب تنها به سه بازه اول میرسد و هرگز به بازه چهارم و هشتم که در حقیقت گاوخونی در آخرین بازه آن قرار دارد، نمیرسد.
وی افزود: وزارت نیرو و دیگر دستگاههای مرتبط به جای نظارت دقیق و جلوگیری از برداشتهای غیرمجاز از زایندهرود توسط متخلفان، وعده ساخت تونل برای انتقال آب به اصفهان را میدهند.
معاون تالاب دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست تصریح کرد: مسوولان باید به جای هزینههای میلیاردی برای انحراف مسیر رودخانه که موجب نابودی اکوسیستم زایندهرود میشود بهتر است با اجرای دقیق قانون از برداشت غیرمجاز از زایندهرود جلوگیری شود چرا که انحراف آب رودخانه به وسیله کانال و تونل ضمن اتلاف منابع موجب تخریب اکوسیستم میشود.
وی با بیان اینکه مشکل تامین آب زایندهرود عمدتا نرمافزاری است و نه سختافزاری، یادآور شد: اما متاسفانه راهکارهای وزارت نیرو همواره سختافزاری است.معاون تالاب دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست با بیان اینکه کشاورزی در اطراف زایندهرود مقرون به صرفه نیست، تصریح کرد: نمیتوانیم به دلیل اینکه در گذشته کشاورزان با توجه به پرآب بودن زایندهرود این شغل را داشتهاند همچنان بدون در نظر گرفتن بازدهی بسیار پایین کشاورزی، توسعه شهری و صنعتی اصفهان و خشکسالی در زایندهرود، بر تداوم کشاورزی دراین منطقه اصرار کنیم چراکه در این صورت تمام مردم باید تاوان چنین اشتباهاتی را پس دهند.
کریمی گفت: متاسفانه در کشور چشمپوشی از تخلفات برای مدت طولانی به یک رویه تبدیل شده، همانند زمینخواریهایی که در گردنه حیران از پنج سال پیش رخ میدهد و از کشاورزان منطقه تا اساتید دانشگاه شاهد آن هستند اما کسی جلوگیری از آن را پیگیری نمیکند.
وی تصریح کرد: در مورد زایندهرود نیز به نظر میرسد که اقتدار مسوولان آنقدر ضعیف شده است که با متخلفان نمیتوانند برخورد کنند و به جای آن صرف هزینههای گزاف و احداث تونل را برای انتقال آب در نظر میگیرند.
نظر شما