بنا براعلام مركز اطلاعات دارویی ایران، مصرف آنتی اكسیدان‌هایی مثل سلنیوم از پوست ما در برابر اثرات نامطلوب عوامل خارجی حفاظت می‌كند.
پوست بدن اولین سد دفاعی بدن در برابر عوامل بیماری زا و آسیب رسان به شمار می‌رود. به همین دلیل بیش از هر بخش دیگر بدن در معرض صدمات محیطی قرار دارد.
نور خورشید، آلودگی هوا و مواد سمی مختلف بر پوست اثر می‌گذارند و باعث تولید اكسیدان‌ها در آن می‌شوند. اكسیدان‌ها نیز از دلایل مهم پیری، چین و چروك و لكه‌های پوستی هستند.
اگر دریافت روزانه سلنیوم از میزان نیاز بدن كمتر باشد بدن دچار كمبود سلنیوم می‌شود و این كمبود در درجه اول باعث ضعف سیستم ایمنی بدن می‌شود. در نتیجه فرد در برابر بیماریهای گوناگون آسیب پذیر خواهد بود.
دریافت ناكافی سلنیوم همچنین منجر به پیشرفت كم كاری تیروئید می‌شود. در واقع كمبود سلنیوم مشكلی است كه در اختلالات تیروئیدی اغلب نادیده گرفته می‌شود. در حالی كه نقش این عنصر در كنترل فعالیت‌های تیروئید به اندازه عنصر ید مهم است.
از دیگر علائم كمبود سلنیوم می‌توان به دردهای عضلانی، ضعف و از دست دادن رنگدانه‌های پوست و مو و سفید شدن بستر ناخن اشاره كرد. اگر كمبود به مدت طولانی ادامه پیدا كند باعث بروز علائم شدید در قلب و مفاصل می‌شود.
مطالعات نشان داده‌اند كه سلنیوم ممكن است در بهبود بیماریهای تنفسی (مثل آسم و برونشیت)، بیماریهای قلبی، بیماریهای پوستی (مثل پسوریازیس) و آرتروز نیز موثر باشد ولی برای قطعی شدن این اثرات، بررسی‌های بیشتری لازم است.
در صورتی كه دریافت روزانه سلنیوم از میزان نیاز بدن كمتر باشد، سیستم ایمنی ضعیف می‌شود.
نظر شما