سلامت نیوز:مدارس عشایری امروز، نیم‌قرن سابقه را پشت‌سر گذاشته‌اند. کودکان در سن تحصیل اقلیت کوچ‌رو را در مسیر جابه‌جایی فصلی ایل، تحت‌پوشش تحصیلی قرار می‌دهند.

به گزارش سلامت نیوز به روزنامه فرهیختگان ،بسته به شرایط منطقه بیتوته عشایر، ممکن است این مدارس در چادر، کانکس یا اتاق‌های پیش‌ساخته و بلوک سیمانی تشکیل شود.

در موارد بسیار نادر، معلمان هم همراه با ایل کوچ می‌کنند و بنا بر سیاست آموزش و پرورش عشایری، معلمان این مدارس، حتما عشایرزاده و آشنا با فرهنگ ایلیاتی و قیود کوچ هستند. شهرستان اندیکا در شمال استان خوزستان، حدود هزار دانش‌آموز عشایری دارد که 300 معلم در 55 کلاس درس چادری و روباز به این دانش‌آموزان درس می‌دهند.

با توجه به موقعیت جغرافیایی شهرستان اندیکا و قرار گرفتن مناطق بیتوته ایل عشایری در دامنه‌های ارتفاعات زاگرس، تعداد قابل‌توجهی از کلاس‌های درس عشایری، در مناطق صعب‌العبور تشکیل می‌شوند.

بالاآمدن آب رودخانه‌ها و سرریز شدن به جاده‌ها و قطع دسترسی عشایر به مناطق روستایی و همچنین مشکلاتی همچون نگرش منفی والدین به ادامه تحصیل فرزندان؛ به‌خصوص دختران، ازجمله موانع موقت و دائمی ادامه‌تحصیل دانش‌آموزان است.