به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ سالمندی، به گفته رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان كشور و متخصص طب سالمندی، فرایندی است كه سه شاخص مهم دارد؛ شاخص فیزیولوژیك، شاخص روحی و روانی و شاخص اجتماعی. در واقع، بر اساس شاخصهای مذكور، سالمندی به تقویمی، فیزیولوژیك، سالمندی زودرس و سالمندی دیررس تعریف میشود.
دكتر حسین نحوینژاد، میافزاید: اگر قرار باشد، سالمندی را به معنای گذشت زمان و فرسوده شدن بافتها و سلولهای بدن بدانیم، شاید به نوعی سالمندی هر فردی از همان تشكیل تخمك آغاز شود اما این نوع تعریف، برای سیاستگذاری، برنامهریزیهای راهبردی و كاركردهای اداری كارساز نیست. بنابراین، بهطور قراردادی، شروع 60 سالگی را آغاز سالمندی قرار دادهاند. اما این به این معنی نیست كه هر فرد 60 سالهای پیر و ناتوان شده است. در واقع سالمندی واقعی، فرآیندی است كه سه مؤلفه فیزیولوژیك، روحی و روانی و اجتماعی را دربر داشته باشد.
وی با بیان اینكه پدیده پیری زودرس و پیری دیررس دستخوش عوامل گوناگونی است، ادامه میدهد: علم و تجربه نشان میدهد، افرادی كه دوران كودكی، نوجوانی و جوانی شاد و با نشاطی داشتهاند و بطور نسبی از سطح رفاهی و الگوی صحیح زندگی برخوردار بودهاند، سالمندی بهتری را تجربه خواهند كرد. به عنوان مثال، هر كدام از ما با افرادی مواجه شدهایم كه هنوز به سن 60 سالگی نرسیدهاند اما توان كمی به لحاظ تحرك، تنفس، سم زدایی بدن، كنش و واكنشهای عاطفی و همچنین كاركردهای اجتماعی دارند. برعكس، گاهی هم با افراد 60 و چند سالهای مواجه میشویم كه از نظر فیزیولوژیك، روحی و روانی و اجتماعی در سطح قابل قبولی قرار دارند. اینها معمولاً سالمندان پویا و مولدی هستند كه از نظر میزان تحصیلات، سطح مطالعه، نوع شغل، رعایت نكات بهداشتی و مراقبتهای شخصی و... پیشینه خوبی داشتهاند.
وی میگوید: در دنیای نوین، سالمندی سالم داشتن تنها به معنای افزایش طول عمر و امید به زندگی نیست، بلكه امید به زندگی پویا یا سالم، به این مفهوم كه هم سن تقویمی بالا برود و هم لذت از زندگی افزایش یابد، به معنای سالمندی سالم است.
نحوینژاد تصریح میكند: از آنجا كه هرم جمعیتی كشورمان رو به سالمندی است و گفته میشود، تا سال 2050 حدود 25 درصد از جمعیت كشورمان را جامعه سالمند تشكیل خواهند داد، باید از همین حالا، با اتخاذ تدابیر لازم در قالب سیاستگذاریها، برنامهریزیهای راهبردی و ایجاد ساختارهای مناسب فرهنگی و اجتماعی برای ایجاد سالمندی سالم در كشور گام برداریم.
وی با مثبت ارزیابی كردن وضعیت سالمندی كشور نسبت به جهان غرب میگوید: آمارها نشان میدهد، بیش از 90 درصد از سالمندان كشورمان در كانون گرم خانواده هایشان زندگی میكنند چرا كه در ایران كه كشوری اسلامی است، مطابق با آموزههای دینی وقرآنی به تكریم و منزلت اجتماعی پیران تأكید فراوان شده است، در حالی كه در دیگر كشورها فرزندان از سن 18 سالگی از آغوش گرم خانوادهها جدا میشوند و زندگی فردی را تجربه میكنند.
نحوینژاد با بیان اینكه تربیت پزشكان آشنا به طب سالمندی در كشور ضرورتی اجتناب ناپذیر است، میگوید: هرچند در ایران، تعداد پزشكان طب سالمندی به تعداد انگشتان دست هم نمیرسد اما مشكل اساسی در كشور ما، دیدگاه مردم و جامعه پزشكی نسبت به جامعه سالمندی است. در واقع، با توجه به تغییر هرم جمعیتی كشور به سمت جمعیت سالمندی، افزایش مراقبتهای بهداشتی و درمانی برای جامعه سالمندی ضرورتی غیر قابل انكار است، بنابراین باید با آموزش پزشكان عمومی و دیگر متخصصان نسبت به تعدیل دز دارو، انجام معاینات دورهای و تستهای غربالگری سالمندان، تدابیر لازم در خصوص تغییر دیدگاه مردم و جامعه پزشكی نسبت به بیماریهای سالمندان اندیشیده شود.
نحوینژاد با بیان اینكه بیش از 4/3 درصد حوادث مربوط به سالمندان در منزل رخ میدهد، بر مناسبسازی دكوراسیون منزل و ساخت وسازهای ساختمانی برای پیشگیری از حوادث ناگوار در سالهای بعدی تأكید میكند.وی، برخورداری از الگوی صحیح تغذیه را از نكات مهم در سپری كردن سالمندی سالم میداند و میگوید: رعایت نكات تغذیهای، مصرف غذاهای مغذی و تأمین املاح و ویتامینهای مورد نیاز بدن در دوران رشد، بلوغ و... میتواند به طی كردن سالمندی سالم كمك كند.
نظر شما