عباس حاتمی در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه هر ساله به درصد جمعیت فقیر جامعه از نظر دسترسی به بهداشت و درمان افزوده می شود، گفت: طبق قانون ماده 90 برنامه چهارم توسعه باید حداقل 70 درصد هزینه های بهداشت و درمان توسط سازمان های بیمه گر پرداخت گردد، در صورتیکه امروز این امر برعکس شده به گونه ای که 70 درصد هزینه های درمان را مردم پرداخت می کنند و سازمان های بیمه گر فقط 30 درصد هزینه ها را تقبل می کنند.

این کارشناس امور بیمه و درمان معتقد است ، دفترچه های درمانی سازمان های بیمه گر امروز بی ارزش شده و سازمان های مذکور پاسخگوی تعهدات خود بر بیمه شدگان نمی باشند ، از سوی دیگر کارفرمایان نیز نسبت به سلامت کارگران خود حساس نیستند از این رو بیمه شدگان به گونه ای بی دفاع مانده اند و فاقد تشکیلات منسجم برای پیگیری حقوق صنفی خود هستند در صورتیکه در ایران حق دریافت بیمه از بیمه شدگان بسیار بالاست یعنی 30 درصد حقوق یک کارگر به عنوان حق بیمه دریافت می شود اما خدمات ارئه شده توسط سازمان های بیمه بسیار ناچیز است.

حاتمی با اشاره به اینکه دارو درمانی هزینه های بالایی بر اقتصاد خانواده ها وارد کرده است ، خاطر نشان کرد: روشهای جایگزین دارو درمانی به عنوان یک روش نوین برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماریهای جسمی و روانی در جوامع توسعه محور اعمال می شود ولی در ایران دارو درمانی همچنان به عنوان مناسب ترین روش درمانی است که هزینه های زیادی بر اقتصاد خانواده ها وارد می کند.