سلامت نیوز:نشست بررسی راهکارهای کنترل و پیشگیری از کودکآزاری با همكاری پویش «بدسرپرست تنهاتر است»، موسسه نیکوکاری «مهرآفرین» و فرهنگسرای اندیشه دیروز با حضور مهناز افشار سخنگوی این پویش، فاطمه دانشور مدیرعامل موسسه مهرآفرین، رئیس کمیسیون اجتماعی دولت، معاون اجتماعی سازمان بهزیستی، نایبرئیس فراکسیون زنان مجلس، اعضای کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس شورای اسلامی و جمعی از فعالان اجتماعی حوزه کودک برگزار شد.
به گزارش سلامت نیوز، شهروند نوشت: مهناز افشار در ابتدای این نشست به بیان دغدغههای كمپین بدسرپرست تنهاتر است، پرداخت: «دغدغهای مشترك ما را اینجا دور هم جمع كرده و آن رسیدگی به وضعیت كودكان بیپناهی است كه مورد انواع آزارها قرار میگیرند. بسیاری از افراد در حوزههای مختلف و مددكارها و مسئولان اجتماعی پیگیر این موضوع هستند؛ ولی نمیدانم چرا تاكنون به نتیجهای در این زمینه نرسیدهایم و این كه اینطور پیگیری اجتماعی ایجاد شده و هر شهروند خودش را یك داوطلب برای بهبود وضعیت كودكان در معرض آسیب میداند، از سویی باعث خوشحالی است كه مسئولیت بیشتری از سوی مردم احساس میشود ولی از طرف دیگر نشان میدهد كه قبح این موضوع ریخته شده و تعداد موارد آزار كودكان در حال افزایش است.» او به ضرورت تصویب قوانین حمایتگر در حوزه كودك اشاره كرد: «معتقدم اگر قوانینی وجود داشته باشد كه تصویب و اجرایی شود، دیگر افراد كودكآزار نمیتوانند به كسانی كه مانعشان میشوند، خرده بگیرند و این جمله را بگویند كه فرزند خودم است، به شما چه ربطی دارد؟ لزوم این قوانین از آنجا نشأت میگیرد كه هركدام از ما بهعنوان یك شهروند باید این حق را داشته باشیم كه در مقابل كودكآزاری بایستیم و مورد حمایت قانون باشیم.»
او معتقد است که تا همین حالا جلسات زیادی با مسئولان در اینباره برگزار شده است: «امیدواریم این جلسات به زودی به نتیجه برسد، ناراحتی بابت كودكآزاریها مشمول مرور زمان نشود، قوانین لازم به تصویب برسد و آموزش به خانوادهها جدی گرفته شود و شاهد همكاری آموزشوپرورش و صداوسیما در زمینه آگاهیدادن درباره حقوق كودكان باشیم.»
مهناز افشار این را هم گفت كه ادامه این بحثها باعث فرسایشیشدن موضوعات میشود و بهتر است زودتر برای رسیدن به نتیجه راهكار ارایه شود: «پویش بدسرپرست به كمیسیون دولت نامهای درباره مسائل كودكان بدسرپرست داده بود كه خوشبختانه متوجه شدیم در حال پیگیری است. اینطور نیست كه در خانه بنشینیم و خواستههایمان را از پشت سیستم طلب كنیم. باید برای گرفتن حقمان به بیرون بیاییم و بهطور منظم خواستههای خود را مطرح كنیم.»
این فعال حقوق كودك به خطوط ١٢٣ بهزیستی اشاره كرد كه گزارشهایی درباره ضعف آنها وجود دارد: «١٢٣ پاسخگو نیست یا با تماسگیرندگان بداخلاقی میكنند یا اصلا نیرویی ندارند كه به مكانهای مورد نیاز بفرستند.»
مهناز افشار در پاسخ به این سوال «شهروند» كه درنهایت وظیفه سایر هنرمندان در برابر مسائل اجتماعی چیست؟ به فعالیتهای هنرمندان در پویشهایی مختلف در حوزه زنان، كودكان و حتی بیماریهای خاص اشاره كرد: «بیانصافی است اگر بگوییم فعالیت آنها كم است آنقدری كه هنرمندان و حتی مردم خود را مسئول میدانند مسئولان به اندازه احساس مسئولیت نمیكنند اما من با بینظمی در این كار موافق نیستم. در این مدت هم پیشنهادهای زیادی از سوی انجمنهای مختلف به من شده است اما من میخواهم تمام تمركز خود را بر مسأله كودكان بدسرپرست بگذارم. باید بتوانیم روی یك موضوعی تمركز كنیم و آن را به نتیجه برسانیم؛ در حالی كه اگر مدام از این شاخه به آن شاخه برویم، به نتیجه نمیرسیم.» مونیكا نادی، مشاور حقوقی پویش زنان بدسرپرست هم در این نشست به پیشگیرانهنبودن قوانین حمایتی در حوزه كودك پرداخت و گفت كه برای كودكی كه از خود هیچ دفاعی ندارد باید قوانین پیشگیرانه باشد: «كودك در معرض خطر باید به رسمیت شناخته شود. اگر لایحه حمایت از حقوق کودکان تصویب شود به ما سازوكارهای لازم را در این باره میدهد؛ حتی اگر خام باشد.»
پرونده سعید طوسی در دادگاه تجدیدنظر است
محمد كاظمی، عضو كمیسیون حقوقی و قضائی مجلس شورای اسلامی در همین ارتباط گفت که لایحه حمایت از حقوق كودكان در یك ماه دیگر برای تصویب به صحن مجلس میرود. او در ادامه به ماجرای «سعید طوسی» هم اشاره کرد و گفت که این پرونده در دادگاه تجدید نظر است: «اخیرا هم بعضی از اشخاص آسیبدیده در این پرونده به كمیسیون قضائی مراجعه كردند و ما پیگیر رسیدگی قضائی پرونده تا آخر كار هستیم.» او با اشاره به مشكلات و معضلاتی كه در جامعه هست به قوانینی اشاره كرد كه كارایی كاهش جرم را تاكنون نداشتهاند: «٣٠سال بعد از انقلاب قاچاقچی را اعدام میكنیم اما به این نتیجه رسیدیم كه حاصلی نداشته است، یك نفر اعدام میشود اما ٤ نفر به چرخه توزیع مواد اضافه میشود.»
زندانیان بعد از مجازات باید كنترل شوند
یحیی كمالی، دیگر عضو كمیسیون حقوقی و قضائی مجلس معتقد است؛ قوانین زیادی وجود دارد و اگر كسی احساس كند كودكی در جایی مورد تعرض واقع شده، میتواند به مراجع قانونی گزارش دهد: «اگر یك مرجع قانونی به این گزارشها ترتیباثر نداد، سروكار ما با آن مرجع است. از سوی دیگر، درباره كودكان بدسرپرست ما با خلأ قوانین روبهرو هستیم؛ یعنی اگر والدین كودكی به واسطه آزار كودك برای مجازات به زندان برود، هیچ مركزی نیست كه كودك را تحتپوشش قرار دهد اما در این لایحه پیشبینی شد در صورت بدسرپرستی والدین، كودك از خانواده جدا شود و به مقامات قضائی واگذار شود.» او گفت كه قانون زیاد است اما ضعیف اجرا میشود: «زندانیان بعد از مجازات باید كنترل و نظارت شوند اما به نحو كامل این كار انجام نمیشود. ما دنبال طرحی هستیم تا برای كودك از زمان تولد پرونده شخصیتی هم موازی با پرونده اجتماعی تشكیل شود تا وضعیت روحی او پایش شود اما تا زمانی كه این موضوع مصوب شود، باید قانون كنترل و نظارت زندانیان را مدنظر قرار دهیم.» كمالی پیشنهاد كرد كه چهرههای فرهنگی و هنرمندان بهعنوان مددكاران اجتماعی به این موضوعات ورود كنند: «دولت البته باید درصد زیادی از این تقصیر در حوزه فرهنگ را بپذیرد ما متاسفانه نتوانستهایم نسلی را شكل بدهیم که تصویر درستی از شرایط زندگی، فرهنگی و آینده داشته باشند و بیشتر به حواشی و ظواهر توجه كردیم تا متن جامعه.»
١٢٣ تنها با ٩ نفر پاسخگوی تماسهای كودكان است
در بخش دیگری از این نشست، اسد بیگی، رئیس اورژانس اجتماعی كشور آمارهایی درباره فعالیتهای این مركز ارایه كرد: «نیروهای مراكز اورژانس اجتماعی بسیار كم است و این افراد گاهی مشكلاتی دارند كه در گروه آسیب اجتماعی قرار میگیرند، چون وضعیت حقوقی و استخدامی خوبی ندارند و ما برای بهبود شرایط آنها مدام در فكر هستیم. ما در شهر تهران ٥نفر روزها و ٤نفر بعدازظهرها پاسخگوی تلفنهای ١٢٣ هستند.» او با اشاره به موافقت مجلس برای افزایش مراكز اورژانس اجتماعی گفت كه قرار است ١٤٠ مركز دیگر با ١٠٠میلیارد تومان بودجه در شهرهای بالای ٥٠هزار نفر راهاندازی شود.
در سال ٩٥ حدود ١٥ كودك بر اثر مسمومیت موادمخدر جان دادند
اسد بیگی البته معتقد است كه اورژانس اجتماعی نسبت به گذشته قویتر شده است: «در سال ٩٥، هزارو١٨٩ مورد كودك كه دچار مسمومیت موادمخدر بودند، به ما گزارش شد كه ٤٦٧ مورد را به بهزیستی دادیم. بیش از ٦٠٠نفر از آنها به خانوادهها بازگردانده شدند، ٦٠ مورد به اقوام سپرده شدند و ١٥ كودك هم فوت كردند.» كیومرث اشتریان، رئیس کمیسیون اجتماعی دولت هم در این نشست صحبتهای زیادی درباره طولانیشدن پروسه تصویب قوانین داشت: «مسئولیت اجتماعی مهمتر از مسئولیتهای دولتی است، بنابراین مسائل اجتماعی باید در یك فرآیند تاریخی طولانی به گفتمان تبدیل شود. بنابراین باید كمپینها افزایش یابد، البته اینها نافی كمك دولت نیست اما كشورهایی كه كودكآزاری را كاهش دادند، همه با گفتمان اجتماعی موفق به این كار شدند، نه قوانین حمایتی. نهادهای مدنی كه میخواهند وارد این كار شوند، حتما باید حرفهای وارد شوند و خودشان باید بدانند كودكآزاری چیست. آن را بسط مفهومی بدهند تا بعد از جامعه به دولت رسوخ پیدا كند.» او گفت كه ٨٠ تا ٩٠درصد از كودكآزاریها خفیف است و دیده نمیشود و ما باید درباره آن صحبت كنیم تا هنجارسازی شود و بعد به بحث تصویب قانون برسیم: «زمانی كه گفتمانی شكل میگیرد، فشار مضاعفی روی دولت است و اگر فشار غیرسیاسی باشد، حتما تأثیر بهتری خواهد داشت.»
مظفر الوندی، دبیر مجمع ملی كودك به تغییر نگاه به كودكان و قوانین حمایتی آنها اشاره كرد: «رویكرد ما بیشتر احساسی است درصورتی که باید به قوانین حمایتی كودك به صورت حقمدارانه نگاه كرد. علت اینكه اقدامات ما به نتیجه نمیرسد، همین نوع نگاه است. اگر قانون تصویب شود، اما نگاه عوض نشود، حتی قاضی هم نمیتواند فهم درستی از آن داشته باشد. این نوع نگاه احساسی است كه باعث میشود شهرداری تهران كودكان را از صبح تا ٤ بعدازظهر جمعآوری كند و به زیرزمین ساختمان شهرداری ببرد تا كسی آنها را در جامعه نبیند.»
٦٠٦ كودك بدون شناسنامه
فاطمه دانشور هم در این نشست صحبتهایی کرد. او از وجود ٦٠٦ كودك بدون شناسنامه خبر داد كه اگر برای آنها فكری نشود، سرنوشتی چون قاتل آتنا یا سارق بنیتا پیدا میكنند: «چون كودكی كه شناسنامه ندارد، حق تحصیل و خدمات اجتماعی هم ندارد، بنابراین دولت و حاكمیت باید در این زمینهها كمك كند، چون نهادهای مردمی دراینباره كاری از دستشان برنمیآید.»
نظر شما