به گزارش سلامت نیوز توله خرس بلوچی در منطقه "سرباز" در جنوب استان سیستان وبلوچستان توسط مردم گرفته شده به اداره محیط زیست چابهار تحویل شد. این سومین توله خرس بلوچی گونه در خطر انقراض است که طی سالیان اخیر به دلیل ناآگاهی جوامع محلی حاشیه مناطق حفاظتی، از مادر و زیستگاه جدا می شود.
داوود میرشکار مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان وبلوچستان که همزمان، مدیرکلی استان خوزستان را نیز بر عهده دارد در اینباره به "سلامت نیوز" گفت:« این توله خرس با مادرش در حال آب خوردن از چشمه ای در نزدیکی سکونتگاه های انسانی منطقه بوده است که مادر با دیدن اهالی ترسیده و پا به فرار می گذارد. توله خرس جا مانده و توسط اهالی گرفته می شود. مردم چند ساعتی در انتظار مادر می مانند تا به دنبال توله اش بیاید؛ اما او نمی آید و ناگزیر، مردم توله را تحویل اداره محیط زیست "چابهار" می دهند.»
او افزود:« نظر ما این بود که توله خرس را در همان نقطه که یافته اند رهاسازی کنند تا مادرش بیاید و او را ببرد. اما در تماسی که پرسنل محیط زیست چابهار با متخصصان و کارشناسان سازمان داشته اند گفته شد که چون توله چند ساعت از مادرش دور و نزد انسان بوده و لاجرم، بوی انسان گرفته است مادر دیگر او را نخواهد پذیرفت. البته همیاران به محل رفتند و منتظر ماندند اما خبری از خرس مادر نشد.»
میرشکار همچنین گفت:«درباره سرنوشت این توله، قرار شد کمیته ای در سازمان تشکیل شده و تصمیم بگیرد که یا او را نزد "لالین" به پردیسان می فرستیم و یا اینکه به محل موقتی دیگر تا تکلیف روشن شود.»
او تاکید کرد که مدتی است سازمان در نظر دارد که مرکزی را برای نگهداری گونه هایی که به دلایلی از مادر دور می شوند تاسیس کند. این مرکز هم می تواند به نوعی "بانک ژن" باشد و هم این قسم موارد را ساماندهی کرده و پرورش دهند تا با رهاسازی آنها، به زندگی و زیستگاه شان بازگردند.»
میرشکار در پاسخ به این پرسش خبرنگار سلامت نیوز که « آیا بهتر نیست به جای هزینه های گزاف برای تاسیس چنین مرکزی که در نهایت، توله ها و گونه ها را برای باغ وحش ها پرورش می دهند به "آموزش دقیق و کاربردی جوامع محلی" توجه شود» گفت:« این دو مکمل یکدیگر هستند و باید به هر دوی آنها توجه لازم صورت بگیرد.»
او با تایید لزوم "آموزش جوامع محلی" گفت:« به دلیل بروز پدیده "تغییرات اقلیمی" چراگاه ها بالاتر رفته و به زیستگاه گونه های کمیاب نزدیک تر شده اند. بر این اساس مردم در زیستگاه ها پا می گذارند و لازم است تا به آنها اموزش های لازم داده شود.»
مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان وبلوچستان افزود:« سازمان محیط زیست اختیارات و امکانات محدودی دارد و بهتر است دیگر سازمان های درگیر نیز به این مباحث ورود کنند. مثلا "وزارت جهادکشاورزی" بهتر است در این موارد پا به پای محیط زیست حرکت کند تا تهدیدات کاهش یافته و نیز معیشت جایگزین برای جوامع محلی ایجاد شود.»
میرشکار با اشاره به اینکه این دغدغه ها در میان سازمان های مردم نهاد نیز هست تاکید کرد:« متاسفانه تهدیدات، جلوتر از دغدغه های ما هستند و باید برای هر تهدیدی، برنامه ریزی دقیق و جداگانه داشت.»
او همچنین گفت:« وسعت مناطق، تعداد کم نیروهای حفاظتی و تهدیدهای بسیار متعدد چرخه ای از مشکلات را ایجاد کرده که حل وفصل آن زمان می برد. باید برای حل این ها از دانشگاهیان و پژوهشگران و نیروهای مردمی استفاده کنیم.»
خرس سیاه آسیایی از کمیاب ترین و پرآسیب ترین گونه‌هایی به شمار می‌رود که زیرگونه بلوچی آن که در ایران پراکنش دارد، از نظر وضعیت حفاظتی در جهان در آستانه انقراض قرار گرفته است.
این گونه با ارزش که از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان نماد زیستی استان هرمزگان معرفی شده چندمین بار است که طی سال های اخیر خبرساز شده و توله توسط جوامع محلی و اغلب با هدف کمک به حیات وحش، گرفته، از مادر جدا می شود. پیش از این، "لالین" خرس سیاه بلوچی در همین استان و بار دیگر توله خرسی از منطقه "رودان" هرمزگان" به سرنوشتی مشابه دچار شدند.
آگاهان می گویند مخصوصا در فصل بهار، در برخورد با نوزادان حیات وحش باید بسیار محتاط بود و از نزدیک شدن و لمس آنها و نیز جدا کردن آنها از مادر، زیستگاه و یا غذا دادن با دست به آنها خودداری کرد. چرا که اغلب، مادر در همان نزدیکی پرسه می زند و اگر انسان از توله دور شود، مادر او را گرفته و به زیستگاه بازمی گردد. با این همه جوامع محلی به دلیل فقدان آموزش و با هدف کمک به حیوان، باعث جدایی او از مادر و آسیب بیشتر به گونه های در خطر انقراض می شوند.
نظر شما