سلامت نیوز:  یکی از مسائل و مشکلات خاص دوران کودکی، اختلالات گفتاری است که از جمله شایع ترین آن ها می توان از لکنت زبان نام برد. لکنت زبان حاصل بروز نوعی آشفتگی و اختلال روانی در گفتار است که به صورت تکرار صداها، کشش صداها، قطع روانی کلام، تکرار کلمات، مکث بین واژه ها، ناموزونی تکلم و جایگزین کردن واژه ها به منظور جلوگیری از کشش صداها در بین کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان، حسین سلیمان پور، روان شناس تربیتی با این مقدمه، توضیحات مهمی را در این باره برای والدین ارائه می کند.

درصد شیوع؟
در ابتدا بهتر است درباره میزان شیوع این اختلال بدانید که تقریبا یک درصد از جمعیت بزرگسالان جامعه، لکنت زبان دارند اما در کودکان، میزان شیوع حدود ۵ درصد است. این مسئله بدان معناست که ۸۰ درصد کودکان مبتلا بهبود می یابند و فقط۲۰ درصد تا بزرگسالی با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند به شرطی که والدین با این موضوع، برخوردی منطقی داشته باشند و با آگاهی از نکاتی که در ادامه مطرح می شود، مانع پیشرفت یا نهادینه شدن این مشکل در فرزندشان شوند.

دلایل لکنت زبان کدامند؟
اگر کودک از ابتدا به خوبی صحبت می کرده و مشکل گفتاری نداشته است اما چند هفته یا چند روز است که لکنت پیدا کرده است، علت آن می تواند روان شناختی باشد که بهتر است توسط روان شناس بررسی شود اما به صورت کلی می توان گفت اضطراب، نگرانی، ترس ناشی از جر و بحث والدین و ناامن بودن فضای تربیتی خانه از طرفی و افزایش دامنه لغات در کودک از طرف دیگر می تواند از دلایل عمده این مشکلات گفتاری باشد. در ضمن بیشتر کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، می دانند که چه می خواهند بگویند و شاید بارها نیز آن را تمرین و تکرار کرده اند ولی در شرایط خاص قادر به بیان آن نیستند. ضمنا لکنت در همه کودکان به یک شکل نیست. در گروهی از کودکان لکنت همراه با اضطراب، فشارهای عصبی، تیک های جسمانی، تغییر حالات چهره و حتی گریه است و در گروهی دیگر، لکنت موجب ناتوانایی های شدید ارتباطی می شود.

چه زمانی از پزشک کمک بخواهیم؟
اگر فرزندتان 5 ساله شده و هنوز مشکل گرفتگی زبان دارد، باید نزد پزشک بروید و به احتمال زیاد او گفتاردرمانی را برای فرزندتان توصیه می کند. در این موارد بهتر است با گفتار درمان مشورت کنید: وقتی تکرار کل کلمات یا جملات برای کودک سخت می شود، وقتی کودک کلمات را بیشتر از قبل می کشد، وقتی صحبت کردن برای کودک بسیار سخت و محدود می شود، وقتی متوجه می شوید کشش بعضی از عضلات صورت بیشتر شده است، وقتی کودک سعی می کند از موقعیت هایی که نیاز به حرف زدن دارد اجتناب کند و وقتی کودک کلمه ای را از ترس لکنت زبان عوض می کند.

والدین چه کار می توانند بکنند؟
به عنوان اولین نکته توجه داشته باشید که اگر فرزندتان حتی بعد از دو سالگی نمی تواند حروف را به خوبی تلفظ کند، به طور مثال «ر» را «ل» تلفظ می کند، در تلفظ حروف مشکل دارد و لکنت زبان ندارد پس این اصطلاح را برای او به کار نبرید.

دلیل لکنت زبان را نپرسید:
مواظب باشید در مواقعی که کودکتان با لکنت زبان صحبت می کند، دلیل این گونه صحبت کردن را از کودک نپرسید یعنی به او نگویید که «چرا این طوری صحبت می کنی؟»، «تو که خوب صحبت می کردی، چی شد یک دفعه این جوری شدی؟» ضمنا اصلا نگویید «تا درست صحبت نکنی با تو صحبت نمی کنم» و ...
فرزندتان را درک کنید:
اگر فرزندتان لکنت دارد باید بدانید، زمانی که عصبانی می شود نمی تواند احساسات و هیجانات خود را به صورت روشن و به درستی بیان کند در نتیجه جیغ می زند و داد می کشد پس زمانی که عصبانی می شود، او را درک کنید، آرامش خود را حفظ کنید و از تذکر، تهدید، توهین و ... استفاده نکنید.

همه درخواست هایش را عملی نکنید:
مواظب باشید به خاطر مشکلات گفتاری او، تسلیم خواسته های غیر منطقی او نشوید یعنی فکر نکنید چون لکنت دارد پس هردرخواستی دارد باید انجام دهید.

این 2 باور اشتباه را نداشته باشید:
اولا نگویید من هم این گونه بودم و خوب شدم پس او هم به مرور خوب خواهد شد بلکه برای درمان به گفتار درمانگر مراجعه کنید. ثانیا بدانید که گفتار درمانی سریعا جواب نمی دهد و نیازمند جلسات متعدد است پس زود خسته نشوید و ادامه دهید.

تلفظ اشتباه کودک را تقویت نکنید:
کودکان به خصوص در زمان به حرف آمدن، برخی حروف را به خوبی ادا نمی کنند و بعضی اطرافیان به دلیل جذابیت این موضوع با خنده، این رفتار را در کودک تقویت می کنند. باید گفت که این گونه واکنش ها صحبت کردن درست کودک را به تاخیر می اندازد و او را دچار مشکل می کند، پس توصیه می شود در مقابل این گونه صحبت کردن کودک به ویژه زمانی که برای جلب توجه است، هیچ واکنشی نشان ندهید یا اگر قصد دارید که درست آن کلمه را به او بیاموزید، فقط و فقط کلمه را به صورت درست تلفظ و از اصرار برای تغییر آن جدا خودداری کنید؛ مثلا برخی کودکان کلمه شکم را شمک، تاکسی را تاسکی، باران را بالان و ... تلفظ می کنند. شما نباید بگویید: ببین شمک درست نیست، بگو شکم، تاسکی نه، تاکسی و ... بلکه باید بگویید: آها، شکمت درد می کند؟ به نظرت ما سوار تاکسی بشویم و ...