به گزارش فارس ، یكی از راههای پیشگیری از HIV/AIDS وجود برنامههای تشخیصی آلودگی به این ویروس در جمعیتهای در معرض بیشترین خطر است.
این آمار بر اساس تحقیقات و مطالعات زنان تنفروش تهران طی 12 ماه كه آزمایش HIV دادند صورت پذیرفته است.
یكی از شاخصهای مربوط به برنامههای ملی پایش اعلامیه مصوب اجلاس ویژه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در زمینه HIV/AIDS و كنترل آن است كه همه كشورها متعهد به تعیین و گزارش آن هستند.
مطالعه مذكور نیز توصیفی- تحلیلی با مشاركت 128 نفر از زنان تنفروش تهران انجام گرفته است. این تحقیق شامل روش نمونهگیری تركیبی از نمونههای در دسترس كنار خیابانها، مراجعان به مراكز گذری كاهش آسیبهای اجتماعی DIC و كلینیكهای رفتاری یا مثلثی، معرفی توسط مردان جوان و معرفی توسط تنفروشان به روش RDS صورت پذیرفته است.
دادههای این تحقیق به وسیله مصاحبه توسط افراد آموزش دیده جمعآوری شده است و در یك فرم اطلاعاتی بینام و بدون هیچگونه علامت شناسایی ثبت شده است و در این راستا سؤالهایی از جمله آیا تاكنون برای ویروس ایدز آزمایش شدهاید؟ آیا از نتیجه آن اطلاع دارید؟ یا علل عدم انجام آزمایش چیست؟ از این افراد پرسیده شده است.
یافتههای این مطالعه حاكی از آن است كه بر اساس یافتههای این تحقیق میانگین سن تنفروشان 19 تا 41 سال بوده است. از نظر تحصیلات نیز 10 درصد ابتدایی، 38 درصد راهنمایی، 20 درصد دبیرستان و 30 درصد دیپلم و بالاتر از دیپلم بودند و در نهایت 9/42 درصد نیز هرگز ازدواج نكرده بودند.
بر اساس سؤال دوم یعنی آیا تاكنون برای ویروس ایدز آزمایش شدهاید و نتیجه آن را میدانید؟ تنها 32 نفر «25 درصد» در طول یكسال آزمایش HIV داده بودند و 30 نفر از آنها نتیجه آن را میدانستند. 5 نفر نیز در انتقال خون، 3 نفر از طریق مراكز گذری و یك نفر در آزمایشگاه نزدیك محل سكونت آزمایش داده بود و محل آزمایش یك نفر دیگر نیز نامشخص بود.
بر اساس سوال سوم یعنی در مورد علل عدم انجام آزمایش پاسخهای از جمله نگرانی از افشای نتایج 35 نفر «5/36» درصد، لزومی نمیبینم 35 نفر «5/36» درصد، قیمت بالا 11 نفر «5/11» درصد، عدم آگاهی 9 نفر «4/9درصد» و 6 نفر ترس از مثبت بودن آزمایش خود را عنوان كردند.
نتایج این مطالعه نشان میدهد كه با وجود اینكه اكثریت تنفروشان خود را در معرض خطر آلودگی میبینند ولی انجام آزمایش HIV توسط آنها پایین است و با توجه به علل عدم انجام این آزمایش توصیه میشود برنامههای آموزش جامعه برای گروههای آسیبپذیر در كشور اجرا شود.
این پژوهش توسط علیاصغر كلاهی و محمدرضا سهرابی از گروه پزشكی اجتماعی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی صورت پذیرفته است.
نظر شما