سلامت نیوز: مرگ مغزی یعنی از کار افتادن بی‌بازگشت همه بخش‌های مغز. مرگ مغزی هیچ درمانی ندارد و پس از مدت کوتاهی به ایست قلبی می‌انجامد، گرچه با پیشرفت علم پزشکی با دستگاه‌های تنفس مصنوعی و داروهای ویژه می‌توان این مدت را کمی طولانی کرد، اما نمی‌توان امیدی به زنده شدن دوباره فردی که دچار مرگ مغزی‌شده داشت.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، سال‌هاست که پزشکان به خانواده افرادی که مرگ مغزی شده‌اند، توصیه می‌کنند قبل از اینکه جسم عزیزشان پس از مدت کوتاهی زیر خاک، اعضا و جوارحش را از دست بدهد، با بخشیدن اعضای داخل اش مثل قلب، ریه، کبد، کلیه و... به بیماران نیازمند، جانی دوباره ببخشند. هر بخشنده عضو می‌تواند جان هشت انسان را نجات دهد و 50انسان دیگر را نیز از رنج و معلولیت برهاند. در ایران کمتر از یک‌پنجم بیماران مرگ مغزی اهداکننده عضو هستند، این در حالی است که روزانه 10 نفر در انتظار پیوند عضو جان‌شان را از دست می‌دهند.
آمار جهانی نشان می‌دهد ایران جایگاه خوبی در اهدای عضو ندارد و دست‌اندرکاران معتقدند با فرهنگ‌سازی مناسب در این رابطه می‌توان جان افراد بیشتری را که در انتظار پیوند عضو هستند، نجات داد. چند وقتی است که سامانه ملی ثبت‌نام اهدای عضو راه‌اندازی شده است و کسانی که اقدام به ثبت‌نام در این سایت (http://ehda. center/) می‌کنند می‌توانند به صورت آنلاین کارت اهدای عضو خود را نیز دریافت کنند. درباره اینکه این کارت چقدر محمل قانونی دارد و به اهدا می‌انجامد با امید قبادی، قائم‌مقام مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.
داشتن این کارت برای اهدای عضو افراد کافی است یا پس از مرگ مغزی برای اهدای عضو باز هم نیاز به رضایت خانواده است؟
چون این کارت سند قانونی نیست، اولیای دم حتما برای اهدای عضو باید رضایت بدهند. اما اگر متوفی کارت اهدای عضو داشته باشد، تا به حال خانواده‌ای نبوده که با اهدای عضوش مخالفتی کرده باشند. چون یکی از دلایل تعلل خانواده‌ها در اهدای عضو این است که نمی‌دانند خود فرد آسیب‌دیده راضی به اهدای اعضایش بوده یا خیر. به همین دلیل دریافت این کارت بسیار در رضایت خانواده‌ها تاثیر دارد.
تاکنون چند نفر در کشور کارت اهدای عضو دریافت کرده‌اند؟
تاکنون سه میلیون نفر در سامانه ملی و سامانه‌های محلی برای اهدای عضو ثبت‌نام کرده‌اند، که اطلاعات آنها وارد سامانه ملی می‌شود تا از اقصی نقاط کشور بتوان به آن دسترسی داشت.
در خارج از کشور آمار اهدا خیلی بیش از ایران است، آیا در آنجا اهدای عضو به صورت اجباری است؟
در دنیا دو روش برای اهدای عضو وجود دارد. یکی روش OPT OUT است که تمام افراد که مرگ مغزی می‌شوند، می‌توان اعضایشان را برای اهدا برداشت، مگر اینکه در زمان حیات‌شان مخالفت‌شان با این امر را ثبت کنند. گرچه در 85 درصد کشورهای دنیا این قانون وجود دارد، اما در کمتر کشوری این روش اجرا و هنوز هم از خانواده‌ها رضایت گرفته می‌شود. چند سالی در انگلیس این قانون به صورت اجباری اجرا شد که پژوهش‌ها نشان داد مردم از این موضوع رضایت نداشتند و اقدام برای ثبت نارضایتی جهت اهدا بالا رفت. به همین دلیل اجرای آن متوقف شد. در حال حاضر در فرانسه، سوئیس و بخش‌هایی از هلند این قانون به صورت اجباری اجرا می‌شود. روش دیگر OPT IN است که در ایران اجرا می‌شود. اسپانیا که این روش را اجرا می‌کند، بیشترین اهدای عضو در دنیا را دارد، به‌طوری که 91 درصد از مرگ‌های مغزی به اهدا منجر می‌شود که این نشان می‌دهد فرهنگ‌سازی در این باره بسیار مهم‌تر از اجبار است.
نظر شما