به گزارش سلامت نیوز به نقل از حمایت ؛ با چنین تمایلی این احساس در افراد به وجود میآید که از زمان عقب ماندهاند و نمیتوانند از آن به طور موثر بهرهمند شوند. سیر تاریخی نشان داده است که ضعف در مدیریت زمان، یک مساله قدیمی است؛ مسألهای که فناوری آن را به وجود نیاورده است و قادر به حل آن نیست. در حالی که ابزار بیشتری برای مدیریت زمان در اختیار داریم و فرایندهای اداری، کمتر دستخوش کاغذ و ملزومات غیر لازم قرار میگیرد، مدیریت ضعیف زمان را نمیتوان پنهان کرد و اثر بخشی بیشتری مورد نیاز است؛ زیرا برای موفقیت بیشتر، چه در زندگی شخصی و چه در زندگی حرفهای نیازمند بهکارگیری راهبردهای مدیریت زمان هستیم. این راهبردها برای استفاده بهینه از وقت تنظیم شده اند و به عنوان روشهایی برای پایش و کنترل زمان به کار میروند.
با استفاده موثر از زمان میتوان اهداف را مشخص و وظایف و فعالیتها را برنامه ریزی و اولویتبندی کرد. با برنامهریزی و اختصاص زمان، درک افراد از زمان در دسترس، افزایش مییابد و در نتیجه میتوانند از زمان خود به صورت هدفمند و سازمانیافته بهرهمند شوند؛ اما اولویتبندی امور و اختصاص زمان مشخص به هر فعالیت، موجب میشود وظایف گوناگون به موقع اجرا شود. برخی نتایج حاصل از شیوههای مختلف مدیریت زمان شامل متمرکز ساختن توجه فرد به اولویتها، سامان بخشیدن به افکار و فعالیتها، اجرای کارها در زمان تعیین شده، ایجاد انگیزه لازم برای اجرای کار، جلوگیری از اتلاف وقت و امور غیر ضروری، سرعت در پیشرفت و ارتقای عملکرد شخصی و کاهش فشار روزانه و در نتیجه افزایش سلامت روان میشود. در مجموع با اجرای مدیریت زمان، برنامهریزی و پایش، پیامدهای واقعبینانهتری حاصل و همه چیز به شکل موثرتر اجرامیشود.
نظر شما