بسیاری از ما از كم خونی رنج میبریم. این بیماری علامتهای مختلفی دارد كه ارث و ژنتیك از جمله آنهاست. دكتر شیدا نظری، فوق تخصص خون و انكولوژی در برنامه نیمروزی رادیو سلامت درباره كمخونیهای ارثی سخن گفته است كه چكیدهای از آن را میخوانید.
در كمخونیهایی كه زمینه ارثی دارند ، معمولا یكی از والدین درگیر این بیماری بوده و حتما در فامیل سابقه كمخونی وجود داشته كه شایعترین آنها تالاسمی است.
تالاسمی اختلال ارثی خونی است كه با كاهش هموگلوبین و گلبولهای قرمز خون مشخص میشود و به همین علت ممكن است به خستگی فرد منجر شود. تالاسمی به دو نوع مینور و ماژور تقسیم میشود.
تالاسمی مینور نوعی است كه یكی از والدین حتما ناقل ژن آن هستند و فرد از والدین به ارث میبرد، ولی اگر پدر و مادر هر دو ناقل این ژن باشند كه بیشتر در ازدواجهای فامیلی این اتفاق میافتد، فرم تالاسمی ماژور پیش میآید.
افراد مبتلا به تالاسمی مینور گلبولهای قرمز كوچكی دارند اما عملكرد این گلبولها خوب است و این افراد از نظر هوشی و رشد مشكلی ندارند. تنها مشكل این افراد كمتر بودن میزان هموگلوبین خون از حد طبیعی است و چون هموگلوبین وظیفه انتقال اكسیژن را در بدن به عهده دارد، گاهی این افراد در فعالیتهای شدید احساس خستگی میكنند. همچنین اگر كمخونی ناشی از فقر آهن هم به آن اضافه شود خستگی این افراد چند برابر افزایش مییابد.
رنگ پریدگی، تنگی نفس، بیقراری، كندی رشد و زردی از علائم دیگر این بیماری است. برخلاف تصور عموم بایك آزمایش خون ساده هرگز نمیتوان تالاسمی را تشخیص داد و لازم است آزمایشهای تكمیلی انجام شود.
بسته به شدت تالاسمی علائم بالینی آن متغیر است. گاهی علائم از نوزادی مشخص میشود گاهی هم ممكن است بدون علامت واضح باقی بماند. در تالاسمی ماژور به علت افزایش خونسازی شكل استخوانبندی صورت افراد تغییر پیدا میكند. مثل: مدل جمجمه، پیشانی، گونه و....
تمام فعالیتهای روزمره افراد مبتلا به تالاسمی مینور مثل بقیه افراد است و تنها نیاز به مراقبتهای بیشتری دارند بهعنوان مثال در سنین رشد باید به مساله كمخونی ناشی از فقرآهن توجه شود. همچنین در صورت ابتلای فرد به عفونت یا نیاز به جراحی، حتما باید پزشك معالج را از ابتلای فرد به تالاسمی مینور آگاه كرد چون ممكن است فرد نیاز به تزریق خون پیدا كند.
منبع: جام جم آنلاین
نظر شما