لرزش چیست؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از کالم کلینیک، لرزش انقباضات غیر ارادی ماهیچه‌ های بخشی از بدن است که یک اختلال حرکتی رایج است و می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند، اما بیشتر در دست ها، بازوها، سر، صورت یا صدا دیده می شود.

سیستم عصبی نقش کلیدی در تولید لرزش ایفا می کند - این لرزش معمولاً در اثر فعالیت غیر طبیعی در مناطق خاصی از مغز که حرکت را کنترل می کند ایجاد می شود. آنها همچنین ممکن است به دلیل داروها یا سوء مصرف مواد باشند.

آیا اضطراب با لرزش ارتباط دارد؟

بله، در برخی موارد اضطراب می تواند با لرزش مرتبط باشد. اضطراب یک پاسخ طبیعی به استرس است و می‌تواند باعث ایجاد طیفی از علائم فیزیکی و احساسی از جمله لرزش شود. استرس یا اضطراب شدید می تواند باعث لرزش شود یا می تواند لرزش های موجود را بدتر کند.

لرزش های مرتبط با اضطراب ممکن است زمانی رخ دهد که فرد تحت استرس شدید یا حمله پانیک دارد. این لرزش‌ها ممکن است زمانی که فرد سعی می‌کند کار خاصی را انجام دهد بیشتر محسوس باشد و ممکن است با علائم فیزیکی دیگری مانند تعریق، تنگی نفس و احساس سفتی در قفسه سینه همراه بشود.

سایر علل لرزش

لرزش می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. برخی از علل رایج لرزش عبارتند از:

1. اختلالات عصبی: برخی از اختلالات عصبی، مانند بیماری پارکینسون و ام اس، می توانند باعث اختلال حرکتی مانند لرزش شوند.
2. شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی، مانند قند خون پایین و تیروئید پرکار، می توانند باعث لرزش شوند.
3. داروها: برخی از داروها، مانند برخی داروهای ضد افسردگی و محرک ها، می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث ایجاد لرزش شوند.
4. ترک الکل: لرزش می تواند از علائم ترک الکل باشد.
5. آسیب مغزی تروماتیک (TBI): TBI می تواند باعث لرزش به دلیل آسیب به مراکز کنترل مغز برای حرکت شود. این آسیب می تواند منجر به عملکرد غیر طبیعی سیستم عصبی شود.

علائم لرزش چیست؟

علائم لرزش بسته به نوع لرزش و علت اصلی آن می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج لرزش عبارتند از:

• لرزش موزون دست ها، بازوها، سر، صورت یا صدا. این شایع ترین علامت است و ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد.
• سختی در انجام کارهای ظریف مانند استفاده از ظروف، نوشتن و بستن بند کفش است.
• مشکل در صحبت کردن یا آواز خواندن به دلیل سرعت نامفهوم و کندی حرکات.
• لرزش ممکن است با سفتی یا سفتی در قسمت آسیب دیده بدن همراه باشد.
• لرزش ممکن است حفظ تعادل را برای فرد دشوار کند، به خصوص هنگام ایستادن یا راه رفتن.

علاوه بر این علائم جسمی، لرزش می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره و رفاه فرد نیز داشته باشد. برای مثال، لرزش می تواند انجام کارهای روزمره مانند نوشتن، غذا خوردن یا لباس پوشیدن را دشوار کند. آنها همچنین می توانند در فعالیت ها و روابط اجتماعی تداخل داشته باشند، زیرا لرزش ممکن است به عنوان نشانه ای از ضعف یا بی ثباتی تلقی شود.

اگر اضطراب باعث لرزش شما می شود، ممکن است برخی از علائم رایج اضطراب را نیز تجربه کنید.

انواع مختلف لرزش

انواع مختلفی از لرزش وجود دارد که هر کدام مجموعه ای از علل و ویژگی های خاص خود را دارند. بیایید به برخی از رایج ترین انواع لرزش که می تواند ناشی از اضطراب باشد نگاهی بیندازیم:

لرزش اساسی

لرزش اساسی شایع ترین شکل لرزش است که حدود 10٪ از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد که یک اختلال عصبی است که باعث لرزش ریتمیک دست و بازو می شود و همچنین می تواند سر، صورت و صدا را نیز درگیر کند.

افراد مبتلا به لرزش اساسی اغلب این اختلال را به ارث می برند و معمولاً بالای 40 سال سن دارند. ممکن است با کافئین و برخی داروها این اختلال بدتر شود. در حالی که لرزش اساسی ناشی از اضطراب نیست، اما می تواند با استرس و اضطراب تشدید شود.

علت لرزش اساسی به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور می شود که شامل ناهنجاری هایی در مناطق خاصی از مغز است که حرکت را کنترل می کند.

لرزش اساسی معمولاً بر اساس وجود علائم خاص تشخیص داده می شود، مانند لرزش هایی که در هنگام استراحت اندام آسیب دیده رخ می دهد و زمانی که اندام در حال استفاده است بهبود می یابد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند MRI را برای رد سایر علل بالقوه لرزش تجویز کند.

لرزش استراحت

لرزش در حال استراحت نوعی لرزش است که زمانی رخ می‌دهد که قسمت آسیب‌دیده بدن در حال استراحت است، مانند زمانی که فرد خیلی راحت نشسته است. لرزش در حالت استراحت می تواند یکی از علائم بیماری پارکینسون باشد، اما می تواند در افرادی که استرس یا اضطراب شدید را تجربه می کنند نیز رخ دهد.

لرزش در حال استراحت معمولاً با لرزش یا لرزش ریتمیک قسمت آسیب دیده بدن مشخص می شود. آنها ممکن است خفیف یا شدید باشند و ممکن است زمانی که فرد تحت استرس است یا زمانی که در تلاش برای انجام یک کار خاص است، بیشتر قابل توجه باشند. لرزش های استراحت می تواند مختل کننده باشد و انجام برخی وظایف مانند نوشتن یا نگه داشتن فنجان را برای فرد دشوار کند.

لرزش روانی

لرزش روانی که به عنوان لرزش عملکردی نیز شناخته می شود، نوعی لرزش است که بیشتر از یک بیماری عصبی یا پزشکی ناشی از عوامل روانی است. لرزش های روانی می توانند هر قسمتی از بدن را درگیر کنند، اما اغلب دست ها، سر و صدا را درگیر می کنند و ممکن است با علائم روانشناختی دیگری مانند اضطراب یا افسردگی همراه باشند.

تشخیص لرزش روانی ممکن است دشوار باشد زیرا اغلب شبیه سایر انواع لرزش مانند لرزش اساسی یا بیماری پارکینسون است.

لرزش فیزیولوژیک

لرزش فیزیولوژیک نوعی لرزش است که جزء طبیعی و بی ضرر فیزیولوژی بدن است. لرزش فیزیولوژیک بسیار شایع است و می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند، اما اغلب دست ها را درگیر می کند. ممکن است زمانی که فرد تحت استرس است، زمانی که خسته است یا در حال انجام یک کار خاص است، بیشتر قابل توجه باشد.

لرزش فیزیولوژیک معمولاً خفیف است و معمولاً برای دیگران مخل یا قابل توجه نیست و معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست و معمولاً نیازی به درمان ندارد.

لرزش مخچه

لرزش مخچه نوعی لرزش است که در اثر آسیب یا اختلال در مخچه، بخشی از مغز که نقش کلیدی در حرکت و هماهنگی دارد، ایجاد می‌شود. مخچه در پشت مغز قرار دارد و مسئول هماهنگی حرکات ارادی مانند حرکات درگیر در راه رفتن و رسیدن است.

لرزش مخچه معمولاً دست‌ها، بازوها و پاها را درگیر می‌کند و ممکن است با علائم دیگری مانند مشکل در تعادل و هماهنگی، تکلم نامفهوم و مشکلات حرکات چشم همراه باشد. لرزش ممکن است در ابتدا خفیف باشد و با گذشت زمان شدیدتر شود.

لرزش مخچه می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله آسیب به سر، سکته مغزی، ام اس و تومورهای مغزی ایجاد شود.

لرزش عملی

لرزش عملی نوعی لرزش است که در حین حرکت یا زمانی که فرد در تلاش برای انجام کار خاصی است رخ می دهد. لرزش عملی می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند، اما اغلب دست ها و بازوها را درگیر می کند.

انواع مختلفی از لرزش عملی وجود دارد، از جمله:

• لرزش وضعیتی: نوعی لرزش است که قسمت‌های مختلف بدن از جمله دست‌ها، بازوها، سر و پاها را درگیر می‌کند. آنها می توانند توسط عوامل مختلفی از جمله اضطراب، قند خون پایین و برخی داروها ایجاد شوند. لرزش وضعیتی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در موقعیتی در برابر جاذبه قرار می‌گیرد، مانند زمانی که دست‌های خود را دراز کرده است.
• لرزش قصدی: نوعی لرزش است که زمانی رخ می دهد که فرد سعی می کند کار خاصی را انجام دهد یا به شیئی برسد. لرزش قصد ناشی از آسیب یا اختلال در مخچه، بخشی از مغز است که نقش کلیدی در حرکت و هماهنگی دارد.
• لرزش جنبشی: این لرزش ممکن است زمانی که فرد در حال انجام یک کار حرکتی ظریف است، مانند نوشتن یا استفاده از ظروف، بیشتر قابل توجه باشد. لرزش جنبشی ممکن است زمانی که فرد تحت استرس یا زمانی که خسته است بیشتر قابل توجه باشد.
• لرزش ایزومتریک: نوعی لرزش است که در حین انقباضات ارادی عضلانی رخ می دهد. به آن لرزش ایزومتریک می گویند زیرا زمانی رخ می دهد که عضله در حال انقباض است اما حرکت نمی کند (یعنی انقباض ایزومتریک).
• لرزش خاص: به این دلیل که لرزش مختص فعالیت ها یا وظایف خاصی است و در زمان های دیگر رخ نمی دهد به آن لرزش خاص می گویند. لرزش های خاص می تواند در هر قسمتی از بدن رخ دهد، اما بیشتر در دست ها و بازوها دیده می شود.

چگونه لرزش اضطراب را درمان کنیم

توجه به این نکته مهم است که لرزش می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد، بنابراین اگر لرزش را تجربه می‌کنید، همیشه ایده خوبی است که به یک پزشک مراجعه کنید. آنها می توانند به تعیین علت لرزش و ارائه درمان مناسب کمک کنند.

برای درمان لرزش ناشی از اضطراب، باید علائم اضطراب را مدیریت کنید که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درمان شناختی رفتاری (CBT)
• تکنیک های آرامش
• دارو

درمان شناختی رفتاری

درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی درمان است که بر کمک به افراد برای شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهایی که به اضطراب آنها کمک می کند تمرکز دارد. CBT می تواند یک درمان موثر برای لرزش های اضطرابی باشد، زیرا می تواند به فرد کمک کند تا راهبردهای مقابله ای را برای مدیریت اضطراب خود و کاهش لرزش خود بیاموزد.

در طول CBT، فرد با یک درمانگر کار می کند تا الگوهای فکری و رفتارهای منفی را که به اضطراب او کمک می کند، شناسایی و تغییر دهد. درمانگر ممکن است به فرد کمک کند تا تکنیک‌های آرام‌سازی، مانند تنفس عمیق یا آرام‌سازی پیشرونده عضلانی را بیاموزد تا به کاهش اضطراب و لرزش کمک کند.

همچنین ممکن است درمانگر به فرد کمک کند تا رفتارهایی را که به اضطراب او کمک می کند را شناسایی و تغییر دهد، مانند اجتناب از موقعیت ها یا فعالیت های خاص.

تکنیک های آرامش

تکنیک های تمدد اعصاب می توانند راه موثری برای کمک به کاهش لرزش های اضطرابی باشند. این تکنیک‌ها شامل تمرین‌هایی است که به فرد کمک می‌کند ذهن و بدن خود را آرام کند و می‌تواند برای کمک به کاهش شدت و دفعات لرزش مفید باشد. برخی از تکنیک های آرام سازی که ممکن است در کاهش لرزش اضطراب مفید باشد عبارتند از:

1. تنفس عمیق: این شامل تنفس آهسته و عمیق از طریق بینی و بازدم آهسته از طریق دهان است. تنفس عمیق می تواند به آرامش بدن و ذهن کمک کند.
2. آرام سازی پیشرونده عضلانی: این شامل تنش و شل کردن گروه های مختلف عضلانی در بدن برای کمک به کاهش تنش و تقویت آرامش است.
3. مدیتیشن: این شامل تمرکز ذهن بر روی یک شی، فکر یا فعالیت خاص برای کمک به آرام کردن ذهن و آرامش بدن است.
4. یوگا: این شامل یک سری حالت‌های فیزیکی، تکنیک‌های تنفسی و تمرین‌های مدیتیشن است که می‌تواند به آرامش ذهن و بدن کمک کند.
5. ماساژ : ماساژ می تواند به شل شدن عضلات و ایجاد حس آرامش کمک کند.

دارو

در برخی موارد، ممکن است دارو برای کمک به مدیریت اضطراب ضروری باشد. بتا بلاکرها که معمولاً برای درمان فشار خون بالا استفاده می شوند، می توانند در کاهش شدت لرزش ناشی از اضطراب نیز موثر باشند.

سایر روش های درمان لرزش

روش‌های درمانی دیگری نیز وجود دارد که بر روی درمان مستقیم لرزش تمرکز می‌کنند، از جمله تغییر سبک زندگی، تحریک عمیق مغز و وسایل کمکی.

تغییرات سبک زندگی

چندین تغییر در سبک زندگی وجود دارد که می توانید برای کمک به کاهش لرزش ایجاد کنید. این شامل:

• اجتناب از کافئین و الکل: کافئین و الکل هر دو می توانند لرزش را بدتر کنند، بنابراین محدود کردن یا حذف این مواد از رژیم غذایی ممکن است مفید باشد.
• خوردن یک رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی سالم که سرشار از میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل و غذاهای فرآوری‌شده و شیرین است، ممکن است به بهبود سلامت کلی کمک کند و به طور بالقوه لرزش را کاهش دهد.
• خواب کافی: خواب کافی برای سلامت کلی مهم است و می تواند به کاهش لرزش کمک کند.
• ورزش منظم: ورزش منظم می تواند کنترل و هماهنگی عضلات را بهبود بخشد که ممکن است به کاهش لرزش کمک کند.

توجه به این نکته ضروری است که این تغییرات سبک زندگی ممکن است به طور کامل لرزش را از بین نبرند، اما به طور بالقوه می توانند به کاهش شدت آن کمک کنند.

تحریک عمیق مغز

تحریک عمقی مغز (DBS) یک درمان جراحی است که شامل کاشت الکترودها در مناطق خاصی از مغز است. الکترودها به دستگاهی به نام مولد پالس متصل می شوند که در قفسه سینه کاشته می شود و سیگنال های الکتریکی را به مغز می فرستد تا به کنترل لرزش و سایر علائم بیماری های عصبی مانند بیماری پارکینسون، لرزش اساسی و دیستونی کمک کند.

DBS معمولاً برای افرادی توصیه می شود که به سایر درمان ها مانند داروها یا فیزیوتراپی پاسخ خوبی نداده اند یا برای کسانی که عوارض جانبی قابل توجهی از این درمان ها را تجربه می کنند. این یک روش پیچیده و تهاجمی است که خطراتی از جمله عفونت، خونریزی و مشکلات الکترودها یا ژنراتور پالس را به همراه دارد.

قبل از انجام DBS، یک فرد تحت یک ارزیابی کامل قرار می گیرد تا مشخص شود آیا کاندیدای خوبی برای این روش هستند یا خیر. این بررسی ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری مانند ام‌آرآی یا سی‌تی اسکن برای شناسایی نواحی خاصی از مغز باشد که با الکترودها هدف قرار می‌گیرند.

دستگاه های کمکی

وسایل کمکی ابزار یا وسایلی هستند که می توانند به افراد مبتلا به لرزش کمک کنند تا فعالیت های روزانه را راحت تر انجام دهند. برخی از نمونه‌هایی از وسایل کمکی که می‌توانند برای افراد مبتلا به لرزش مفید باشند عبارتند از:

• ظروف مخصوص: انواع ظروف مخصوص مانند ظروف وزن دار یا ظروف با دستگیره های دستی وجود دارد که می تواند به افراد مبتلا به لرزش کمک کند ظروف را راحت تر در دست گرفته و استفاده کنند.
• وسایل کمکی برای نوشتن: انواع ابزارهای کمکی برای نوشتن وجود دارد، مانند خودکار یا مداد مخصوص با دستگیره های دستی که می تواند به افراد مبتلا به لرزش کمک کند تا راحت تر بنویسند.
• دستگاه‌های الکترونیکی: دستگاه‌های الکترونیکی مانند رایانه‌ها و تلفن‌های هوشمند وجود دارند که دارای ویژگی‌های داخلی هستند تا به افراد مبتلا به لرزش کمک کنند تا راحت‌تر از آنها استفاده کنند. به عنوان مثال، بسیاری از دستگاه‌ها دارای نرم‌افزار تشخیص صدا هستند که به افراد اجازه می‌دهد به جای ماوس یا صفحه کلید، دستگاه را با استفاده از صدای خود کنترل کنند.
• لباس‌های تطبیقی: گزینه‌های لباس تطبیقی مانند لباس‌هایی با بسته‌بندی Velcro یا دکمه‌های مخصوص وجود دارد که استفاده از آن‌ها برای افرادی که لرزش دارند آسان‌تر است.