سلامت نیوز : به گزارش سلامت نیوز به نقل از سینا ؛ ه گزارش خبرگزاری سینا به نقل از وب‌ام‌دی، پژوهش تازه این پزشکان روشن می‌کند بیمارانی که در جراحی لگن آن‌ها از این نوع پروتز‌ها استفاده شده است سریع‌تر از سایر بیماران نیاز به جراحی تازه پیدا می‌کنند. پزشکان بریتانیایی در مقاله خود همچنین خواستار شدند که آزمایش‌های بیشتری روی محصولات پزشکی پیش‌از صدور مجوز تولید آن‌ها انجام شود.
پژوهشگران دانشگاه بریستول بریتانیا، اطلاعات مربوط به حدود ۴۰۲ هزار جراحی لگن خاصره برای کاشت مفصل ران را در فاصله سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ میلادی در این کشور بررسی کردند. در حدود ۳۱ هزار و ۲۰۰ مورد از این جراحی‌ها، پروتز فلز روی فلز مفصل ران کاشته شده است. در جراحی‌های دیگر نمونه‌های دیگر مفصل مصنوعی، از جنس سرامیک یا پلی‌اتیلن، استفاده شده است. ‌این تحقیق نشان می‌د‌هد که ۵ سال پس از کاشت پروتزهای فلزی گوی و کاسه مفصل، حدود ۶ درصد از آن‌ها به دلیل مشکلاتی که برای سلامتی بیمار ایجاد کردند، تعویض شدند. این آمار در مورد سایر انواع پروتز‌ها حدود دو درصد بوده است. از آن گذشته، هرقدر سطح مفصل فلز روی فلز بیشتر بوده، احتمال نیاز بیمار به جراحی مجدد برای تعویض پروتز هم بیشتر شده است. در حالیکه در مورد پروتزهایی از جنس سرامیک این آمار برعکس بوده، هرقدر سطح پروتز بزرگ‌تر بوده، دوام آن‌هم بیشتر بوده است.همزمان با انتشار این مقاله، سازمان ملی دارو و محصولات پزشکی آلمان نیز اعلام کرده است که مشغول بررسی خطرات احتمالی کاشت این نوع از پروتزهای فلزی است.
این سازمان ضمن تبادل اطلاعات با سازمان ملی بهداشت بریتانیا با همکاری جامعه تخصصی پزشکان و تولیدکنندگان محصولات پزشکی آلمان، پژوهش تاز‌ه‌ای را در این زمینه آغاز کرده است‎.