سلامت نیوز: خانهداری زنان سالهاست جزیی از وظایف آنها محسوب میشود. نه کسی از آنها تشکر میکند و نه حواسشان به سختیهای خانه داری و آسیبهایی است که زنان ممکن است در جریان کارهای روزمره ببینند. واقعیت این است که آنقدر کار زنان در خانه عادی شده که هیچ کس خبر ندارد کارهایی که آنها انجام میدهند اگه قرار باشد به عنوان شغل در نظر گرفته شود چقدر هزینه دارد و اگر قرار باشد کسی برای تمام تک تک این کارها را در ازای گرفتن پول انجام دهد چقدر هر ماه و هر سال باید بپردازیم. البته انجمنی در کانادا به تازگی این محاسبه را انجام داده و نتیجه آن رقمی عجیب و نجومی است؛۱۲۶ هزار و ۸۶۶دلار!
خانهداری؛ کار پنهان
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات، چند سالی است که نخستین سهشنبه ماه آوریل هرسال «روز کار پنهان» نامگذاری شده که هدف آن ایجاد حساسیت بیشتر و جلب توجه عمومی نسبت به اهمیت شغلهایی است که ارزش مالی برای آنها مشخص نشده است.کارهای داوطلبانه یا کارهایی که کسی برای رفع نیازهای موقتی یا دائم یکی از نزدیکانش انجام میدهد.امسال برای این روز بیشتر به مادران و زنان خانه دار پرداخته شد و «انجمن آموزش و کنش اجتماعی زنان» (AFEAS) در مونترال کانادا تلاش کرد ارزش مالی خانه داری را مشخص کند. این انجمن برای تعیین ضابطه برای شغلهای پنهان فعالیت میکند.
براساس اعلام این انجمن آموزش و با توجه به آمارهای یک پژوهش آمریکایی،متوسط فعالیتهایی که یک مادر در خانواده انجام میدهد ۹۶ ساعت در هفته است و باید برای کارهایی که انجام میدهد سالانه ۱۲۶هزار و ۸۶۶ دلار، یعنی ساعتی ۲۶ دلار حقوق دریافت کند.در واقع اگر بخواهید برای انجام هر کدام از کارهای خانه از آشپزی تا نظافت کسی را استخدام کنید، سالانه باید به او همین قدر حقوق بدهید اما مادران بدون دریافت دستمزد و تقریبا بدون هیچ حمایتی این کارها را انجام میدهند.
دکتر شریفیان متخصص طب کار میگوید:«ممکن است اعضای خانواده خانهدار بودن را موهبتی بدانند که اکثر زنان از آن بهرهمند هستند، اما اگر زن خانهدار خدماتی را که در منزل ارائه میشود تحت عنوان حرفه انجام میداد و به خاطر آن دستمزد میگرفت میتوانست درآمد قابل توجهی داشته باشد. هر چند هزینههای محاسبه شده در خارج از کشور و با شاخص دلار قابل مقایسه با درآمدها و هزینهها در ایران نیست اما یک حساب و کتاب سرانگشتی نشان میدهد کار هفتگی زنان در خانه دستکم معادل حقوق هفتگی یک زن کارمند است«.
گفته میشود میانگین میزان کارکرد زنان در خانه حدود ۷۵ ساعت در هفته است یعنی تقریباً۲۰ ساعت نیز از میزان کاری یک کارگر شاغل در کارخانه بیشتر است.
یکی از مهمترین کارهای مادران آشپزی است. از آشپزی روزمره برای اعضای خانواده تا زمانهایی که میهمان دارند. آشپزی فقط پخت غذا نیست بلکه شامل مدیریت مواد غذایی، تامین نیازهای تغذیهای همه افراد خانواده، در نظر گرفتن محدودیتهای افراد مختلف برای غذا خوردن و… هم میشود. حالا فکر کنید قرار باشد هر سه وعده را هر روز در رستوران بگذرانید یا غذا بخرید یا آشپز استخدام کنید، چقدر باید هزینه کنید؟!
تمیز کردن خانه هم بخش مهمی از کارهای زنان در خانه را شامل میشود. کاری که تمامی ندارد و هر روز باید انجام شود. الان به طور متوسط کارگرهایی که کار نظافت منازل را انجام میدهند ساعتی ۱۵ هزار تومان دستمزد دریافت میکنند. رقمی که وقتی مادر در خانه این کار را انجام میدهد کاملاً یادمان میرود.اگر در خانه فرزندی باشد کار زنان سخت تر،پیچیدهتر و بسیار زیادتر است. از شب بیداریها تا حمام بردن، خواباندن، بازی کردن، تربیت و آموزش و گاهی مریض شدن بچهها، همه و همه وقت و انرژی بسیاری میطلبد. پرستارهای کودک اکنون بیشتر از ۲ میلیون تومان ماهانه برای پرستاری از کودک دریافت میکنند که البته این رقم برای شب ماندن نیست و اگر قرار باشد شبها هم مراقب کودک باشند این رقم افزایش پیدا میکند.
خرید کردن، رسیدگی به گل و گیاه و احتمالا حیوانات خانگی، رانندگی برای خرید یا حمل و نقل بچهها و دوخت و دوز برای اهل خانه کارهایی است که معمولا ناچیز شمرده شده و به چشم خانواده بسیار عادی است اما فقط تصور کنید برای داشتن یک راننده چقدر باید هزینه کنید!
حل و فصل درگیریهای داخل خانه، گذاشتن وقت برای حل مشکلات بچهها و همسر،برنامه ریزی برای تعطیلات و مسافرت، رسیدگی به تحصیلات بچهها و مشکلات ریز و درشت آنها در مدارس، سر و کله زدن با بحرانهای نوجوانی و جوانی بچهها هم مسائلی است که نمیتوان فراموش کرد و جزو وظایف مادران محسوب میشود. در واقع همه در کنار کارهای عادی روزانه از مادر انتظار دارند مدیر خوبی در خانه باشد و همه زندگی و زوایای آن را مدیریت کند و نگذارد اتفاقی امنیت و آرامش خانه و خانواده را خدشه دار کند. مسالهای که معمولا به چشم هیچ کدام از ما نمیآید.
آسیبهایی در کمین زنان خانه دار
کارهای خانه علاوه بر اینکه وقت و انرژی بسیاری از مادران میگیرد و هیچ درآمدی برای آن کسب نمیکنند، آسیبهای فراوانی هم برایشان دارد.آسیبهایی که شاید با کمی آموزش بتوان جلوی آنها را گرفت ولی متاسفانه تا به حال آموزش درست و هدفمندی هم برای این مساله وجود نداشته است. دکتر شریفیان میگوید:«باید حواسمان باشد زنان با آگاهی بیشتر کارهای منزل را انجام دهند خیلی از مواد شیمیایی که زنان در خانه استفاده میکنند از انواع شویندهها، شیشه شویها، حشره کشها و پاک کنندهها و حتی شیوه درست استفاده از جارو برقی، شستن ظروف و غیره در صورتی که با آگاهی استفاده نشود آسیبهای جبران ناپذیری را به آنها وارد میکند بنابراین باید آموزشهای صحیح در مورد نوع کاری که افراد در خانه انجام میدهند را به آنها ارائه داد تا زنان بتواند آن کار را در وضعیت مطمئن و ایمن تری انجام دهد. »
به اعتقاد این متخصص، این آموزشها باید از طریق رسانههای اجتماعی، خانههای بهداشت، خانههای محله و مکانهایی که میتوانند با خانمهای خانه دار ارتباط رودر رو داشته باشند به آنها ارائه شود تا زنان با داشتن اطلاعات کافی، بتوانند کار خود در خانه را در یک وضعیت سالمتر و مطمئن تری انجام دهند.اینکه بسیاری از مادران ما این روزها گرفتار دردهای دست و پا و کمر هستند یا مشکلات تنفسی دارند ناشی از عوارض و شیوههای کاری و البته کار زیاد است که اگر از طرز صحیح کاری که در منزل انجام میدهند آگاهی داشتند به هیچ عنوان درگیر این بیماریها نمیشدند.
بیمهای که میتوانست آرامش بخش باشد
داشتن بیمه و بهره مندی از آسایش و آرامش آن تا حدودی میتواند آرامش را برای زنان خانه دار به ارمغان بیاورد و آنها هم مطمئن باشند زحماتشان بالاخره مورد توجه قرار نمیگیرد اما هنوز بیمه زنان خانه دار در ایران دچار مشکلات بسیاری است. بر اساس قانون تمام زنان خانهداری که تمایل به پرداخت حق بیمه بر اساس مقررات بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد را دارند و فاقد رابطه استخدامی و مزدبگیری با موسسات و کارگاههای مشمول قانون تامین اجتماعی میباشند، میتوانند در صورت احراز شرایط مقرر و با مراجعه به نزدیکترین شعبه محل سکونت و یا اشتغال خویش و با اعلام شغل خود به صورت خود اظهاری مبادرت به ارائه تقاضا، انعقاد قرارداد بیمه و پرداخت حق بیمه کنند و به تبع آن مطابق ضوابط از تعمدات قانونی مربوطه شامل بازنشستگی، از کارافتادگی، فوت و خدمات درمانی سازمانی برخوردار شوند. حداکثر شرط سنی جهت پذیرش درخواست برای زنان ۴۵ سال تمام است و اگر سن متقاضی بیشتر باشد،باید معادل دو بر ابر آن سابقه پرداخت حق بیمه نزد سازمان تأمین اجتماعی داشته باشد.اما این قانون هنوز به درستی اجرا نمیشود و با موانعی مثل تامین نشدن اعتبار روبه روست. طبق آمار بیش از ۲۰ میلیون زن خانهدار یا زنانی فاقد شغل تعریف شده و تمام وقت رسمی و بدون بیمه در ایران وجود دارند که حق شان برای بهرهمندی از بیمه رعایت نمیشود. هرچند بیمههای خصوصی و نیمه دولتی بیمههایی تحت این عنوان دارند اما هنوز هم کار ارزشمند زنانی که خانه را ترجیح دادهاند کم ارزش و عادی جلوه داده میشود. بی اینکه حواسمان به کسانی باشد که با وجود ساعتهای طولانی کار، نه مرخصی دارند، نه تعطیلی و نه عیدی و پاداش!
نظر شما