بیشتر موارد آلودگی به هپاتیت B بدون نشانه است، بنابراین بهترین روش تشخیص این بیماری، آزمایش خون است.
وی همچنین تصریح كرد: آلودگی به هپاتیت B به طور عمده و نتیجه تماس با خون و ترشحات جنسی آلوده با روشهای متفاوت، تولد از مادر آلوده به هپاتیت B، تماس جنسی حفاظت نشده با فرد آلوده، استفاده مشترك از ابزار آلوده تیز و برنده نظیر سوزن و سرنگ، تیغ اصلاح و مسواك، تزریق مكرر خون یا فرآوردههای خونی آلوده، دیالیز با وسایل آلوده و پیوند اعضای آلوده و یا هر اقدامی كه منجر به سوراخ شدن پوست با وسایل آلوده و غیر استریل انتقال مییابد، بنابراین حضور افراد آلوده در محیطهای كار و اجتماع بلامانع است.
وی از جمله موارد پیشگیری از هپاتیت B را استفاده نكردن از وسایل تیز و برنده به صورت مشترك، مراقبت از پوست به منظور ایجاد سوراخ شدن و خراش، پرهیز از تماس جنسی مشكوك و حفاظت نشده، واكسیناسیون نوزادان در بدو تولد و در 5/1 و 9 ماهگی، واكسینه شدن در سه نوبت عنوان كرد و گفت:هپاتیت حاد، هپاتیت مزمن و آلودگی بدون علامت سه حالت متفاوت آلودگی به ویروس هپاتیت است كه در حالت اول بیمار با نشانههایی مانند تب، سرماخوردگی، تهوع، استفراغ و درد شكم دچار زردی میشود و سفیدی چشمها اولین عضو دچار زردی است و فقط در 5 تا 10 درصد بیماران بالغ امكان آلودگی مزمن میشود و پس از 6 ماه خون از ویروس پاك میشود و به طور معمول خود به خود بهبود مییابد.
عطارزاده شایعترین نشانه هپاتیت مزمن را ضعف و خستگی طولانی و گاهی با زردی خفیف و خارش عنوان كرد.
نظر شما