به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ اما فارغ از اینكه چرا و به چه علت بودجه مناسبی در اختیار وزارت بهداشت و درمان به عنوان وزارتخانهای كلیدی كه با سلامت و جان مردم ارتباط تنگاتنگ دارد،قرار نگرفته، باید این سوال را پرسید كه حوزه بهداشت و درمان در نظام بودجهای ما و نگاه مسئولان دولتی چه جایگاهی دارد؟ حوزه سلامت بازار متلاطم ارز نیست كه اگر اسیر تصمیمات مقطعی و غلط شد بشود به آسانی با آن كنار آمد و تاثیراتش را در میان مردم اندك توصیف كرد؛حوزه سلامت با توده جامعه در ارتباط است و هرگونه كاستی و مشكل در آن در نهایت دامن آحاد مردم و به ویژه قشر محروم را میگیرد.گواه این مدعا سخنان وزیر بهداشت درباره زیر خط فقر رفتن سالانه 7درصد مردم به علت هزینههای سلامت است.
آیا كمبود بودجه و فاصله گرفتن از اهداف عالی نظام سلامت و عدالت اسلامی در این بخش،جفا نیست؟ اگر بپذیریم انسان محور توسعه پایدار است و نقش اساسی در چشمانداز 20ساله نظام ایفا میكند نباید فكری اساسی برای دسترسی این نیروی انسانی به خدمات درمانی مناسب و ارزان فراهم كنیم؟با توجه به اینكه دولت سهم حوزه سلامت را به طور كامل پرداخت نكرده است، این موضوع سبب نمیشود كه بیمارستانهای دولتی و كادر پزشكی آنها از ارائه خدمات ایدهآل به مردم باز بمانند؟اینها فقط بخشی از نگرانی و دغدغههایی است كه كارشناسان این روزها بر زبان میآورند و بهدنبال راهكاری برای حل آن میگردند. اگر چه وزارت بهداشت كجدار و مریز با كمبود بودجه سر میكند اما چه تضمینی وجود دارد كه طرحهای بهداشتی و درمانی این وزارتخانه قربانی كمبود بودجه نشود؟اگر چه از همین حالا زمزمههای توقف طرح پزشك خانواده به عنوان طرح بزرگ و مهم این وزارتخانه برای تحقق عدالت در حوزه سلامت به گوش میرسد. از همه مهمتر این روزها بیماران صعبالعلاج با مشكل كمبود دارو و در برخی مواقع نبود داروهای مورد نیازشان در داروخانهها روبهرو هستند و این موضوع هر روز بر نگرانی آنها میافزاید.به نظر میرسد تا دیر نشده دولت باید در این زمینه دست به كار شود و با تامین ارز مورد نیاز برای تامین مواد اولیه، دارو و تجهیزات، دست فرصتطلبان و دلالان دارو را كه معمولا با بحرانیشدن اوضاع كار و بارشان سكه میشود،كوتاه كند.
نظر شما