چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۶ - ۱۰:۱۷
کد خبر: 229683

تجارب جهانی نشان می‌دهد پرورش ماهی تیلاپیا و ورود آن به بخش‌های مختلف كشور باعث بروز مشكلات اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی جبران‌ناپذیر می‌شود.

بحرانی دیگر با صدور مجوز پرورش ماهی مهاجم

سلامت نیوز:۲ روز پس از همایشی که سازمان شیلات با حضور ۲نفر خارجی متخصص در زمینه تکثیر و پرورش ماهی تیلاپیا برگزار کرد، زمزمه صدور مجوز پرورش ماهی تیلاپیا و موافقت سازمان حفاظت محیط‌زیست با پرورش این‌گونه مهاجم باعث نگرانی کارشناسان محیط‌زیست شد.

به گزارش سلامت نیوز، همشهری نوشت: دكتر اصغر عبدلی، متخصص اكولوژی ماهی با هشدار نسبت به صدور مجوز برای پرورش این‌گونه مهاجم گفت: تجارب جهانی نشان می‌دهد پرورش ماهی تیلاپیا و ورود آن به بخش‌های مختلف كشور باعث بروز مشكلات اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی جبران‌ناپذیر می‌شود.

 

عضو هیأت علمی گروه تنوع‌زیستی و مدیریت اكوسیستم‌های پژوهشكده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی در توضیح این مطلب افزود: ورود ماهی تیلاپیا از نوع، «زیلی» و «اورئوس» در تالاب شادگان خوزستان به آفتی بزرگ تبدیل شد و علاوه بر آنكه معیشت صیادان را مختل كرد، پیامدهای منفی اقتصادی و اجتماعی متعددی را رقم زد تا آنجا كه استان خوزستان و پدافند غیرعامل این‌گونه مهاجم را به‌عنوان یك تهدید زیستی معرفی كرد.

 

براساس این تجربه و تجارب دیگری كه وجود دارد چرا باید دوباره با صدور مجوز پرورش تیلاپیا این تجربه تلخ را تكرار كنیم؟ عبدلی با اشاره به جلسات متعددی كه در این زمینه برگزار شده است، گفت: پرورش تیلاپیا 2جنبه دارد؛ یك جنبه آن، پرروش ماهی است كه باید شیلات نظر بدهد كه آیا این‌گونه ارزش اقتصادی دارد یا مقرون‌به‌صرفه نیست. اما جنبه دیگر آن، بحث اثرات محیط‌زیستی و جنبه‌های اكولوژیكی پرورش این ماهی است كه باید بررسی شود آیا با توجه به شرایط تنوع زیستی و مشكلاتی كه رودخانه‌ها و تالاب‌های كشور با آن درگیرند، ورود یك گونه غیربومی مثل تیلاپیا مشكل‌ساز نیست ؟

یا پرورش آن مغایر با مصالح محیط‌زیست است و به بروز فاجعه منجر می‌شود؟ به‌عبارت دیگر، از نظر اداری، كارشناسان سازمان حفاظت محیط‌زیست باید ارزیابی ریسك یك گونه مهاجم را انجام داده و دراین باره اظهارنظر كنند. به گفته وی، نمی‌توان بی‌توجه به اثرات زیست‌محیطی و براساس نظرات یك یا 2متخصص خارجی كه فقط متخصص پرورش ماهی هستند، این‌گونه را وارد كشور كرد.

 

تیلاپیا منابع آبی كشور را تهدید می‌كند

این استاد دانشگاه خاطرنشان كرد: به‌طور قطع باید این موضوع به كارشناسانی محول شود كه در زمینه محیط‌زیست تخصص دارند و بنا بر ارزیابی ریسك یك گونه به كشور در این‌باره تصمیم‌گیری شود. این درست نیست كه بگوییم در یزد می‌خواهیم ماهی تیلاپیا پرورش بدهیم و این ارزیابی مربوط به یزد است. آنچه مسلم است این خطر وجود دارد كه با صدور مجوز برای پرورش در یزد، این‌گونه از آب‌های شمال و جنوب كشور هم سر در بیاورد.

 

عبدلی با اشاره به اینكه ممكن است گفته شود تیلاپیای آبی و زیلی كه در شادگان تبدیل به‌گونه مهاجم شد، با گونه‌نیل متفاوت است،تأكید كرد: هر 3گونه مذكور در فهرست گونه‌های مهاجم ثبت شده‌اند و اثرات منفی آنها بر محیط‌زیست اثبات شده است. وی اولویت سازمان حفاظت محیط‌زیست برای حفاظت از منابع آبی كشور را یادآورشد و گفت: براساس این اولویت، نباید به این سادگی یك گونه مهاجم را وارد محیط آبی كرد. گونه‌ای كه سدها، رودخانه‌ها و تالاب‌ها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و سلامت آنها را به خطر می‌اندازد ‌آن هم در شرایطی كه كشور با بحران آب مواجه است. ضمن آنكه وقتی كه ما به خلیج‌فارس و دریای خزر و ماهیان ارزشمند این دو دریا دسترسی داریم، هیچ توجیهی برای پرورش یك گونه مهاجم پذیرفته نیست.

 

عبدلی گفت: اگر برای نظرات كارشناسان دلسوز كشور و برای محیط‌زیست ارزش قائلیم، باید به این نظرات احترام بگذاریم و همانطور كه ابتكار، رئیس سابق سازمان حفاظت محیط‌زیست، مخالفت كارشناسانه این سازمان را با اجرای طرح پرورش ماهی تیلاپیا در چند نامه اعلام كرد، بر این نظرات صحه بگذاریم. در غیر این صورت با توجه به پیامدهای جبران‌ناپذیر اجرای این طرح از نمایندگان مجلس به‌ویژه فراكسیون محیط‌زیست و كمیسیون كشاورزی، آب و منابع طبیعی انتظار می‌رود برای جلوگیری از این فاجعه زیست‌محیطی ورود كرده و چاره‌ای بیندیشند.

 

نگرانی از صدور مجوز

سازمان محیط‌زیست همواره نسبت به خطراتی كه این‌گونه مهاجم می‌تواند برای آب‌های ایران داشته باشد، هشدار داده و اعلام كرده است كه تنها برای پرورش این ماهی به شكل آزمایشی و با اهداف پژوهشی در بافق یزد مجوز صادر كرده است. اكنون این نگرانی وجود دارد كه با تغییر مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست، این سازمان بی‌توجه به مخالفت‌های پی در پی كارشناسان با درخواست شیلات موافقت كند. این درحالی است كه كارشناسان حوزه مربوطه با اشاره به ‌گونه‌های مهاجم مثل شانه‌دار مهاجم در خزر و ماهی غیربومی آمور در هامون می‌گویند پرورش ماهی تیلاپیا به‌مراتب زیانبارتر از 2گونه مهاجم یادشده است.

 

ماهی آمور كه در دهه60 با نیت خیرخواهانه در هامون رهاسازی شد معیشت حاشیه‌نشینان هامون را تا آستانه نابودی پیش برد.كارشناسان محیط‌زیست می‌گویند برای پرورش ماهی باید سراغ گونه‌های بومی كشور ازجمله ماهیان خاویاری و سایر گونه‌های بومی رفت كه هم اقتصادی است و هم از ماهی تیلاپیا كه یك گونه مهاجم است بهتر است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha