سلامت نیوز: معضل کمبود سرویسهای بهداشتی کم بود، با معضل پولی شدن سرویسهای بهداشتی نیز مواجه شده ایم، علاوه بر آن مستندات موجود نشان میدهد که به جز سرویسهای بهداشتی، نمازخانههای بین شهری نیز این روزها با معضل پولی شدن مواجه شدهاند تا جایی که در یک ویدئو منتشر شده در فضای مجازی که مربوط به شهر دامغان است، دیده میشود که شخصی از مراجعین به نمازخانه و سرویس بهداشتی پول میگیرد! شاید مبلغ اخذ شده، مبلغ زیادی نباشد اما موضوعی که مطرح است این است که چرا در رابطه با چنین خدماتی باید پول دریافت شود؟ کدام ارگانی باید بر این موضوع نظارت داشته باشد؟!
>معضلی به نام کمبود سرویس بهداشتی در کشور
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آفتاب یزد ،سرویس بهداشتی بین راهی سالهاست که یکی از معضلات گردشگری در کشور به شمار میآید و بارها درباره آن بحث و گفتوگو شده است و هر بار یکی از مسئولین با آغاز فصل سفر در کشور نوید ساخت سرویس بهداشتی را میدهد اما این معضل همچنان به قوت خود باقی است.
هر چند تعدادی سرویس بهداشتی در جادههای کشور وجود دارد اما این تعداد نیز تنها نام سرویس را یدک میکشند و خبری از بهداشت در آنها نیست، بارها گفته شده که مسئولین نسبت به این موضوع رسیدگی لازم را داشته باشند اما همچنان نه رسیدگی صورت میگیرد و نه مسئولی در رابطه با بهداشت در این به اصطلاح سرویسها اقدامی انجام میدهد!
دستشوییهای انگشت شماری را هم در سطح جادهها میتوان دید که با وجود اینکه کمتر شباهتی به سرویس بهداشتی دارند اما بهداشت در آنها رعایت میشود، البته یک مشکل اساسی را هم یدک میکشند آن هم مسئله پولی بودن سرویس بهداشتی است! برای همه ما بارها و بارها اتفاق افتاده که طی سفرهای زمینی سرو کارمان به یکی از همین سرویسهای بهداشتی بیفتد!
برای ورود به این سرویسها باید حداقل هزار تومان هزینه کنید وگرنه اجازه استفاده نخواهید داشت، فردی روبه روی در ورودی نشسته و در حالی که میز کوچکی رو به رویش قرار دارد از همه پول دریافت میکند و هر کس هم که اعتراضی کند میگوید ما سرویس را تمیز میکنیم و شما بابت این موضوع باید پول پرداخت کنید! به نظر میرسد این موضوع به امری معمول تبدیل شده چرا که هیچ نظارتی در این خصوص صورت نمیگیرد و از طرف دیگر مسئولان نیز راضی به نظر میرسند!
>نماز و دستشویی نفری هزار!
ویدئویی در فضای مجازی دست به دست میشود که در آن مردی جلو درب ورودی سرویس بهداشتی و نماز خانه ایستاده و از مردم پول میگیرد تا به آنها اجازه ورود بدهد، شخصی که در حال فیلمبرداری است، میگوید آقا نماز اینجا چند است و آن مرد در جواب میگوید هزار تومان، فبلمبردار باز با تاکید میگوید: «یعنی نماز خانه هزار تومان، دستشویی هم هزار تومان؟!» و مرد تائید میکند!
این بار فیلمبردار از او میپرسد «اسم شهرتان چیست؟» و مرد با عصبانیت جواب میدهد «دامغان!» این در شرایطی است که افراد بسیاری رو به روی مرد جلو در سرویس بهداشتی و نمازخانه به صف ایستادهاند تا نفری هزار تومان پرداخت کنند و داخل شوند!
سوالی که در این بین بهوجود میآید این است که آیا دریافت پول توسط این افراد قانونی است؟ برای بررسی این موضوع بارها با حسن بیگی نماینده مردم دامغان تماس گرفتیم اما هیچ کس پاسخگو نبود، با همتی نماینده سمنان نیز تماس گرفتیم اما شخصی گفت که تلفن همراه ایشان دایورت است! به ناچار با محمود میرلوحی، عضو شورای شهر تهران تماس گرفتیم تا از قانونی بودن یا نبودن این موضوع اطلاع کسب کنیم؛ او میگوید:
«حتما این موضوع قانونی است چرا که این اماکن اکثرا دولتی نیستند و سرمایهگذاری این سرویسها را میسازد در مقابل پول میگیرد! اداره کردن این گونه مراکز هزینه بر است بنابر این مالک و سرمایه گذار برای تامین هزینهها از مردم پول دریافت میکنند.
بیش از دو دهه است که دولت و وزارت نفت پمپبنزینها را موظف کرده است که سرویسهای بهداشتی تمیز داشته باشند اما با اینکه این پمپ بنزینها درآمدزا هم هستند اما همچنان در کمال تاسف خیلی از پمپ بنزینها سرویس بهداشتی ندارند و یا سرویسهای بهداشتی آنها مناسب نیست! این نشان میدهد نگهداری این گونه مراکز در معابر بیرون شهری پر هزینه است، در کشورهای مختلف در منطقه نیز همین کارها انجام میشود، یعنی مسافرین به کسانی که از این مراکز نگهداری میکنند مبلغی میپردازند!»
او در ادامه تاکید کرد:«در کشور ما مشکل تامین آب وجود دارد و باید چاه زده شود تا در مناطق بیرون شهری آب تهیه شود؛ برق کشی در این مناطق نیز بسیار پر هزینه است، بنابر این اگر کسی توان این را داشته باشد که سرویس بهداشتی خارج از شهر بسازد بنابر این حقش است که از مردم پول دریافت کند! این موضوع به دلیل اینکه خارج از شهر است زیر مجموعه مدیریت شهری قرار نمیگیرد، چون شهرها محدودهای دارند و شهرداریها حداکثر در این محدودهها میتوانند وظایفشان را انجام دهند!
متاسفانه سازمان میراث فرهنگی و حمل و نقل پایانهها سالهاست که هیچ هزینهای در رابطه با این موضوع نمیکنند در صورتی که از دولت نهم شعار دادهاند که میخواهند هزار سوریس بهداشتی در کشور ایجاد کنند در حالیکه هنوز صد تای آن را هم نساختهاند. این کار پر هزینه و پر مشقتی است و اگر کسی بتواند چنین کاری انجام دهد و شرایط مساعد ایجاد کند حقش است که از مردم هزینه بگیرد و باید به او جایزه داد!»
>ساخت سرویس بهداشتی؛وعدهای که هیچ وقت میسر نشد!
سالها پیش محمدشریف ملک زاده، معاون سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور دولت نهم در جمع خبرنگاران، نبود سرویسهای بهداشتی مناسب برای گردشگری و بخصوص گردشگران خارجی را با موضوع آبروی ملی گره زد و گفته بود:
«شرایط تا حدی نامطلوب است که گاهی راهنمایان تور به محض پیدا کردن سرویس بهداشتی در یک قهوه خانه قدیمی بین راهی زودتر از گردشگر خارجی به سرویس بهداشتی میروند و آنجا را نظافت میکنند» بعد از آن مدیران زیادی آمدند و رفتند و وعده ساخت دادند با این حال این معضل همچنان در جادههای کشور وجود دارد و مورد انتقاد گردشگران و مسافران است.
پیش از این بارها و بارها در رابطه با مسئله سرویس بهداشتی با مسئولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری صحبت شده اما هر بار تقصیر را گردن ارگان دیگری انداختهاند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردهاند این در حالی است که سایر نهادها و ارگانها نیز با سیاستی شبیه به آنها با معضل سرویسهای بهداشتی برخورد میکنند و هر نهاد این وظیفه مهم را برعهده نهادی دیگر میاندازد. در چنین شرایطی است که ساماندهی سرویسهای بهداشتی فقط به عنوان یک مطالبه باقی مانده است.
نظر شما