سلامت نیوز : در بریتانیا نرخ متوسط نزدیک‌بینی بین ۲۰ تا ۳۰ درصد است. به گفته پروفسور «ایان مورگان»، که سرپرستی این تحقیق را در دانشگاه ملی استرالیا به عهده داشته است، این رقم، پیش‌تر در آسیای جنوب شرقی نیز حدود ۲۰ الی ۳۰درصد بوده است. اما در دو نسل گذشته جهشی نامعمول بروز کرده است. او گفته است: «در جنوب شرق آسیا نزدیک‌بینی از چیزی حدود ۲۰درصد به بالای ۸۰ درصد رسیده و میان جوانان حتی تا ۹۰درصد است. این قطعا مشکلی جدی برای سلامت محسوب می‌شود».

 به گزارش سلامت نیوز به نقل از سینا ؛ اگر دید شخصی از فاصله ۲ متری تار شود، چشم پزشکان او را نزدیک‌بین محسوب می‌کنند. این مشکل اغلب به دلیل کشیدگی کره چشم، که در جوانی رخ می‌دهد، پدید می‌آید. پروفسور «مورگان» می‌گوید: «بسیاری از دانش‌آموزان در شرق آسیا ساعاتی طولانی را برای انجام تکالیفشان در مدرسه سپری می‌کنند.»
دانشمندان به نقش ماده‌ای به نام دوپامین در این زمینه اشاره می‌کنند. سطح دوپامین با در معرض نور آفتاب قرار گرفتن چشم بالا می‌رود و این مانع از کشیدگی کره چشم می‌شود.
مولفه‌های فرهنگی نیز در بروز این مشکل سهم دارند. برخی دانش‌آموزان آسیایی در ساعت نهار مدتی را صرف استراحت و خواب نیمروزی می‌کنند و به همین دلیل از نور روز محروم می‌شوند.
به گفته پروفسور «مورگان» فشار شدید آموزشی و برنامه روزانه دانش‌آموزان، که شامل خواب نیمروزی هم هست، آنان را گرفتار محرومیتی مضاعف از نور روز می‌سازد.
دهه‌ها تصور بر این بود که عنصر وراثت نقش اصلی را در نزدیک‌بینی بازی می‌کند و اهالی چین، کره و ژاپن شدیدا مستعد ابتلا به نزدیک‌بینی هستند. اما بنابر تحقیق اخیر فرضیه عکس آن به اثبات رسیده است. چرا که در سنگاپور، که افرادی با اصالت چینی، هندی و مالایی در آن زندگی می‌کنند، هر سه گروه نژادی جهشی چشمگیر در ابتلا به نزدیک‌بینی نشان داده‌اند. به همین دلیل پروفسور «مورگان» معتقد است که نمی‌توان ژنتیک را عامل اصلی این مساله دانست. به گفته او «ژن‌ها طی دو نسل جهش نمی‌کنند و نمی‌توان این سرعت تغییرات را با مساله ژنتیک توضیح داد». بنا به تحقیقی دیگر در دانشگاه کمبریج، هر یک ساعت بیشتری که کودکان و نوجوانان در نور روز سپری کنند، خطر نزدیک‌بینی را تا ۲درصد کاهش می‌دهد.