سلامت نیوز:«ایده خروج ایستگاه‌های قطار از شهر ناپخته و خام است و برخی این مساله را متوجه نمی شوند، اگر متوجه می‌شدند، می‌فهمیدند که ایستگاه قطار مرکز تبادل‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل ار روزنامه آرمان از آنجا که نگاه کالایی دارند ایده می‌دهند که ایستگاه راهآهن باید به خارج از شهر برود؛ همه چیز را صنعتی و کالایی می‌بینند نه انسانی؛ باید ایستگاه راهآهن به محل سکونت مردم نزدیک باشد.» این اظهار نظر اردیبهشت امسال توسط وزیر راه و شهرسازی انجام شد.
هر چند در تعریف ایستگاه قطار آمده است که ایستگاه قطار یا ایستگاه راهآهن و اغلب با نام کوتاه ایستگاه، از امکانات راهآهن است که در آن قطار به طور منظم برای بارگیری (عمدتا کالا) یا سوار یا پیاده کردن مسافر، توقف می‌کند، اما برخی از مردم با جایگاه ایستگاه قطار در شهر مشکل دارند، چرا که هم سبب تردد مسافران و ازدحام جمعیت می شود و هم با ایجاد سر و صدا آرامش اهالی آن منطقه را سلب می کند.
گرچه بارها و بارها شهروندان ساکن در حومه ایستگاه‌های قطار برای مثال ایستگاه متروی صادقیه به ارگان های مسئول برای رسیدگی به این امر نامه زده اند، اما تاکنون پاسخی را برای رفع مشکل خود نشنیده اند، چون اغلب متولیان امر نظری مغایر با آنها دارند و پیگیر مساله آنان نمی شوند.
تا جایی که وزیر راه و شهرسازی گفت: همه شقوق حمل و نقل باید یکپارچه باشند، هم جاده، هم ریل و هم هوا به نظام حمل و نقل شهری باید متصل باشند. مثلا در شیراز سه خط آهن به سمت تهران، بوشهر و گل‌گهر داریم که در هیچ جا به هم نمی‌رسند یا معلوم نیست این خطوط در کجا قرار است به فرودگاه برسند. نتیجه این شد که میلیاردها تومان برای راهآهن شیراز هزینه کردند، بعد آمدند ایستگاه را در ۱۲ کیلومتری شهر گذاشتند.
به گزارش تسنیم، بنا به گفته عباس آخوندی هیچ خانواده‌ای اجازه نمی‌دهد فرزند دانشجویش (به عنوان مثال) از قطار برای رفت و آمد به شیراز استفاده کند. چون ممکن است نیمه شب به ایستگاهی برسد که در ۱۲ کیلومتری شهر است. با چه وسیله‌ای می‌خواهد خود را به خانه برساند؟ به زور داریم روزی یک قطار به آنجا می‌فرستیم. موبیلیتی بیش از آنکه یک وجه اقتصادی شهرسازی باشد، یک وجه فرهنگی است. گرچه بعد مسافت نقش مهمی در آسایش و آرامش مردم دارد و وجود ایستگاه‌های قطار در داخل شهر همواره مخالفان و موافقانی داشته، اما بحث سر و صدا و به تبع آن عایق بندی نیز از مشکلات مردمان حوالی ایستگاه‌های قطار است که باید به آن نیز توجه شود.
اتصال راهآهن به مراکز شهری تقویت شود
ساختمان ایستگاه راهآهن بنایی مربوط به دوره پهلوی اول است که در جنوب میدان راهآهن در تهران جای گرفته است. این اثر در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۶۳۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در واقع کلنگ ساختمان ایستگاه راهآهن تهران در ۲۳ مهر ماه سال ۱۳۰۶، با حضور رضاشاه پهلوی در اراضی جنوبی تهران که تمامی آن بیرون از دروازه گمرک به همین منظور در نظر گرفته شده بود، به زمین زده شد.
وسعت ایستگاه راهآهن تهران به طور تقریبی ۱۷۴ هکتار می‌باشد که محدود است به خیابان‌های شوش - کشتارگاه (بهمن) بزرگراه بعثت و خیابان ری (شهید رجایی) و این در حالی است که در این مناطق مردمان بسیاری زندگی می کنند که از موقعیت مکانی راهآهن ناراضی هستند و تنها صدای اعتراضشان از طریق شهرداری بیان می شود، اما با وجود تجربه‌های کشورهای جهان مبنی بر اینکه برای دسترسی آسان ایستگاه‌های قطار باید در درون شهر واقع شوند، این مساله در حال حاضر به نفع موافقان طرح ایستگاه‌های درون شهری تمام شده است.
در ماه جاری، پیروز حناچی، دبیر شورای عالی معماری و شهرسازی ایران، گفت: با توجه به اینکه شرکت راهآهن در زمینه حمل و نقل حومه کلانشهرها ورود کرده است، نه تنها نباید ایستگاه راهآهن از شهر خارج شود، بلکه باید اتصالش را به مرکز شهر تقویت کرد. به گزارش ایرنا، عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی هم با بیان اینکه ما حتی هنوز یک تعریف روشن از محل جاگیری ایستگاه‌ها نداریم، گفت: با وجود اینکه عرض تهران بیش از ۲۵ کیلومتر است، فقط یک ایستگاه راهآهن دارد و به رغم اینکه صدها میلیارد تومان هزینه صرف شده هنوز ایستگاهی برای ریل و مترو نداریم، ضمن اینکه هنوز هم تکلیف ایستگاه راهآهن سریع السیر مشخص نیست.
مخالفت راهآهن با پیشنهاد شهرداری
در حالی که شهردار تهران فروردین امسال در حاشیه بهره‌برداری از زیر‌گذر پل جوادیه در جنوب تهران از پیشنهاد انتقال راهآهن پایتخت به مناطق حومه‌ای به منظور رفاه حال ساكنان همجوار راهآهن سخن گفت و اعلام آمادگی کرد، با واكنش محسن پورسید آقایی، مدیرعامل شركت راهآهن جمهوری اسلامی ایران روبه‌رو شد که اعلام كرد با توجه به تجربه موفق كشورهای توسعه یافته در استفاده از راهآهن برای توسعه شهرهای بزرگ، ایده انتقال راهآهن پایتخت به مناطق حومه‌ای طرحی منطقی و كارشناسی به حساب نمی‌آید.
محمدباقر قالیباف، شهردار تهران گفت: بر اساس طرحی كه در شهرداری تهران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، ما معتقدیم با توسعه شهر باید ایستگاه مركزی راهآهن از مركز شهر به بیرون از شهر منتقل شود، به همین منظور دو نقطه برای انتقال ایستگاه مركزی راهآهن مدنظر است، به نحوی كه دوستان در راهآهن ایستگاه آبیک را مدنظر دارند و پیشنهاد ما نیز شمال حرم حضرت امام (ره) است.
البته طبیعتا كارشناسان راهآهن باید نقطه جدید را تعیین كنند. از آنجا که معضل آلودگی هوا در مرکز توجه مسئولان قرار گرفته و جان بسیاری از شهروندان به علت همجواری با ایستگاه‌های قطار در خطر است، قالیباف افزود: شهرداری تهران متعهد است تا دسترسی‌ها، احداثات و خط متروی مورد نیاز برای انتقال مسافران به ایستگاه جدید راهآهن را فراهم كند تا این حجم از قطار وارد شهر تهران نشود، چرا كه هم اكنون مناطق ۱۶، ۱۷ و ۱۱ تحت تاثیر ریل راهآهن هستند.
شهردار تهران با تاكید بر ضرورت تصمیم‌گیری به منظور انتقال ایستگاه راهآهن از شهر تهران خاطرنشان کرد: در جریان سنجش آلودگی هوای شهر تهران، میدان راهآهن همیشه یكی از آلوده‌ترین نقاط به شمار می‌رود.
ضمن اینكه خط راهآهن اهواز و تبریز در منطقه ۱۷، شهر را منقطع كرده است. محسن پورسید آقایی با بیان اینكه بحث دسترسی آسان و سریع مردم به ایستگاه قطار یكی از اصلی‌ترین دغدغه‌های راهآهن به حساب می‌آید، عنوان كرد: ما باید كاری كنیم كه مسافران در كوتاه‌ترین زمان ممكن و با صرف كوتاه‌ترین مسیر به ایستگاه راهآهن برسند.
طراحی پاركینگ‌های گسترده برای ایستگاه‌های قطار كه به مسافران امكان انتقال سریع به ایستگاه راهآهن را می‌دهد، می‌تواند جزوی از این فرایند باشد. بر اساس قانون اختیار تصمیم‌گیری قطعی در این حوزه به شورای عالی شهرسازی واگذار شده كه ریاست آن در اختیار وزیر راه و شهرسازی است و قطعا حرف اصلی را در این حوزه این شورا خواهد زد. از این‌رو شهرداری در این زمینه تنها می‌تواند پیشنهاد مطرح كند و قطعا تصمیم‌گیر نخواهد بود. به گزارش ایسنا، مدیرعامل شركت راهآهن جمهوری اسلامی ایران افزود: از این‌رو نه تنها نمی‌توان به انتقال راهآهن از پایتخت به مناطق حومه‌ای به عنوان یك انتخاب مثبت فكر كرد كه حتی در حد یك ایده نیز نمی‌توان آن را مطرح كرد.
نظر شما