سلامت نیوز:بر اساس آمار در عرض 10 سال 300 هزار نفر در كشور ما در اثر تصادفات جراحت‌های سنگین برداشته‌اند كه بعضی از آنها به معلولیت و از كارفتادگی منجر شده است. این آمارها بیانگر این هستند كه در كشور ما بسیاری از پدیده‌ها، که می‌توانستند قابل پیشگیری باشند، باعث معلولیت‌های سنگین شده‌اند.
به گزارش سلامت نیوز، سهیل معینی- رئیس انجمن باور در روزنامه آرمان نوشت: آنچه مسلم است این است كه كشور ما در شمار پرتلفات‌ترین كشورها از نظر سوانح رانندگی است و حتی شرایط به گونه‌ای است كه از اول یا دوم بودن ایران در دنیا از نظر سوانح رانندگی صحبت می‌شود. كشور ما در دهه‌های اخیر با تلفات زیادی در سوانح رانندگی مواجه بوده است و سالانه حدود 20 تا 27 هزار نفر جان خود را در سوانح رانندگی از دست می‌دادند، هر چند كه در یكی دو ساله اخیر شرایط بهتر شده است و آمار تلفات كاهش یافته است ولی همچنان كشور ما در رده پرحادثه‌ترین كشورهای دنیا از نظر سوانح رانندگی است. قطعا تصادفاتی كه در بهترین حالت سالانه 20 هزار نفر كشته برجای می‌گذارند، چندین برابر آن جراحت‌های سخت كه گاهی منجر به معلولیت هم می‌شوند بر جای می‌گذارند.

بر اساس آمار در عرض 10 سال 300 هزار نفر در كشور ما در اثر تصادفات جراحت‌های سنگین برداشته‌اند كه بعضی از آنها به معلولیت و از كارفتادگی منجر شده است. این آمارها بیانگر این هستند كه در كشور ما بسیاری از پدیده‌ها، که می‌توانستند قابل پیشگیری باشند، باعث معلولیت‌های سنگین شده‌اند. مجروحیت‌هایی كه افراد برمی‌دارند و معلولیت‌هایی كه روی می‌دهد، هزینه‌های زیادی را از نظر درمان، توانبخشی و حمایت به كشور تحمیل می‌كنند. بسیاری از این افراد بهبود پیدا نمی‌كنند، برای همیشه در رده معلولان قرار می‌گیرند و مسائل ویژه معلولان كه در كشور ما وجود دارند برایشان ایجاد می‌شود. باید یك فكر اساسی به حال این قضیه شود و عوامل مختلف و به ویژه عوامل فنی‌ای كه در ایجاد تصادفات موثر هستند شناسایی شوند.

از نمونه اقداماتی كه برای بهبود اوضاع می‌توان انجام داد سرمایه‌گذاری در جهت بهبود وضعیت جاده‌ها و بزرگراه‌های كشور و حذف پیچ‌های خطرناك است. ایمن‌سازی جاده‌ها نخستین گامی است كه باید روی آن سرمایه‌گذاری ملی صورت گیرد. بالابردن استاندارد خودرو‌ها یكی از اقدامات دیگری است كه باید به آن توجه شود. خودروهای ارزان‌قیمتی كه در سال‌های اخیر با تیراژ بالا به بازار روانه شده‌اند معمولا قابلیت‌های فنی لازم را ندارند. یكی دیگر از مسائلی كه باید در مساله تصادفات مورد توجه قرار گیرد بحث عامل انسانی است كه در این زمینه اقداماتی مانند سختگیری در دادن گواهینامه و اجرای صحیح قوانین و مقررات را می‌توان انجام داد. در سال‌های اخیر كه شاهد حضور فعال پلیس در جاده‌ها و به ویژه در ایام پرتردد بوده‌ایم به میزان زیادی از آمار تصادفات كاسته شده است. ولی قطعا به میزانی كه سرمایه‌گذاری در بهینه‌سازی جاده‌ها تاثیرگذار است سایر عوامل تاثیرگذار نیستند.

مساله پیشگیری از تصادفات باید به عنوان یك امر ملی دیده شود و حتی از این صحبت می‌شود كه دستگاه‌های مسئول در زمینه پیشگیری از تصادفات جریمه‌هایی را به سازمان بهزیستی در ازای عواملی كه منجر به بروز معلولیت می‌شوند پرداخت كنند، زیرا هر فردی كه در اثر تصادفات جاده‌ای دچار معلولیت می‌شود فشاری را به دستگاه‌های حمایتی وارد می‌كند. دولت اگر در بحث جاده‌ها سرمایه‌گذاری نكند باید هزینه‌های سنگین‌تری را در بخش توانبخشی و حمایتی بگذارد، پس به نفع دولت است كه مثل هر حوزه دیگری كه پیشگیری بهتر از درمان است، در زمینه پیشگیری كه بهبود جاده‌هاست سرمایه‌گذاری كند.

بخش زیادی از مشكلات افرادی كه در اثر تصادفات دچار معلولیت می‌شوند همان مشكلات دیگر افرادی است كه در اثر تصادفات دچار معلولیت نشده‌اند. اما یك عامل مهم باعث تفاوت معلولان تصادفات با معلولان غیرتصادفات می‌شود و آن این است كه به افرادی كه در اثر تصادفات معلول می‌شوند، افراد دیرمعلول گفته می‌شود. این افراد كسانی هستند كه معمولادر سنین بزرگسالی دچار معلولیت می‌شوند و به این دلیل آموزش و آماده‌سازی این افراد برای اینكه با معلولیت روی داده مواجه شوند، اعتماد به نفسشان را به دست آورند و دوباره به زندگی بازگردند كار سخت‌تری است و سرمایه‌گذاری‌های بیشتری می‌خواهد. فردی كه در حال زندگی معمول خود است در اثر یك تصادف به ناگاه پرونده زندگیش روند تازه‌ای پیدا می‌كند و با مشكلات گوناگونی مواجه می‌شود. بعضی از این افراد شغلشان را از دست می‌دهند و بعضی دیگر خانواده‌شان را از دست می‌دهند و همین باعث می‌شود فروپاشی‌های روانی سنگینی برای آنها روی دهد. به همین دلیل توانبخشی و حمایت از این افراد بسیار سخت‌تر از افرادی است كه از ابتدا معلول بوده‌اند.