عادت به مصرف غذاهای سالم و بیرغبتی به استفاده از غذاهای مضر با القای روش صحیح تغذیه به كودك، چه به صورت بهره بردن از غذاهای سالم و توصیهشده به میزان كافی در اولین سالهای زندگی با الگوبرداری از هرم غذایی برای تنظیم برنامه غذایی كودك و چه از طریق مشاهده عادات غذایی مطلوب و صحیح موجود و جاری والدین و سایر اعضا بزرگتر خانواده در سالهای بعد (سنین پیشدبستانی و دبستانی) توسط كودك در حال رشد، میتواند بهترین دلیل توجه به تغذیه كودك باشد.
2- بر این اساس و با رجوع به نكات اشارهشده از هرم غذایی در قسمتهای قبل، میتوان الگوی پیشنهادی تغذیه در سنین قبل از دبستان را به كمك مطالب صفحه 38 كتاب «تغذیه و مراقبتهای مبتنی بر تشخیص» تالیف «سیلویا اسكات» از سری انتشارات انستیتو تحقیقات و صنایع غذایی كشور به این شكل خلاصه كرد: شیر و فرآوردههای آن چهار بار در روز هر بار سهچهارم فنجان؛ گوشت، حبوبات یا تخممرغ نصف فنجان؛ سبزی و میوه چهار بار در روز هر بار یك فنجان؛ برنج، نان یا سایر محصولات بهدستآمده از غلات مانند ماكارونی چهار تا شش سهم 30گرمی در هر روز.
در صورت توجه به تامین گروههای غذایی در برنامه غذایی كودك با استفاده از الگوی فوق و توجه به چگونگی طبخ و آمادهسازی غذا از نظر میزان نمك و روغن بهكاررفته در آن و خودداری از روشهای نادرست پخت همچون سرخ كردن یا كباب كردن روی آتش مستقیم، در كنار عدم استفاده از غذاهای آماده ولی خطرناكی همچون سوسیس و كالباس، در راستای جلوگیری از انحراف ذایقه و ورود مواد مضر به بدن، مخصوصا در سنین پایینتر میتوانیم به هدف خود در زمینه تقدیم سلامتی پایدار، آیندهنگر و غیرقابل خدشه به فرزندان خود، با ایجاد یك ذایقه مطلوب دست یابیم.
3- اما به نظر میرسد همه آن چیزی كه برای نیل به این هدف و دستیابی به یك برنامه غذایی قابل اتكا در تمام عمر لازم است، محدود به نكات اساسی ذكرشده فوق نباشد و چیزی فراتر از مسایل بیانشده در رسیدن به سلامتی وابسته به تغذیه دخیل است. آیا تاكنون به این مساله فكر كردهاید كه چرا برادرتان با مصرف یك برش هندوانه به مشكلات گوارشی مبتلا میشود اما شما اگر نصف هندوانه را هم میل كنید، مسالهای نخواهید داشت؟ و در عوض، شما با خوردن دو عدد پسته یا یك عدد مغز گردو دچار گلودرد، خارش شدید یا كهیر میشوید اما برادر شما مشتمشت پسته میخورد و دچار مشكلی هم نمیشود؟ بله، در كنار توجه به غذای مصرفی و اركان مهم آن همچون رعایت تنوع و برآوردن همه مواد مغذی مورد نیاز یا چگونگی طبخ غذا و حذف مواد غذایی مضر، باید به شرایط اختصاصی هر فرد هم از همان سالهای اول زندگی توجه داشت. این بعد قضیه را شاید بتوان دشوارترین قسمت برنامهریزی تغذیهای هر فرد دانست چراكه با پیشرفت پزشكی مدرن و ورود به مسایل جزیی و شیمیایی همچون میزان كالری، مقادیر ویتامین C موجود در غذا و امثالهم، از پرداختن به مشخصات فردی و نقش آن در انتخاب نوع غذای قابل مصرف هر فرد غافل شدهایم. آیا ویتامین Cخود را بهتر است از راه مصرف لیموترش تامین كنید یا لیموشیرین؟ شاید فلفلدلمه برای شما گزینه بهتری باشد. سماق چطور؟ مصرف مكمل ویتامین C بهتر نیست؟ جواب این سوالات به شرایط شخصی شما بستگی كامل دارد. اینها همان مشخصههایی هستند كه در طب سنتی ایرانی همچون پزشكی معمول بقراطی در یونان قدیم و طب آیورودای هندی با عنوان طبع و مزاج شناخته میشوند و از دیرباز تاكنون مورد وثوق مردم و راهگشای آنها در پیشگیری یا درمان بیماریها بودهاند. پرداختن به این مسایل در اثر تاثیرپذیری نظام آموزشی كشور در قرن جدید از پزشكی نوین، در سطوح بالای تحصیلی كاملا به بوته فراموشی سپرده شد، به نحوی كه حتی یك كلمه هم در مورد این مفاهیم نمیتوان در كتب مرجع یا درسی مورد استفاده در دانشگاههای كشور یافت. البته در چند سال اخیر با مدیریت دكتر «محمدهادی موذن» و با همكاری تعدادی از پزشكان برگزیده، كارهای اصولی و علمی در مركز تحقیقات طب سنتی ایران صورت گرفته كه ماحصل آن تاكنون در چند جلد كتاب از جمله كتاب ارزشمند «مروری بر كلیات طب سنتی ایران» منتشر شده است. با توجه به مدخل «تغذیه دوران كودكی» كه بحث كنونی ستون خوراكبان را تشكیل میدهد و اهمیت توجه والدین به این مساله در تنظیم برنامه غذایی و دخیل بودن تفاوتهای فردی در انتخاب نوع غذای مصرفی از همین دوران، دو قسمت آتی را به همین موضوع اختصاص خواهیم داد.
نظر شما