علائم آشنای پیری که همه ما از آن می ترسیم در سطح سلولی شروع می شود. هر یک از تریلیون‌ها سلول ما در طول عمر خود تحت یک طوفان تغییرات مولکولی قرار می‌گیرند و انواع مختلفی از آسیب‌ها را تحمل می‌کنند تا اینکه در نهایت دیگر نتوانند به طور موثر عمل کنند و از بین بروند.

این امر به کاهش سلامت مرتبط با افزایش سن دامن می زند و شاهد تغییرات زیاد از چین و چروک و موهای خاکستری گرفته تا افزایش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها، خواهیم بود.

در یک مطالعه دیگر، تیم UC San Diego دریافتند که سلول‌ها به نظر می‌رسد از طریق یکی از دو فرآیند خاص پیر می‌شوند و به یک مسیر متعهد می‌شوند و به مسیر دیگر منحرف نمی‌شوند.این تقسیم تقریباً 50/50 است، حتی در بین سلول‌هایی از دودمان ژنتیکی مشابه در یک محیط.

بیشتر بخوانید: فردابانک، نئوبانک هوشمندیک مسیر شامل کاهش پایداری DNA و دیگری کاهش میتوکندری است که برای سلول ها انرژی تولید می کند. در هر صورت، نتیجه نهایی یکسان خواهد بود: مرگ سلولی.

برای مطالعه جدید، تیم روشی را برای کند کردن پیری سلولی با اجازه دادن به سلول‌ها در چرخش بین این دو فرآیند مختلف ایجاد کرد. برای ادامه قیاس مسیر، اگر یک مسیر را مستقیم تا انتها دنبال کنید، سریعتر به مقصد نهایی خود (مرگ سلولی) خواهید رسید، اما با دویدن به جلو و عقب بین این دو، زمان بسیار بیشتری طول خواهد کشید.

برای رسیدن به این هدف، تیم یک مدار تنظیم کننده ژن مرکزی را دوباره سیم کشی کرد که پیری سلول را کنترل می کند. معمولاً مانند یک سوئیچ ضامن کار می کند و یک سلول خاص را به یک مسیر خاص می فرستد، اما در این مورد محققان آن را به گونه ای تغییر دادند که به عنوان یک نوسان ساز ژن عمل کند. این باعث می شود که سلول به طور دوره ای از مسیری به مسیر دیگر تغییر کند و سرعت رسیدن به مقصد مرگ سلولی را کاهش دهد.

این تیم این مداخله را در سلول‌های مخمری آزمایش کردند و دریافتند که آنهایی که تحت کنترل یک نوسان‌گر ژن هستند، حدود 82 درصد بیشتر از سلول‌های مخمری که به طور طبیعی پیر می‌شوند، عمر می‌کنند. دانشمندان می گویند که این بارزترین افزایش طول عمر از هر مداخله ژنتیکی یا شیمیایی قبلی ضد پیری است که اغلب با تلاش برای بازگرداندن سلول ها به حالت جوان تر عمل می کند.

البته، انسان‌ها سلول‌های مخمری نیستند، بنابراین هنوز راه زیادی تا کنترل کردن روند پیری و جشن گرفتن صدمین سالگرد خود باقی مانده است. اما این تیم اکنون به دنبال استفاده از این روش برای سلول‌های انسانی، از جمله سلول‌های بنیادی و نورون‌ها هستند.