سلامت نیوز: تحقیقات نشان داده است كه در جوامع بدوی یا در جوامعی كه قوانین عرفی آن حول محور « زور» مستقر شده و منطق در آن كاربرد كمتری دارد، تنبیه سخت‌ترین و كم هزینه‌ترین و در عین حال هم بدترین واكنش موجود است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه قانون،«خشونت» و «تنبیه» در خانواده گاهی تبلور ترس و دلهره است زیرا فرزندانی كه از كودكی فقط آموخته‌اند كه به همه درخواسته‌های موجود، پاسخ«آری» بدهند و اگر«نه» بگویند در معرض تنبیه قرار می‌گیرند، در بزرگسالی احتمال آنكه هرگاه «نه» می‌شنوند، از ابزار خشونت استفاده كنند بیشتر است ، همانطور كه فرزندان خانواده‌های پدرسالار، غالبا یا خشونتگرا هستند و یا از افسردگی رنج می‌برند.
اگر می‌خواهیم جهانی صلح آمیز داشته باشیم باید در قدم نخست، با روش های خشونت آمیز در خانواده مبارزه كنیم، زیرا امروزه متداولترین خشونت موجود در سطح جوامع انسانی ، خشونت در خانواده است.
هنگامی که کودک کتک می‌خورد به تنها چیزی که نمی اندیشد کار اشتباهی است که انجام داده است و اصلا به دلیلی که پدر و مادر به خاطر آن وی را کتک زده‌اند فکر نمی‌کند، بلکه تنها چیزی که کودک در آن شرایط به آن می‌اندیشد آن است که مورد توهین و تحقیر قرار گرفته‌است. خشونت اعمال شده توسط والدین مهم‌ترین عامل از بین رفتن اعتماد و صمیمیت در خانواده است.
اضطراب، ترس از جدایی، شب ادراری و وجود علائم روان تنی را از جمله تاثیرات کوتاه مدت خشونت نسبت به کودکان می‌توان دانست. آن چه اهمیت بیشتری دارد اثرات درازمدت خشونت بر کودک است، اعتماد به نفس پایین و احساس شرم از مهمترین این تاثیرات است و چنین کودکی در بزرگسالی تبدیل به یک والد مهاجم، خشن و آزاردهنده شده و کودک خود را مورد آسیب قرار می‌دهد. او آنچه را كه آموخته، در زندگی خویش به كار می‌برد. هم به گمان درست بودن آن و هم گاه برای خالی كردن آنچه در كودكی برای او عقده‌ای شده است. او یك بیمار است و متوجه آن نیست كه دارد فرزند خود را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد. تنها به این می‌اندیشد تا آنچه در دلش تبدیل به غده‌ای گردیده را به طریقی از دل بركند و این گونه خشونت از خانواده وارد اجتماع می‌گردد و فضایی بزرگ را مسموم می‌كند.

چه عواملی باعث بروز خشونت می‌شوند؟
عوامل مختلفی در بروز خشونت و پرخاشگری افراد نقش دارند. قرار داشتن در موقعیت‌های ناخوشایندی هم‌چون ناکامی، درد، بیماری‌های روحی و روانی، دلتنگی و استرس می‌تواند به عصبانیت پایدار در فرد منجر شود. اما مهم‌ترین عامل در ایجاد پرخاشگری از میان همه‌ موقعیت‌های ملال‌انگیز صرف‌نظر از عوامل فیزیولوژیکی، ناکامی است. یعنی اگر فردی در نیل به هدف خود با شکست مواجه شود، ناکامی حاصل‌شده، احتمال پاسخ پرخاشگرانه او را افزایش می‌دهد.  البته این بدان معنا نیست که ناکامی همواره به پرخاشگری منجر می‌شود یا این که ناکامی تنها علت پرخاشگری است، اما به هر جهت می‌توان ناکامی و درد را مهم‌ترین علت پرخاشگری بشمار آورد.