سلامت نیوز: باز هم ضرب و شتم دستفروشی دیگر در یكی از شهرهای كوچك كشور. قصه تكراری درگیری با دستفروش‌ها توسط ماموران شهرداری این‌بار به زن دستفروش تنكابنی رسیده است؛ زنی كه در كلیپی كه به سرعت در فضای مجازی دست به دست می‌شود، از درگیری ماموران شهرداری با وی و ریختن سبزیجات بساطش در جوی آب می‌گوید و اینكه نان‌آور خانواده است و دیگر نمی‌داند زندگی‌اش را چطور باید بگذراند.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه اعتماد نوشت: دریكی دو سال گذشته این چندمین بار است كه دستفروش‌های شهرهای مختلف توسط ماموران شهرداری‌ها مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. از ضرب و شتم زنی دستفروش در فومن تا برخورد فیزیكی با دستفروش‌هایی در تهران، ارومیه، مشهد و... اما باز هم به نظر می‌رسد قرار نیست پرونده این درگیری‌های سریالی به این زودی‌ها بسته شود. در این بین گروهی از شهروندان، ماموران شهرداری را ملامت می‌كنند و گروهی دیگر معتقدند كه دستفروشی به شیوه رایج كنونی آن در ایران، نه تنها باعث ایجاد اختلال در زندگی شهروندان و نظم شهری می‌شود كه اقتصاد شهری را نیز به‌شدت تهدید می‌كند. در چنین شرایطی چه باید كرد ؟ آیا برخورد با دستفروش‌ها غیرقانونی است و باید متوقف شود یا باید راهكارهای جدیدی برای این مساله درنظر گرفته شود؟
عبدالصمد خرمشاهی، وكیل پایه یك دادگستری در گفت‌وگو با «اعتماد» در این زمینه می‌گوید: مساله دستفروش‌ها و برخورد با آنها در كشور ما به كلاف سردرگمی بدل شده كه نمی‌توان به سادگی برآن فایق آمد. یك وجه این قضیه آن است كه به هر حال دستفروش‌ها جزو اقشار كم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه‌اند كه از روی ناچاری و ناتوانی در امرارمعاش خود به این كار روی آورده‌اند و بنابراین نمی‌توان به سادگی حكم به جمع‌آوری آنها داد. از سویی براساس قانون شهرداری‌ها، نظم شهرباید حفظ شود و پیاده‌روها، خیابان‌ها و اماكن عمومی باید برای تردد شهروندان و خودروها باز باشند و اگر قرار باشد دستفروش‌ها یا هر گروه دیگری خیابان‌ها را اشغال كنند شهر با هرج و مرج و نابسامانی روبرو خواهد شد.
وی می‌افزاید: از جانب دیگر ما در مورد برخورد ماموران با دستفروش‌ها شاهد هستیم كه برخورد با ماموران در بسیاری ازموارد به درگیری‌های فیزیكی و حتی ضرب و شتم منتهی می‌شود و حتی در مواردی كار به عذرخواهی شهردار آن شهر از دستفروش مورد ضرب و شتم قرار گرفته شده می‌كشد. چرا ؟ چون ماموران سد معبرشهرداری‌ها اكثر افرادی آموزش ندیده هستند و نمی‌توانند برخورد خوبی با دستفروش‌ها داشته باشند و آنها را با گفت‌وگو توجیه و قانع كنند. خرمشاهی در این باره توضیح می‌دهد: موضوع بعدی این ماجرا، ابعاد اقتصادی وضعیت معیشتی مردم است. ما در كشوری غنی از منابع طبیعی زندگی می‌كنیم كه نباید این همه فقیر و دستفروش داشته باشد. چرا باید جوانان ما به جای اشتغال در تولید و صنعت، به دستفروشی و نواختن موسیقی در كنار خیابان‌ها برای تامین معیشت خود روی آورند؟ از همین رو به نظر می‌رسد تا وقتی كه شهرداری و دولت دست به دست هم ندهند و فكری برای حل مشكلات اقتصادی مردم آسیب‌پذیر كشورمان نكنند، نباید انتظار داشت كه با اجرای قانون در مورد دستفروش‌ها، شهرهای‌مان سامان یابد.
ولی در شرایط كنونی چگونه باید با مقوله دستفروشی برخورد شود ؟ سوالی كه خرمشاهی به آن اینگونه پاسخ می‌دهد: در درجه اول باید رفتار و شیوه برخورد ماموران شهرداری با دستفروش‌ها اصلاح شود، چرا كه هرگونه برخورد فیزیكی، توهین، ضرب و شتم و... دستفروش‌ها توسط ماموران شهرداری از مصادیق مجرمانه بوده و می‌تواند باعث شكایت از آنها شود. البته این وكیل پایه یك دادگستری معتقد است كه دستفروشی نیز عملی غیرقانونی است كه می‌تواند زندگی شهروندان را مختل كند ولی در عین حال می‌افزاید: ولی نمی‌توان این همه شهروندانی را كه با دستفروشی امرار معاش می‌كنند را از نان خوردن انداخت. شاید بهترین گزینه احداث بازارچه‌های شنبه بازار و پنجشنبه بازار و از این دست باشد تا افراد كم‌بضاعت جامعه بتوانند كالاهای خود را در آن عرضه كنند و بدین‌ترتیب هم معیشت این اقشار تامین شود و هم نظم و اقتصاد شهرها برهم نخورد. وگرنه بدون تدابیری اینچنینی، برخورد با دستفروش‌ها نه تنها چاره كار نیست، بلكه به نوعی توسل به یك اقدام «غیرقانونی» برای اجرای یك اصل «قانونی» محسوب می‌شود.
نظر شما