به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ افسوس از اینكه تازه دلمان خوش شده بود به اینكه بخاریهای نفتی مدارس استاندارد شدند، اما بدترین اتفاق افتاد و اینبار همین بخاری استاندارد داغ بر دل همه گذاشت. بخاری نفتی كه اول گفتند نفتش را سرایدار بد ریخته و بعد گفتند معلم كلاس بغلی آن را بدجایی رها كرده و چه خوب كه نفر سومی نبود تا باركش بعدی این قصور باشد.
این اولینبار نبوده و اینگونه كه به نظر میرسد آخرینبار هم نخواهد بود كه دانشآموزان بیگناه در آتشی میافتند كه باید در دامن بیتوجهی برخی دیگر باشد، اما متأسفانه در قریب به اتفاق موارد مشابه همواره این نیروهای انسانی بودهاند كه زیر سؤال رفتهاند و كسی جواب سؤالات همیشه بیپاسخ را نداده است. اینكه چرا سالها است كلاسهای ما بوی نفت میدهد، كلاسها پرتراكماند، پنجره كلاسهای ما نردههای حفاظ ندارند و چرا سالها است با وجود رخداد حوادثی متفاوت از این دست، هیچكس درس نمیگیرد. اكنون كه «سیران» و قبل از آن سیرانها رفتهاند، چه فرقی به حال داغداران میكند كه مسئول مستقیم این حادثه چه زمانی به محل حادثه رسیده یا اصلاً رسیده یا نرسیده است. آتش دست و صورت دانشآموزان را سوزانده یا حرارت شدیدی كه در كلاس جمع شده است؟
آتش درس در آتشسوزی از بین رفته یا نرفته است و... مهم این است كه بموقع درس بگیریم، كاری كه كمتر شاهد آن بودیم. بموقع درس بگیریم و فكری به حال 150 هزار كلاس درس و 50 هزار اتاق جانبی نظام آموزشی بكنیم كه میگویند جایگزینی آنها با سیستم حرارت مركزی، هزار میلیارد تومان اعتبار میخواهد و این یعنی كه اكنون باید مسئولان در سطوحی بالاتر با تصویب فوریت اختصاص این اعتبار، برای همیشه به كابوس آتش در خانه دوم بچههای ایران پایان دهند و بدون هیچ حرفی بگویند ما را ببخشید به خاطر آرزوهایی كه از فرزندان شما به باد دادیم، ما را ببخشید برای این كه نوگلان شما را آزردیم و سلامت و زیبایی آنها را گرفتیم، ما را ببخشید بابت همه كوتاهیهایی كه در حق شما كردیم.
نظر شما