به گفته دانشمندان؛ در داخل روده، رمزگشایی پیام‌های هورمونی كه به كاهش تولید مواد سمی كشنده توسط باكتری‌های بیماری زا كمك می‌كند، می‌تواند روشی بهتر برای درمان عفونتهای خطرناك ناشی از مواد غذایی آلوده باشد، جایی كه آنتی بیوتیك‌ها بیش از این كه سودمند باشد، مضر خواهد بود.
وانیسا اسپراندیو، محقق این پژوهش خاطرنشان كرد كه باكتری‌های روده شامل زنجیره‌های مضر ایكولی و سالمونلا كه سبب بروز مسمومیت‌های غذایی می‌شوند، شناسایی شده و به آدرنالین آزاد شده در بدن میزبان واكنش نشان می‌دهند.
این واكنش از طریق حسگری موسوم به QseC كه در سطح باكتریایی وجود دارد، آزاد می‌شود. وقتی آدرنالین با حسگر QseC پیوند می‌خورد در نتیجه این پیوند زنجیره‌ای از اتفاقات رخ می‌دهد كه در نهایت می‌تواند منجر به تولید مواد سمی شود.
گروه تحقیقاتی اسپراندیو در مركز پزشكی دانشگاه جنوب غربی تگزاس مولكولی را شناسایی كرده‌اند كه LED209 نام دارد و مانع از پیوند آدرنالین به حسگر Qsec می‌شود. به این ترتیب جلوگیری كردن از این پیوند مانع از رویدادهای سیگنال دهنده در درون باكتری می‌شود كه در نتیجه تولید مواد سمی را كاهش می‌دهد و هم چنین به میزان قابل توجهی مانع از متصل شدن باكتری‌ها به سلولهای بافت داخلی جدار روده می‌شود.
محققان در آزمایشات خود دریافتند كه وقتی موشهای آلوده به باكتری سالمونلا به طور خوراكی مولكول LED209 را مصرف كنند از میزان كلونی این باكتری در روده آنها كاسته می‌شود.
پژوهشگران می‌گویند؛ این كشف می‌تواند نشان دهنده اولین گروه جدید از مواد ضد میكروبی باشد.
اپراندیو تاكید كرد: Qsec یك هدف دارویی بسیار موثر است چون حداقل در 25 میكروب حیوانی و گیاهی هم وجود دارد اما در پستانداران موجود نیست. این بدان معنی است كه داروهایی كه این حسگر را مورد هدف قرار می‌دهند به مقدار كمتری سمی هستند و قابلیت آن را دارند كه برای مقابله با طیف وسیع و انواع مختلفی از عفونتها مورد استفاده قرار گیرند.
این تحقیق افزود: از آنجا كه درمان‌های آنتی بیوتیكی می‌توانند عفونتهای ایكولی و سالمونلا را حتی وخیم‌تر و شدیدتر كنند بنابراین برای درمان این عفونتهای میكروبی كشف روشهای درمانی جایگزین مورد نیاز است.
به گفته محققان؛ آنتی بیوتیك‌های معمولی می‌تواند واكنش كمك خواستن را در باكتری بروز دهند كه در واقع خاصیت عفونی آن را تقویت می‌كند. در عوض مولكول LED209 برخلاف آنتی بیوتیك‌ها نه باكتری ایكولی را نابود می‌كند و نه مانع از رشد آن می‌شود؛ چون این اقدامات در واقع سبب بروز مكانیسم‌های دفاعی باكتری می‌شود. در حالی كه این مولكول اظهارات ژنهایی را كاهش می‌دهد كه در رمزگشایی سموم حاصل از این باكتری‌ها و در نتیجه كاهش آزاد شدن سموم آنها نقش دارد.
نتایج این تحقیق در نشست انجمن میكروبیولوژی عمومی در ادینبورگ ارائه شده است.
محققان اعلام كردند: هورمون درمانی ممكن است برای درمان عفونتهای غذایی كاربرد داشته باشد.
نظر شما